Παρόλο που η ανθρωπότητα αγαπάει την τύχη και τα παιχνίδια της από τα αρχαία χρόνια, οι πρώτες μαρτυρίες για διοργάνωση αγώνων που έγιναν αντικείμενο για στοίχημα εντοπίζονται στα τέλη του 19ου αιώνα στην Αγγλία.
Από τότε μέχρι σήμερα έχουμε διανύσει πολύ δρόμο για να φτάσουμε στις μοντέρνες εταιρίες του χώρου, στο στοίχημα από ίντερνετ, στις εκατοντάδες αγορές ανά αγώνα και στις πληρωμές με κάρτες και e-wallets.
Αυτό που δεν αλλάζει όμως είναι η διαρκής φιλοσοφική προσέγγιση των ανθρώπων γύρω από το χώρο αυτό. Στην ιστορία έχουν καταγραφεί αρκετές γνωστές προσωπικότητες που συνέδεσαν το όνομά τους με τα τυχερά παιχνίδια. Και των οποίων τα λόγια έχουν μείνει για να τα θυμόμαστε στο πέρασμα των ετών.
Ο Νικ Δάνδολος, ο γνωστός σε όλους Nick The Greek, είναι ίσως ο πιο γνωστός παίκτης του στοιχήματος (αλλά και του καζίνο) στην ιστορία. Η επική και γεμάτη περιπέτειες ζωή του έχει γίνει ντοκιμαντέρ του ESPN. Ενώ ο ίδιος έχει χαρίσει ουκ ολίγα μαργαριτάρια στις συνεντεύξεις του. Μεταξύ άλλων, έχει πει τα εξής:
- «Να θυμάστε: ο μπουκ δεν κερδίζει τον παίκτη. Απλά του προσφέρει την ευκαιρία να χάσει από μόνος του».
- «Το αμέσως καλύτερο πράγμα μετά από το να παίζει κανείς και να κερδίζει, είναι το να παίζει και να χάνει».
- «Η μόνη διαφορά μεταξύ νικητή και χαμένου είναι ο χαρακτήρας τους».
Για να τα λέει αυτά κάποιος που ξέρει τόσο καλά το κουπόνι στοιχήματος, καταλαβαίνουμε πως μάλλον έχουν ιδιαίτερο βάρος και είναι βασισμένα σε μια εμπειρία που λίγοι άνθρωποι είχαν στο χώρο.
Αλλά δεν είναι μόνο ο γνωστός Έλληνας gambler που έχει κλέψει την παράσταση με τις ατάκες του. Ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια του Hollywood, ο πολύς Paul Newman, σε έναν από τους ρόλους – σταθμό για την καριέρα του, είχε πει χαρακτηριστικά πως «το δολάριο που κερδίζεται είναι δυο φορές πιο γλυκό από το δολάριο που δουλεύεται». Και μάλλον αρκετοί που διαβάζουν αυτή τη γραμμή θα συμφωνήσουν.
Πάντως, μια από τις πιο σωστές κουβέντες που εντοπίσαμε είναι αυτή του Αμερικανού πρωταθλητή στο μπιλιάρδο και στο σνούκερ, του Danny McGoorty. Ο οποίος τόνισε πως… «ένα από τα χειρότερα πράγματα που μπορεί να συμβεί σε κάποιον είναι να κερδίσει ένα στοίχημα σε μικρή ηλικία». Πόσο βαθυστόχαστο και πόσο εύστοχο, θα το χρησιμοποιούσαμε άνετα για να εξηγήσουμε το πως μια δόση τύχης σε νεαρή ηλικία μπορεί να έχει αλυσιδωτές αντιδράσεις στη σχέση του ατόμου με τα τυχερά παιχνίδια. Ενώ ο Αμερικάνος δημοσιογράφος Roger Kahn προσέθεσε πως «ο ιππόδρομος είναι μια ρουλέτα σε animation». Και τείνουμε να συμφωνούμε.
Η σχέση αγάπης των Αμερικάνων με το στοίχημα και τα τυχερά παιχνίδια φαίνεται γενικά και από το γεγονός πως ακόμα και ο πρώην πλανητάρχης Bill Clinton, σχολιάζοντας το θάνατο της αγαπημένης του μητέρας και το γεγονός πως εκείνη πήγε στο Βέγκας μερικές μέρες πριν ξεψυχήσει, ανέφερε χαρακτηριστικά πως «η μαμά πήγε στον παράδεισο ήδη τέσσερις μέρες πριν πεθάνει…».
Η τάση του ανθρώπου να προσπαθεί να εξηγήσει την τύχη φαίνεται πως έχει εμπνεύσει αρκετά και τη λαϊκή σοφία. Δεν είναι λίγες οι παροιμίες που σχολιάζουν ακριβώς αυτό. Για παράδειγμα, οι Γερμανοί συνηθίζουν να λένε πως «η τύχη συχνά επισκέπτεται τους αφελείς, αλλά σπάνια κάθεται μαζί τους». Οι Βρετανοί προσθέτουν πως «φάε τα λεφτά του στοιχήματος αλλά μη στοιχηματίσεις τα λεφτά του φαγητού σου». Ενώ οι Ιάπωνες, πάντα πιο κυνικοί, συμπληρώνουν πως «κάθε σκύλος έχει την τυχερή του μέρα». Από τη μεριά τους, οι Γιουγκοσλάβοι συνήθιζαν να λένε πως «εννιά παίκτες του στοιχήματος δεν μπορούν να ταΐσουν ούτε ένα κόκορα». Κάποιος άγνωστος υπογραμμίζει πως «η τύχη είναι πάντα κόντρα σε αυτόν που εξαρτάται από αυτήν». Για να κλείσουμε με το εξίσου εύστοχο «η καλύτερη ριξιά του ζαριού, είναι να το πετάξεις όσο πιο μακριά γίνεται». Που ενώ δεν αναφέρεται αυστηρά στο στοίχημα, σίγουρα μπορεί να το συσχετίσει κανείς και με αυτό.
