Τον 19χρονο ήρωα της μάχης της Κρήτης Γ. Κουβελίδη τιμά ο Δήμος Δυτικής Λέσβου

Τον 19χρονο Εύελπι, Γιώργο Κουβελίδη, πρόσφυγα από τη Σμύρνη, που έδωσε τη ζωή του πολεμώντας στην πρώτη γραμμή στη Μάχη της Κρήτης ενάντια στα ναζιστικά στρατεύματα, τίμησαν ο Δήμος Δυτικής Λέσβου και η Κοινότητα Πολιχνίτου.

Το πρωί της Κυριακής στον ναό του Αγίου Γεωργίου στον Πολιχνίτο πραγματοποιήθηκε μνημόσυνο χοροστατούντος του Μητροπολίτη Μυτιλήνης κ. Ιακώβου.

Στο μνημόσυνο μίλησε ο εκπρόσωπος της Αδελφότητας Κρητών Γιώργος Τρευλάκης ο οποίος αναφέρθηκε στη Μάχη της Κρήτης και στη συμβολή των Ευέλπιδων στην άμυνα του νησιού.

Ακολούθησε τρισάγιο στον ανακατασκευασμένο με φροντίδα του Δήμου Δυτικής Λέσβου τάφο του Γιώργου Κουβελίδη στο νεκροταφείο του Πολιχνίτου στον οποίο και τοποθετήθηκαν τα λείψανα του ήρωα Ευέλπιδος μαζί με τα λείψανα των γονιών του. Εκεί στους συγκεντρωμένους μίλησε ο Αντιδήμαρχος Γιώργος Αλάνης ο οποίος αναφέρθηκε στην προσωπικότητα του ήρωα και στη συμμετοχή του στη Μάχη της Κρήτης. Ενώ ανακοίνωσε επίσημα ότι ανατέθηκε και ήδη φιλοτεχνείται η προτομή του Γιώργου Κουβελίδη από τον Πολυχνιάτη Χάρη Κοντοσφύρη, καθηγητή στη Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας, στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Φλώρινας. Η προτομή θα τοποθετηθεί στον χώρο της πλατείας με το Ηρώο του Πολυχνίτου. Τα αποκαλυπτήρια της δε θα γίνουν φέτος, στα πλαίσια των εκδηλώσεων για την 85η επέτειο της 28η Οκτωβρίου 1940.

Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στον τάφο του ήρωα και τον γονιών του.

Για την ιστορία του Γιώργου Κουβελίδη γράφει ο Στρατής Μπαλάσκας στο ΑΠΕ:

Γεννημένος στη Σμύρνη τον Ιανουάριο του 1922, πρόσφυγας εννιά μόλις μηνών στην αγκαλιά των γονιών του -τον Νικόλαο και την Ευανθία- από το Αξάρι της Μικρασίας, απάγκιασε στον Πολιχνίτο της Λέσβου. Κι έμελε πριν ακόμα καλά καλά κλείσει τα 19 του χρόνια, πολεμώντας κάτω από τη σημαία της Σχολής Ευελπίδων να σηματοδοτήσει τον αγώνα των νέων της Ελλάδας και όλης της Ευρώπης, στη μάχη ενάντια στον ναζισμό και στον φασισμό. Έπεσε στη μάχη της Κρήτης, όπου είχε φτάσει με τους συναδέλφους του «μαχόμενοι, πορευόμενοι και βομβαρδιζόμενοι καθ’ οδόν». Στην Αθήνα, χρειάστηκε να στασιάσουν για να μην παραδοθούν στα στρατεύματα κατοχής.

Ο Γιώργος Κουβελίδης, σύμφωνα με το βιβλίο του Στρατή Πάντα «Γιατί;» που αποτελεί και την μοναδική βιογραφία του «μικρού ήρωα», συνδύαζε μοναδικά τη ζωντάνια και τον ενθουσιασμό του νέου με μία βαθύτερη αίσθηση καθήκοντος και ηθικής. Από ένα απόσπασμα μιας έκθεσής του στο σχολείο, αποκαλύπτεται ένας έφηβος εραστής της ειρήνης, της δημιουργίας, της ανθρωπιάς και της συνειδητής υπακοής στους νόμους της Πολιτείας.

Στις εξετάσεις του Σεπτεμβρίου περνά στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Ωστόσο, στις 2 Οκτωβρίου του 1940 κατατάσσεται Εύελπις στη Σχολή Ευελπίδων, όπου επίσης έχει εισαχθεί «όγδοος εκ προσφύγων». Αντί της Φιλοσοφικής, επιλέγει τη Σχολή Ευελπίδων «γιατί η πατρίδα κινδύνευε». Ο Γιώργος Κουβελίδης εκπαιδεύεται έως και τη συνθηκολόγηση και την κατάληψη της Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα. Σύμφωνα με τον στρατηγό Γ.Π. Μπερδέκλη, οι Ευέλπιδες «φλεγόμενοι υπό πατριωτικού ενθουσιασμού, δεν ηδυνήθησαν να πεισθώσι όπως καταθέσωσι τα όπλα».

Μεταξύ των Ευέλπιδων που μετακινήθηκαν στην Κρήτη ήταν και ο Γιώργος Κουβελίδης. Η Μάχη για την κατάληψη της Κρήτης διαρκεί περί τις 20 μέρες.

Ο 19χρονος Εύελπις θάφτηκε στον χώρο της Μάχης από την Κρητικιά Ζωή Πατεράκη-Σαριδάκη, ενώ οι γονείς του πίστευαν ότι ο γιος τους ζει και κάπου βρίσκεται. Μετά την απελευθέρωση, το 1950, πραγματοποιείται ανακομιδή και τα οστά του μεταφέρονται στο νεκροταφείο του Πολιχνίτου. Οι γονείς του ξεκινούν μία προσπάθεια να διατηρηθεί η μνήμη του παιδιού τους, δωρίζοντας το πατρογονικό τους σπίτι στον Δήμο Πολιχνίτου.

Το στρατόπεδο του Πολιχνίτου ονομάστηκε «Στρατόπεδο Γεωργίου Κουβελίδη», ενώ πρόσφατα αποφασίστηκε και η φιλοτέχνηση προτομής του. Τα αποκαλυπτήρια θα πραγματοποιηθούν φέτος, στα πλαίσια των εκδηλώσεων για την 85η επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940.

Σήμερα, ο Δήμος Δυτικής Λέσβου και η Κοινότητα Πολιχνίτου θα τιμήσουν τον Γιώργο Κουβελίδη με μνημόσυνο στην εκκλησία του χωριού και με ένα τρισάγιο στον τάφο του, που έχει ανακατασκευαστεί με φροντίδα. «Όλα αυτά με μια ευχή. Να ημερέψει ο Γιώργος και οι γονείς του 103 χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή», λέει ο δήμαρχος Δυτικής Λέσβου.