Διευθυντής Δημοτικού στην Ιεράπετρα παραιτήθηκε αντιδρώντας στην αξιολόγηση

Την εναντίωσή του στον τρόπο της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών δηλώνει διά της παραίτησής του ο κ. Γιάννης Πασπαράκης, διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Φέρμων στην Ιεράπετρα νομού Λασιθίου. Αναφέρεται στη διαχρονική «απουσία διαλόγου» με το υπουργείο Παιδείας και, σε ό,τι αφορά την αξιολόγηση, θεωρεί πως το βάρος πρέπει να δίνεται στο σύνολο του εκπαιδευτικού έργου και όχι ατομικά, στον κάθε εκπαιδευτικό. Ο Σύλλογος Διδασκόντων στηρίζει την απόφασή του με σχετικό ψήφισμα.

Ο κ. Πασπαράκης είχε επικοινωνία με το protothema.gr, όπου εξήγησε το σκεπτικό της παραίτησής του από τη θέση του διευθυντή.

«Παραιτούμαι, επειδή διαφωνώ με το συγκεκριμένο νομοθέτημα για την αξιολόγηση. Κι επειδή υπήρχε ευθεία απειλή στο πρόσωπό μου για πειθαρχική δίωξη – ή εφαρμόζω την αξιολόγηση ή περνάω πειθαρχικό», αρχίζει να λέει ο κ. Γιάννης Πασπαράκης, διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Φέρμων στην Ιεράπετρα, το οποίο είναι ένα μικρό, εξαθέσιο σχολείο με 67 μαθητές συνολικά.

«Δεν μπορώ να δεχθώ, ότι θα μπει ένα μονοπρόσωπο όργανο – ο αξιολογητής – μία ή δύο φορές στην τάξη και θα κρίνει το έργο μου. Υπάρχει κάποιο επιστημονικό “εργαλείο”, που να μετρά την απόδοση της δουλειάς ενός εκπαιδευτικού σε μία σχολική τάξη μία δεδομένη χρονική στιγμή; Δε νομίζω… Αν υπήρχε κάτι τέτοιο, όπως το θερμόμετρο που μετρά τον πυρετό, θα το χρησιμοποιούσαμε για να γίνουμε καλύτεροι», προσθέτει και συνεχίζει: 

«Το συγκεκριμένο νομοθέτημα για την αξιολόγηση, δεν προβλέπει κάποιο ‘μπούσουλα’ ιδανικής διδασκαλίας, ώστε να την εφαρμόζει ο εκπαιδευτικός. Όσοι κριθούν ότι δεν είναι επαρκείς, θα επιμορφωθούν, δεν θα τεθούν “εκτός”, δεν θα απομακρυνθούν από την τάξη. Αν όμως, η επιμόρφωση δίνει τις απαντήσεις στο αέναο ερώτημα του “πώς θα μπορούμε να βελτιωθούμε”, γιατί δεν μας τις δίνουν από την αρχή;».

«Με την αξιολόγηση θέλουν να υποτάξουν τους εκπαιδευτικούς»

Ο κ. Πασπαράκης, θέτοντας μία σειρά ζητημάτων για τους εκπαιδευτικούς, αμφισβητεί ανοιχτά τα κίνητρα για την αξιολόγησή τους βάσει νόμου: «Οι εκπαιδευτικοί, αν και συγκεντρώνουν απτά προσόντα, όπως μεταπτυχιακά και διδακτορικά, θα βρουν δουλειά σε ένα σχολείο ως αναπληρωτές, θα αμείβονται με 720 ευρώ το μήνα και θα έχουν να αντιμετωπίσουν προβλήματα στέγης, υψηλών ενοικίων, εκτός των άλλων. Αυτό τον κλάδο, δεν θέλουν να τον αξιολογήσουν αλλά να τον υποτάξουν, να μην μπορεί να σηκώσει κεφάλι», δηλώνει. Ποια θα ήταν η σκοπιμότητα για κάτι τέτοιο;, η εύλογη απορία. «Το συγκεκριμένο νομοθέτημα της αξιολόγησης, παραπέμπει σε αντίστοιχα, που έχουν εφαρμοστεί στις αγγλοσαξωνικές χώρες τα τελευταία 20 χρόνια – από το “no child left behind” των κυβερνήσεων Ομπάμα και Μπους μέχρι τα σχολεία των χωρών της πρώην βρετανικής κοινοπολιτείας. Το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: οδηγεί σε συρρίκνωση του δημόσιου σχολείου».

Σχετικά με το πώς θα συμβεί αυτό, ο παραιτηθείς διευθυντής λέει: «Ο τρόπος, που γίνεται η διαδικασία της αξιολόγησης – αντιεπιστημονικά και αντιπαιδαγωγικά όπως υποστηρίζει και η Ομοσπονδία μας – θα οδηγήσει στο εξής αποτέλεσμα: ορισμένες σχολικές μονάδες θα βρεθούν να έχουν “ανεπαρκείς” εκπαιδευτικούς, οι οποίοι θα “στιγματίζονται”. Θα μπαίνουν “ταμπέλες” στα σχολεία: τα “καλά” και τα “κακά”. Με αυτό το δεδομένο και εξαιτίας του ότι οι γονείς μπορούν πλέον να επιλέγουν σε ποιο σχολείο θα πάνε το παιδί τους, θα υπάρξει υπερ-συγκέντρωση των μαθητών στα ‘καλά’ σχολεία, γεγονός που θα οδηγήσει σε απώλεια θέσεων εργασίας εκπαιδευτικών. Αντί να βοηθήσουμε όλα τα σχολεία να βελτιωθούν, θα οδηγήσουμε κάποια σε υπερτροφισμό, άλλα σε συγχώνευση και στη συνέχεια, σε εξαφάνιση. Συγκεκριμένα, η μείωση των μαθητών σε ένα σχολείο, θα επιφέρει μείωση της οργανικότητας. Αυτό σημαίνει, ότι έχουμε απώλεια θέσεων σε πανελλήνια κλίμακα. Κατ’ επέκταση, λιγότερους διορισμούς, λιγότερες προσλήψεις αναπληρωτών. Παράλληλα, θα προκύψει ανάγκη μεταφοράς των μαθητών, η οποία είναι μία πανάκριβη λειτουργία. Ενδεικτικά στην περιφέρεια Λασιθίου η μεταφορά των μαθητών όλων των βαθμίδων στοιχίζει ετησίως 2 εκατομμύρια ευρώ».

Οι θέσεις της διδασκαλικής Ομοσπονδίας για την αξιολόγηση και η «απουσία διαλόγου» με την πολιτεία

«Η ΔΟΕ ανέκαθεν είχε θέσεις για το πώς θα θέλαμε να γίνεται η αξιολόγηση. Προσωπικά, δεν θυμάμαι καμία κυβέρνηση να καλεί την Ομοσπονδία για να συζητήσουν τις απόψεις αυτές, να ενσωματώσει ορισμένες σε κάποιο νομοθέτημα. Γίνεται ένας προσχηματικός δημόσιος “διάλογος” με τη διαβούλευση. Αντί να ασχοληθούμε με τα παιδιά, ασχολούμαστε με την αξιολόγηση, προσανατολιζόμαστε στο να αντιμετωπίσουμε το “θηρίο”, το “τέρας” – τον αξιολογητή, τον επιθεωρητή», λέει ο διευθυντής.

«Η αξιολόγηση πρέπει να βασίζεται στο εκπαιδευτικό έργο και όχι στα πρόσωπα» 

Σχετικά με την πρόταση των εκπαιδευτικών για τη διαδικασία της αξιολόγησης, ο κ. Πασπαράκης αναφέρει: «Σύμφωνα με την επικαιροποιημένη θέση της ΔΟΕ, έχουμε καταλήξει στην πρόταση ενός συστήματος αξιολόγησης σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικού έργου, το οποίο θα γίνεται μέσα από το Σύλλογο Διδασκόντων. Ο Σύλλογος θα προγραμματίζει, θα παρακολουθεί και, στο τέλος, θα αποτιμά το εκπαιδευτικό έργο».

Δηλαδή, οι ίδιοι οι δάσκαλοι θα αξιολογούν τους συναδέλφους τους οριζόντια; «Δεν μιλάμε για ατομική αξιολόγηση», απαντά ο ίδιος για να συνεχίσει: «Αναφερόμαστε στο σύνολο του εκπαιδευτικού έργου, που παράγει μία σχολική μονάδα. Ο Σύλλογος Διδασκόντων γνωρίζει καλύτερα τις ιδιαιτερότητες της περιοχής της σχολικής μονάδας, των παιδιών, της γειτονιάς και μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας του σήμερα και του αύριο».

Με βάση τα ανωτέρω, πώς θα πρότεινε ο κ.Πασπαράκης να αντιμετωπίσει η διεύθυνση ενός σχολείου τον αποδεδειγμένα «ανεπαρκή» δάσκαλο; Τον αδιάφορο ή τον τεμπέλη; «Στα 35 χρόνια της καριέρας μου, δεν έχω συναντήσει τέτοιον. Έχω να αναφέρω δύο περιπτώσεις από τη σταδιοδρομία μου: το ένα, για ένα δάσκαλο, ο οποίος δεν έχαιρε της εκτίμησης των υπολοίπων. Και στη συνέχεια, μάθαμε ότι μετά το πέρας του ωραρίου του, παρέδιδε μαθήματα αφιλοκερδώς σε ένα μαθητή, που αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα. Το δεύτερο, έχει να κάνει με την αγωνία, που περάσαμε όλος ο εκπαιδευτικός κόσμος την περίοδο της πανδημίας, όταν έκλεισαν τα σχολεία, για το πως θα βοηθήσουμε τους μαθητές. Ακόμη κι ο εκπαιδευτικός, που δεν ήταν τεχνολογικά επαρκής, έβρισκε τρόπο, θα άφηνε μία φωτοτυπία στο φούρνο ή στο χασάπικο για να την πάρει το παιδί… Σε κάθε περίπτωση, αν ψάχνουμε να βρούμε έναν, δύο ανεπαρκείς εκπαιδευτικούς πανελλαδικά σε έναν κλάδο 80.000 εκπαιδευτικών, δεν θα τους εντοπίσουμε με την αξιολόγηση. Επειδή, ο ανεπαρκής και ακατάλληλος, θα βρει τρόπο να καλυφθεί στη μία στις δύο διδασκαλίες που θα είναι μέσα ο αξιολογητής. Σας το υπογράφω. Ελάχιστοι κάνουν αυτή τη δουλειά διεκπεραιωτικά. Όταν μπαίνεις στην τάξη και βλέπεις αυτές τις φατσούλες, δεν μπορείς να μην δώσεις την ψυχή σου».

Το Ψήφισμα του Συλλόγου

Το Δ.Σ. του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ιεράπετρας “Μαρία Λιουδάκη” «στηρίζει τη θαρραλέα πράξη και συνδικαλιστικά ηθική και δεοντολογική στάση του συναδέλφου διευθυντή, μέλος του συλλόγου μας, Γιάννη Πασπαράκη, στο Δημοτικό Σχολείο Φέρμων της Ιεράπετρας, του νομού Λασιθίου, που ενάντια στον αυταρχισμό του ΥΠΑΙΘΑ επέλεξε την παραίτηση από τη θέση ευθύνης».

«Ο συνάδελφος διευθυντής», συνεχίζει στο ψήφισμά του ο Σύλλογος, «απέναντι στην ενεργοποίηση των διατάξεων του άρθρου 56 του 4823/21 και στην έγγραφη προειδοποίηση, από τον Διευθυντή Π.Ε. Ν. Λασιθίου για καθαίρεση και πειθαρχικές ποινές, διάλεξε με βάση το δημοκρατικό, αγωνιστικό και αξιακό του σύστημα να παραιτηθεί από στέλεχος εκπαίδευσης.

Καταγγέλλουμε με τον πιο εμφατικό τρόπο την αυταρχική και εκδικητική πολιτική της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και του ΥΠΑΙΘΑ, που στραγγαλίζουν το δημοκρατικό δικαίωμα στον απεργιακό αγώνα, που διαλύουν το Δημόσιο Δωρεάν Σχολείο και που ενεργοποιούν τις τιμωρητικές διατάξεις τις αντιεκπαιδευτικής-αντιεπιστημονικής αξιολόγησης».