Συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν: Αλλαγή πλεύσης και από τηγανίτα τίποτα

Αλλαγή πλεύσης; Ο Τούρκος πρόεδρος επισκέφτηκε σήμερα την Αθήνα έξι χρόνια έπειτα από την τελευταία επίσκεψη που είχε πραγματοποιήσει στην ελληνική πρωτεύουσα τον Δεκέμβριο του 2017, επί πρωθυπουργίας τότε Αλέξη Τσίπρα. Ομολογουμένως και οι δύο πλευρές ήταν καλά προετοιμασμένες. Αμφότεροι ήταν προσεκτικοί στις δηλώσεις τους, ακόμα και στο τέλος – για να μην δημιουργηθεί επεισόδιο – όταν Ερντογάν έκανε λόγο για τουρκική μειονότητα, προκάλεσε την εκτός πρωτοκόλλου παρέμβαση του Έλληνα πρωθυπουργού για να διορθώσει το λάθος. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρθηκε στη Συνθήκη της Λωζάνης (βάσει της οποίας η μειονότητα είναι μουσουλμανική) και στη διαφύλαξη των δικαιωμάτων αυτής της μουσουλμανικής μειονότητας από την ελληνική πολιτεία, υπογραμμίζοντας μάλιστα ότι η Θράκη αποτελεί «παράδειγμα αρμονικής συνύπαρξης» μουσουλμάνων και χριστιανών.

Τι κρατάμε

Σε αντίθεση με τις τελευταίες δύο επισκέψεις του Τούρκου προέδρου (Παπανδρέου, Τσίπρας), αυτή τη φορά δεν έγιναν ερωτήσεις από τους δημοσιογράφους. Αυτό λέει κάτι. Προφανώς πρόκειται για μία καλά προετοιμασμένη και οργανωμένη συνάντηση που έγινε σε καλό κλίμα και η διάρκεια της οποίας ξεπέρασε κατά μία ώρα το σύνηθες πρωτόκολλο. Συγκρατώ ότι υπάρχει μια ισχυροποιημένη βούληση για συνέχιση της καλής γειτνίασης. Κρατώ επίσης το μνημόνιο των «ήρεμων νερών» στο Αιγαίο. Δηλαδή μία δήλωση προθέσεων στην οποία οι δύο χώρες δεσμεύονται να έχουν ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας, αποφεύγοντας «εχθροπραξίες» και «συγκρούσεις» στο Αιγαίο, αλλά και να εργαστούν για τη δημιουργία ενός ουσιαστικού οδικού χάρτη για την επόμενη ημέρα. Καλά, όχι ότι τα πράγματα αλλάζουν άρδην, αλλά σε κάθε περίπτωση έγινε ένα σημαντικό βήμα, μια γραπτή δήλωση, ένα μαξιλαράκι ασφαλείας αν θέλετε που οφείλουν να σεβαστούν και οι δύο πλευρές.

Μονόδρομο

Βέβαια, η αποφυγή συγκρουσιακού κλίματος και από τις δύο πλευρές είναι μονόδρομος. Η Τουρκία σε αυτή τη φάση μας χρειάζεται, καθώς δεν μπορεί να έχει άλλο ανοιχτό μέτωπο με τη δύση. Αυτό άλλωστε είδαμε διαβάζοντας διαγώνια τον φιλοκυβερνητικό τουρκικό Τύπο, δηλαδή μία προσέγγιση με θετική και καλή διάθεση απέναντί μας. «Οι δύο χώρες θέλουν να κάνουν το Αιγαίο θάλασσα ειρήνης» είπαν τα Μέσα ενημέρωσης και θυμήθηκα κάτι παιδιά (από το χωριό, δεν τους ξέρεις) που έλεγαν ότι «θα έρθουμε νύχτα…». Κρατάμε ακόμη ότι ο Ερντογάν μας χαιρέτησε εγκάρδια. Από το «Μητσοτάκης γιοκ», τώρα τον αποκαλεί «φίλο» του.

Για την ταμπακιέρα… τίποτε

Ναι μεν επιβεβαιώθηκε η βούληση για νηνεμία και απάνεμα αιγαιοπελαγίτικα λιμάνια, τα προβλήματά μας όμως θα έχουν λυθεί όταν θα έρθει ο διάλογος για οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας. Κάτι τέτοιο άκουσα αναφορικά με την «κόκκινη γραμμή» στα ελληνοτουρκικά, την ουσία του προβλήματος. Επίσης ουδείς αναφέρθηκε στα περί αποστρατιωτικοποίησης των νησιών. Βέβαια και για τα δύο αυτά θέματα δεν ξέρουμε τι ειπώθηκε πίσω από τις πόρτες, ούτε και στο αεροπλάνο της επιστροφής του Ερντογάν, εκεί που ο σουλτάνος συνήθως είναι λαλίστατος.. Πρόκειται για επέκταση μιας κατευναστικής πολιτικής με αρνητικά έως σήμερα αποτελέσματα για την χώρα μας, η Ελλάδα σε αυτή την συγκυρία “ξεπλένει” την Τουρκία και στη Δύση, με συζητήσεις και τετελεσμένα επί των τουρκικών αναθεωρητικών απαιτήσεων, όπως είπε στον 98.4 ο αντιστράτηγος ε.α Λουκόπουλος; Ο δρόμος είναι μακρής. Αύριο είναι μια καινούργια ημέρα. Αν η Τουρκία δείξει συνέπεια και συνέχεια είναι ένα άλλο θέμα – η καλή πρόθεση γειτονίας από εμάς είναι δεδομένη – είμαστε διατεθειμένοι να κρατήσουμε αυτό το κλίμα, αλλά το ταγκό θέλει δύο. Οψόμεθα.

ΠΔ