«Αν δεν υπάρχει σενάριο – δεν υπάρχει χημεία» ή μάλλον «αν αποτύχεις να σχεδιάσεις, σκοπεύεις να αποτύχεις»
Όχι, αγαπητοί αναγνώστες, ο εν λόγω τίτλος δεν αναφέρεται στο “γνωστό” τραγούδι της Κατερίνας Στικούδη – παρόλο που θα μπορούσε – αλλά στον περισσότερο ανορθόδοξο αντίκτυπο της εμπορικής πολιτικής του Αμερικανού Προέδρου, όπου, σύμφωνα με τον γερμανικό οίκο πιστοληπτικής αξιολόγησης Scope Ratings, ξετυλίγεται σε τρία πιθανά σενάρια.
Σενάριο Πρώτο
Πρώτο σκηνικό: τοποθετείται το σενάριο των light δασμών, όπου οι ανακοινωθέντες δασμοί θα αποτελέσουν τις μέγιστες τιμές που θα οδηγήσουν σε παγκόσμιες διαπραγματεύσεις των κρατών με τις ΗΠΑ – προς τις προσπάθειες άρσης των δασμολογικών επιβολών. Κατευνασμός, διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και κάπου στο βάθος να ηχεί μια νέα ισορροπία, με τις κορδέλες των δασμών να ξετυλίγονται – οι κόμποι θα χαλαρώσουν και θα οδηγήσουν σε έναν ελαφρώς μεγαλύτερο βαθμό προστατευτισμού, ο οποίος δεν θα επηρεάσει τις κομβικές ροές εμπορίου και κεφαλαίων.
Σενάριο Δεύτερο
Δεύτερο σκηνικό: “λίγο πιο καυτό”, που λέει και το τραγούδι — το σενάριο του εμπορικού πολέμου. Εδώ οι δασμοί θα εφαρμοστούν σε μεγάλο βαθμό και θα αποτελέσουν κυρίαρχο χαρακτηριστικό της αμερικανικής εμπορικής πολιτικής – όπου οι μεγάλες οικονομίες της Ευρώπης και της Ασίας θα προχωρήσουν στην ανακοίνωση σημαντικών αντιμέτρων, που θα επιδράσουν ολιστικά στη μείωση της παγκόσμιας ζήτησης και την ανακατεύθυνση των εφοδιαστικών αλυσίδων.
Αποτέλεσμα; Ανεβαίνει η παγκόσμια αδρεναλίνη, που εν τέλει θα οδηγήσει σε ύφεση για το σύνολο του έτους που διανύουμε. Και ενώ οι θερμοκρασίες θα πιάνουν “κόκκινο”, τα χρηματοπιστωτικά συστήματα θα τρέμουν από τα ρίγη της ανασφάλειας.
Σενάριο Τρίτο
Μέρος τρίτο και σενάριο “μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα”. Εκδήλωση οικονομικής και παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης. Όπως αναφέρει το Scope Ratings, σε αυτό το σενάριο οι ανακοινωθέντες δασμοί θα είναι σε μεγάλο βαθμό μόνιμοι και θα αντιμετωπίζονται με ανταποδοτικούς δασμούς ή “πυρά” από τους υπόλοιπους δρώντες.
Εδώ βέβαια… ο “τζάμπας” θα πάψει να ζει, αφού η Αμερική θα αναμένεται να εισέλθει στην πορεία του απομονωτισμού του Τραμπ, όπου δεν αποκλείεται και η θέσπιση περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων – τα γνωστά σε όλους μας capital controls. Τα “κακά μυστήρια” του σεναρίου όμως δεν περιορίζονται εκεί.
Εφόσον υπάρξει αστάθεια στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και υπονομευτεί το δολάριο, αναμένεται η αμερικανική οικονομία να οδηγηθεί σε μια πλήρη επαναξιολόγηση, που με τη σειρά της θα δημιουργήσει μια εκ νέου χρηματοπιστωτική κρίση.
Ποιο σενάριο;
Πάντως – έχουμε να τονίσουμε πως – όλα αυτά δεν είναι παρά πιθανά σενάρια, των οποίων οι εκβάσεις δεν είναι σταθερές ούτε αμετάβλητες, αλλά μεταλλάσσονται από τις κινήσεις της παγκόσμιας αλυσίδας και τις εκ νέου διαπραγματευτικές προτάσεις. Αυτό ακριβώς επιχείρησε να κάνει και ο γερμανικός οίκος διότι… ξέρετε τι λένε:
«Αν δεν υπάρχει σενάριο – δεν υπάρχει χημεία» ή μάλλον «αν αποτύχεις να σχεδιάσεις, σκοπεύεις να αποτύχεις».
