Δημήτρης Βρύσαλης: «Δεν είναι κεραυνός εν αιθρία η αναστολή λειτουργίας του Αλκοολογικού ιατρείου»
Είναι το αποτέλεσμα των περιβόητων “προσλήψεων” του υπουργείου που προσπαθεί να πείσει ότι ενισχύει το δημόσιο σύστημα υγείας
Η αναγκαστική αναστολή λειτουργίας του αλκοολογικου ιατρείου λόγω της πρόσληψης του υπεύθυνου γαστρεντερολόγου στο Βενιζέλειο δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, είναι αποτέλεσμα της σταδιακής συνειδητής υποβάθμισης του δημόσιου συστήματος υγείας.
Αποτελεί ένα ακόμα χτύπημα σε βάρος των συνανθρώπων μας που παλεύουν καθημερινά με την εξάρτηση από το αλκοόλ, που ξεπέρασαν το στίγμα, έκαναν το βήμα να ζητήσουν βοήθεια, και τώρα μένουν μετέωροι, χωρίς θεραπευτικό πλαίσιο και παρακολούθηση.
Είναι άλλο ένα χτύπημα μετά την κατάργηση του ΚΕΘΕΑ και των άλλων στεγνών προγραμμάτων και τη συγχώνευσή τους στο μόρφωμα του ΕΟΠΑΕ, το κλείσιμο μονάδων που εξυπηρετούσαν εκατοντάδες οικογένειες.
Είναι το αποτέλεσμα του ελάχιστου προσωπικού και των μεγάλων αναγκών του λαού μας.
Είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής του κόστους οφέλους που συμπιέζει τις όποιες παροχές στο ελάχιστο δυνατό.
Είναι το αποτέλεσμα των περιβόητων “προσλήψεων” του υπουργείου που προσπαθεί να
να πείσει ότι ενισχύει το δημόσιο σύστημα υγείας, όταν στην πραγματικότητα η συντριπτική πλειοψηφία των μόνιμων προσλήψεων αφορούν συναδέλφους που ήδη εργάζονται στο ΕΣΥ με άλλη σύμβαση χωρίς να αποτελεί αυτό επί της ουσίας καμία αριθμητική ενίσχυση.
Το ιατρείο λειτουργούσε για 21 χρόνια, με τη σύμπραξη Γαστρεντερολογικής Κλινικής, Κοινωνικής Υπηρεσίας και εθελοντών, χωρίς καμία επιπλέον χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Μέχρι σήμερα έχουν εξεταστεί σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία πάνω από 1200 ασθενείς. Η αναστολή λειτουργίας του ιατρείου θα οδηγήσει τους ασθενείς στην ατομική αναζήτηση θεραπευτικών και συμβουλευτικών παρεμβάσεων στο ιδιωτικό τομέα επιβαρύνοντας την τσέπη τους αλλά και διασπώντας τη σημαντική θεραπευτική σχέση που έχουν αναπτύξει με το προσωπικό του ιατρείου, που είναι κρίσιμη για την πορεία της θεραπείας.
Το κλείσιμο του αλκοολογικού ιατρείου αποδεικνύει την έλλειψη εφεδρειών στο σύστημα υγείας με αποτέλεσμα το κλείσιμο νευραλγικών τμημάτων με τη συνταξιοδότηση ή αποχώρηση συχνά ενός και μόνο ανθρώπου (βλ. Ιατροπαιδαγωγικό κέντρο, ιατρείο πήξης κτλ). Δεν μπορεί η απαράδεκτη αυτή κατάσταση να συνεχιστεί.
Άμεσα απαιτεί πρόσληψη μόνιμου γαστρεντερολόγου και όλων των απαραίτητων ειδικοτήτων που απαιτούνται ώστε να μπορέσει να συνεχιστεί η λειτουργία του.
