Η τουριστική πρόταση της Ελλάδας προς το διεθνές πελατολόγιο χρειάζεται ανανέωση
Πριν καλά-καλά ξεκινήσει η φετινή τουριστική σεζόν, που ομολογουμένως έκανε πρεμιέρα νωρίτερα, αρχίσαμε πάλι να παρακολουθούμε αυτήν την ακατάσχετη θριαμβολογία για το πόσο καλά πάνε οι αφίξεις. Δεν έχω καμία διάθεση να το αμφισβητήσω, μιας και χρόνια παρακολουθώ το συγκεκριμένο ρεπορτάζ.
Ωστόσο, πρέπει να κατανοήσουν όλοι αυτοί που προχωρούν σε αναλύσεις πως μια “χρυσή” τουριστική χρονιά θα μπορούσε να είναι και η περίοδος με λιγότερες αφίξεις, αλλά καλύτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Άλλωστε, τα παραδείγματα της Κροατίας, της Μάλτας, αλλά και της Κύπρου δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια. Όμως ακόμα και στη γειτονική μας Αλβανία μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα κατάφεραν να κάνουν τη διαφορά, έχοντας πλέον μπει στο “κάδρο” των τουριστικών προορισμών της Μεσογείου και με πολύ καλά ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Επειδή λοιπόν εδώ στην Κρήτη η φράση “βουλιάζει το νησί” ισοδυναμεί με 300 κινήσεις αεροσκαφών στα αεροδρόμια, αλλά και με πληρότητες 100% στα 5άστερα, θέλω να σας πληροφορήσω, αν και οι άνθρωποι του τουρισμού το γνωρίζουν, πως αυτό πλέον είναι… φούμαρα και μεταξωτές κορδέλες. Για να προλάβω, δε μηδενίζω, άλλωστε ως λάτρης της τουριστικής μας βιομηχανίας γνωρίζω από πρώτο χέρι πως στο νησί μια νέα αγορά ουσιαστική και κερδοφόρα έχει να ανοίξει εδώ και πολλά χρόνια. Για παράδειγμα, με εξαίρεση τη Ρουμανία, τι έχουμε κάνει στην Κρήτη για να προσεγγίσουμε τουρίστες μαζικά από τη Βουλγαρία, τη Σερβία, αλλά και την Αλβανία;
Τι έχουμε κάνει για να αυξήσουμε τους δείκτες από την Ιταλία, που κάθε χρόνο φέρνει στο νησί 150 χιλιάδες τουρίστες και το πανηγυρίζουμε; Από την άλλη, όσον αφορά στις αφίξεις από την Ισπανία και την Πορτογαλία η βαθμολογία μας είναι κάτω από τη βάση, όπως και στις αφίξεις από Τουρκία.
Καθημερινά στο “Ελευθέριος Βενιζέλος” φτάνουν 9 πτήσεις από τις ΗΠΑ και τον Καναδά. Αλήθεια η Κρήτη τι έχει κάνει ως προς αυτήν την αγορά, όταν η πλειοψηφία επιλέγει Μύκονο, Σαντορίνη και βεβαίως Αθήνα; Ακόμα όμως και όσον αφορά τη Γαλλία, που είναι διαχρονικά μια σημαντική αγορά για την Κρήτη, πόσο καιρό έχουμε να διαπιστώσουμε μια εντυπωσιακή αύξηση των αφίξεων;
Η τουριστική πρόταση της Ελλάδας προς το διεθνές πελατολόγιο χρειάζεται ανανέωση. Χρειάζεται εναλλακτικές προτάσεις, που άλλοι δε διαθέτουν μιας και εμείς έχουμε ένα δυνατό όνομα στην τουριστική πιάτσα, και αυτό δε σηκώνει καμία αμφισβήτηση. Δυστυχώς, εμείς ακόμα ζούμε το όνειρό μας, θεωρώντας ότι κανείς δεν μπορεί να μας… κόψει τον αέρα και αυτό είναι πρόβλημα.
Πάμε όμως τώρα και σε κάτι άλλο πολύ σημαντικό: ποια είναι η θέση στην τουριστική “πίτα” των λεγόμενων “μικρών” του τουρισμού, αλλά και των καταστημάτων εστίασης. Για να προλάβω, δε θα αναφερθώ σε περιοχές όπως το Ηράκλειο, το Ρέθυμνο, τη Χερσόνησο, τον Πλατανιά και τον Άγιο Νικόλαο, αλλά σε τουριστικούς προορισμούς μικρότερης δυναμικής αλλά σημαντικής τοπικής οικονομίας.
Αρκούν τα γεμάτα ξενοδοχεία, όταν οι ταβέρνες και τα εστιατόρια είναι άδεια; Αρκούν τα γεμάτα ξενοδοχεία, όταν τα καταστήματα κάποιες μέρες δεν κάνουν ούτε σεφτέ; Ναι, βρισκόμαστε μπροστά σε μια εξαιρετική τουριστική σεζόν, όσον αφορά όμως στους αριθμούς και όχι τους συνολικούς τζίρους. Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα, πέρα από την ποσότητα, να δούμε και την ποιότητα, γιατί σε λίγα χρόνια κινδυνεύουμε να τρέχουμε να προλάβουμε τις νέες αγορές που ανοίγουν η μία μετά την άλλη; Φτάνει η θριαμβολογία. Από αυτή χορτάσαμε!
