Διαβάζοντας εδώ και λίγο καιρό απ’ ευθείας τις ομιλίες του Χρυσοστόμου από τους τόμους της σειράς Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας (ΕΠΕ) σημείωνα τα λόγια που μιλούσαν ιδιαίτερα στην καρδιά μου
Μου πέρασε όμως η σκέψη να κάνω και άλλους μετόχους σ’ αυτόν τον θησαυρό της σοφίας, κι έτσι θα τα παρουσιάζω λίγα κάθε φορά. Εγώ σημείωνα μόνο το αρχαίο κείμενο, εδώ όμως θα έχω μόνο την ερμηνεία παρουσιάζοντας όσο μπορώ καλύτερα αυτά που νομίζω ότι εννοεί ο άγιος (τα λόγια είναι από τον 3ο τόμο της σειράς).
Σ’ εμάς, αν έχουμε προσοχή και νίψη στην ζωή μας, περισσότερα από τον Αβραάμ υπόσχεται ο Θεός, και θα μπορέσουμε να επιτύχουμε αυτά που ούτε είχαμε φανταστεί. Μόνο αν εμπιστευθούμε την δύναμη του Θεού που δίνει την υπόσχεση, ώστε και να καταφέρουμε την δικαιοσύνη από την πίστη μας (όπως ο Αβραάμ), και να πετύχουμε των υποσχόμενων αγαθών.
Και να μην προτιμούμε από την σωτηρία μας και την απόλαυση τόσων αιώνιων αγαθών τα πρόσκαιρα, ούτε να λογαριάζουμε τους κόπους της αρετής, αλλά να σκεφτόμαστε τις αμοιβές του Θεού. Ούτε να θέλουμε να βλέπουμε τα χρήματα που θα χάνουμε, επειδή πρέπει να τα δίνουμε στους φτωχούς, αλλά να σκεφτόμαστε την ωφέλεια που θα έχουμε … ότι σπέρνουμε στην γη, θα τα θερίσουμε στον ουρανό, και ενώ εδώ δίνουμε χρήματα, κερδίζουμε συγχώρηση αμαρτημάτων και παρρησία εκεί, και προξενούμε γι αυτά που δίνουμε εδώ, την αιώνια ανάπαυση και την κοινωνία με τους αγίους.
Να μην υπάρχει καμιά ταραχή και ανησυχία σ’ εσάς, αλλά να περνάτε τις μέρες σας με γαλήνη και ησυχία, και ειρηνικά να ζείτε με όλους, και να είστε ήμεροι και πράοι και επιεικείς, ώστε το πρόσωπό σας να λάμπει από την αρετή.
Ας καθαρίσουμε λοιπόν την συνείδησή μας και με ακρίβεια να οικονομούμε την ζωή μας (να ζούμε με προσοχή και νίψη), για να βαδίζουμε με κάθε αρετή την παρούσα ζωή κι έτσι ν’ αξιωθούμε να πάρουμε τις αμοιβές στην αιώνια ζωή για τους κόπους που κάναμε εδώ.
Να έχουμε το νου μας να μη παραχωθεί μέσα μας από το πλήθος των πληροφοριών η μνήμη του Θεού και κολλήσουμε πνευματικές αρρώστιες.
Γι αυτό κάθε μέρα σας παραθέτω αυτή την πνευματική τράπεζα (τους μιλούσε κάθε πρωί), ώστε με την συνεχή προτροπή και την πολλή μελέτη των θείων Γραφών να προλάβουμε τις παγίδες του πονηρού δαίμονα. Επειδή όταν δει να έχουμε πολύ πόθο για τα πνευματικά, όχι μόνο δεν επιτίθεται, αλλά δεν τολμάει ούτε να μας κοιτάξει, επειδή γνωρίζει ότι άσκοπα θα το επιχειρήσει, και η τόλμη του θα γυρίσει εναντίον του.
Ο πατέρας του Αβραάμ, αν και ήταν άπιστος, επειδή τον αγαπούσε πολύ ο Αβραάμ τον ακολούθησε στην μετανάστευσή του στην Χαρράν όπου του είπε ο Θεός να πάει (κάναμε μεγάλο λάθος που αφήσαμε να ατονήσουν οι οικογενειακές μας σχέσεις).
Όπως οι άνθρωποι όταν υποσχόμαστε κάτι για να πείσουμε αυτόν που του δίνουμε την υπόσχεση ότι θα την πραγματοποιήσουμε του δίνουμε κάποιο ενέχυρο ώστε να το βλέπει και να πιστεύει ότι η υπόσχεση θα πραγματοποιηθεί, έτσι έκανε και ο Θεός με τον Αβραάμ.
Αν δεν είχε τόσο αντρεία και σοφή ψυχή ο Αβραάμ οι μεγάλες δοκιμασίες που του έτυχαν ήταν ικανές να τον ταράξουν.
Αυτά (δεν θυμάμαι ποια εννοεί ο Χρυσόστομος) δεν τα παρέχει ο Θεός σ’ αυτόν που δεν σωφρονίζεται ούτε στα γηρατειά του, που δεν θέλει να κάνει τίποτα απ’ αυτά που πρέπει αν και έφτασε στο τέλος της ζωής του, αλλά κάθε μέρα επιδιώκει φαγητά και τραπέζια, και όχι μετά από πολύ καιρό θα του ζητηθούν ευθύνες για όλα αυτά.
Αλλά τίποτα απ’ αυτά (δεν θυμάμαι ποια) δεν σκεφτόταν ο δίκαιος (ο Αβραάμ), αλλά σαν ευγνώμων υπηρέτης υπέμενε όσα παραχωρούσε ο Θεός και προτιμούσε τις εντολές του Θεού από τις δικές του σκέψεις.
Έβαλε ο Θεός τους Εβραίους στην γη των Αμορραίων τότε που συμπληρώθηκαν οι αμαρτίες τους κι έπρεπε για λόγους δικαιοσύνης να φύγουν.
Με όλα όσα έκανε ο Θεός στον Αβραάμ δείχνει σε όλους μας την υπερβολική του φιλοτιμία και ότι και το παραμικρό που κάνουμε δεν το παραβλέπει και μας αμείβει με μεγάλα δώρα, αρκεί μόνο να δείξουμε ειλικρινή πίστη όπως αυτός ο δίκαιος και ποτέ να μην ταλαντευόμαστε, αλλά να έχουμε σταθερή την γνώμη.
Αν θέλαμε να μην δίνουμε την καρδιά μας σε τροφές, ρούχα, σπίτια και σε όλα τα άλλα τα υλικά, αλλά σε όλα αυτά να επιδιώκαμε να έχουμε μόνο τα αναγκαία, από πολλή αρρώστια θα είχε απαλλαχθεί το ανθρώπινο γένος.
Όλα τα αγαθά δεν μας δόθηκαν για να τα απολαμβάνουμε μόνο εμείς, αλλά για να καλύπτουμε και τις ανάγκες των άλλων ανθρώπων.
Δεν εννοούν πόσο ενόχους καθιστούν τους εαυτούς τους αυτοί που κακώς διαχειρίζονται τα αγαθά που τους εμπιστεύθηκε ο Δεσπότης και δεν θέλουν να χαρίσουν κάποιο μέρος στους άλλους ανθρώπους.
Πες μου μόνο με αυτά που κρέμονται από τ’ αυτιά μας (τα σκουλαρίκια) τα οποία όχι μόνο είναι μάταια και δεν φέρνουν κανένα κέρδος, αλλά και προκαλούν βλάβη στην ψυχή, πόσα στομάχια πεινασμένων θα είχαμε χορτάσει και πόσα γυμνά σώματα θα είχαμε ντύσει;
Η ψυχή που παραδόθηκε στα γήινα και σέρνεται θα λέγαμε στο χώμα και δεν μπορεί ούτε ν’ αναπνεύσει, και είναι καμπουριασμένη από μύρια φορτία αμαρτιών, πως θα έρθει σε συναίσθηση των πνευματικών για την αιώνια σωτηρία της;
Γι αυτό παρακαλώ ν’ αποφεύγουμε σε όλα τα πράγματα την πλεονεξία και το να υπερβαίνουμε τις ανάγκες μας. Ο πραγματικός πλούτος και η αληθινή περιουσία αυτή είναι, το να θέλεις να έχεις μόνο τα αναγκαία και αυτά που περισσεύουν να τα διαθέτεις κατάλληλα στους άλλους. Τότε θα κερδίσεις το έλεος του Θεού και πολλή θα έχεις την βοήθειά του επειδή αποδεικνύεσαι καλός διαχειριστής των χρημάτων του.
