Οι δημοσκοπήσεις έχουν αρχίσει να δείχνουν «σταθεροποίηση και ελαφρά άνοδο» για τα ποσοστά της Ν.Δ., αλλά… μην το δένετε και κόμπο
Κάτι παραπάνω από τέσσερις βδομάδες μείνανε μέχρι τις ευρωεκλογές και ήδη η Νέα Δημοκρατία ετοιμάζεται από Τετάρτη να φουλάρει τις “μηχανές”, ώστε να ξεκινήσει και επίσημα την προεκλογική εκστρατεία. Στο Μαξίμου αναγνωρίζουν ότι ο μεγαλύτερος εχθρός είναι ο εφησυχασμός. Και η Ν.Δ. έχει κάθε λόγο να είναι εφησυχασμένοι, καθώς:
– Έχει πρόσφατη θριαμβευτική νίκη σε εθνικές εκλογές με 41% και διαφορά 23 μονάδες από τον δεύτερο.
– Έχει αντίπαλο μια αντιπολίτευση ξεδοντιασμένη, πολυδιασπασμένη, δίχως αρχή και τέλος.
Ωστόσο, την ίδια ώρα το επιτελείο του Μαξίμου γνωρίζει πολύ καλά ότι οι ευρωεκλογές είναι ευκαιρία για να εκφραστούν οι διαμαρτυρόμενοι απ’ όλα τα “μετερίζια”. Καταρχάς, εκείνοι που ψήφισαν Ν.Δ. στις περσινές εθνικές εκλογές ως τη μόνη αξιόπιστη κυβερνητική λύση, δίχως να συμφωνούν με την πολιτική της στην πραγματικότητα. Ωστόσο, τώρα δεν ψηφίζουν για κυβέρνηση, οπότε είναι ευκαιρία να εκφραστούν δίχως να φοβούνται για το αύριο και δίχως να χρειαστεί να τους πείσει μια ατέρμονη αντιπολίτευση δίχως επιχειρήματα και σοβαρότητα.
Αν και τις τελευταίες ημέρες προσπαθούν τα φίλια media να υποβαθμίσουν την “ακροδεξιά απειλή” κατά της παντοδυναμίας της Ν.Δ., δεν έχει εκλείψει ο κίνδυνος το κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη να έχει μαζικές διαρροές προς τα κόμματα της άκρας δεξιάς, τόσο στα κοινοβουλευτικά Ελληνική Λύση – Νίκη, όσο και στα υπόλοιπα μορφώματα του χώρου που θα συμμετάσχουν στις ευρωεκλογές. Ορισμένοι “πασοκογενείς δεξιόστροφοι” (και ψηφίζουν αρκετοί τέτοιοι τη Ν.Δ. του Μητσοτάκη) μπορεί να στραφούν, ανώδυνα, στον Λοβέρδο, που έχει μια “επιθετικά εθνικιστική” ατζέντα για τους “Έλληνές” του.
Οι δημοσκοπήσεις έχουν αρχίσει να δείχνουν «σταθεροποίηση και ελαφρά άνοδο» για τα ποσοστά της Ν.Δ., αλλά… μην το δένετε και κόμπο.
Η Ν.Δ. φυσικά και θα συνεχίσει να ποντάρει στο δοκιμασμένο και επιτυχημένο (σε τέσσερις συναπτές εκλογικές αναμετρήσεις) “όχημα” της σταθερότητας και της υπευθυνότητας και της νηφάλιας πολιτικής. Για τους… πιο “επιθετικούς”, υπάρχουν πάντα κάποιοι προβεβλημένοι της Ν.Δ., όπως ο Γεωργιάδης, που έχουν μια πιο επιθετική εικόνα, δίχως να αντιπροσωπεύουν τη συνολική κυβερνητική εικόνα. Σε αυτήν, τον τόνο δίνει ο Μητσοτάκης. Και αντικατοπτρίζεται και στην επικείμενη προεκλογική καμπάνια της Ν.Δ., στην οποία κεντρικό σύνθημα θα είναι το “Σταθερά, πιο κοντά στην Ευρώπη”. Το σύνθημα είχε αποκαλύψει ο πρωθυπουργός κατά την παρουσίαση του ευρωψηφοδελτίου της Ν.Δ., ωστόσο το ενδιαφέρον είχε στραφεί τότε στα πρόσωπα και ιδίως στα ηχηρά ονόματα, αλλά και την υποψηφιότητα του Φρέντι Μπελέρη.
Το 33% είχε τεθεί ως “πήχης” από το “περιβάλλον Μητσοτάκη” εδώ και πάνω από δύο μήνες (σας το ’χαμε γράψει τότε από τούτες τις στήλες, μόλις το είχαμε μάθει από διαρροές του Μαξίμου), αλλά πριν από λίγες μέρες τέθηκε και επίσημα από τον πρωθυπουργό. Είναι ένας “σοφός” πήχης, γιατί είναι αρκετά χαμηλός, ώστε αν το κόμμα υπεραποδώσει σε σχέση με τις δημοσκοπήσεις (όπως συνηθίζει να κάνει), να τον ξεπεράσει και να “γράψει” επιτυχία και είναι και σχετικά ρεαλιστικός, αφού ορισμένες κινήσεις της κυβέρνησης έχουν σαφές κόστος και αυτό το κόστος ο Μητσοτάκης θέλει να το ξεχρεώσει στις ευρωεκλογές.
Είναι το ποσοστό που πέτυχε η Ν.Δ. στις ευρωεκλογές του 2019, λίγους μήνες πριν από τις εθνικές εκλογές, που την έφεραν πανηγυρικά και αυτοδύναμα στην κυβέρνηση.
Στο πλαίσιο της συνθηματολογίας περί “σταθερότητας”, ο Μητσοτάκης στις προεκλογικές του ομιλίες, κατόπιν της ολοκλήρωσης του σχετικού σχεδιασμού από το επικοινωνιακό επιτελείο του, θα θέτει συνεχώς τρία διλήμματα:
– Θα ρωτά εάν οι πολίτες θέλουν να συνεχιστεί μία “πολιτική εθνικής σιγουριάς” ή να ρισκάρουν με αψήφιστες αποφάσεις και πειράματα.
– Θα θέτει επίσης το ερώτημα εάν οι πολίτες θέλουν να δυναμώσουν τις ελληνικές διεκδικήσεις στην Ευρωβουλή ή θα στείλουν στις Βρυξέλλες εκπροσώπους που θα κατηγορούν συνεχώς τη χώρα, αναφερόμενος στο ψήφισμα για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα.
– Τέλος, θα θέτει το δίλημμα “επιστροφή στην καθήλωση ή συνέχιση των μεταρρυθμίσεων”.
