Οι συμβολισμοί της Μ. Εβδομάδας – Θρησκευτική και προσωπική Ανάσταση
Σε μια εποχή όπου η ζωή τρέχει ακατάπαυστα, οι υποχρεώσεις μάς πνίγουν και ο εσωτερικός μας κόσμος παραμένει συχνά στην αφάνεια, το Πάσχα έρχεται σαν μια σπάνια, πολύτιμη παύση. Είναι η στιγμή που η ίδια η παράδοση μάς δίνει την αφορμή να στραφούμε προς τα μέσα, να αναρωτηθούμε ποιοι είμαστε, τι χρειαζόμαστε και πώς μπορούμε να φροντίσουμε ουσιαστικά τον εαυτό μας.
Το φετινό Πάσχα δεν είναι απλώς μια ακόμα επανάληψη εθίμων, αλλά κάτι περισσότερο και πιο επίκαιρο από ποτέ. Γιατί μέσα στον θόρυβο του κόσμου, όλο και περισσότεροι από εμάς αναζητούμε νόημα, ηρεμία και αλήθεια. Επιχειρούμε να κάνουμε κάτι που χρόνια αγνοούσαμε: Να δούμε τον εαυτό μας όχι ως ρόλο, αλλά ως άνθρωπο.
Οι συμβολισμοί της Μ. Εβδομάδας
Η Μεγάλη Εβδομάδα, με τη σιωπή της, τους συμβολισμούς της και το μήνυμα της Ανάστασης, προσφέρει ένα πλαίσιο βαθιάς ενδοσκόπησης. Κάθε βήμα προς το φως, κάθε κάθαρση, είναι και ένα βήμα προς την αυτοφροντίδα. Το να σταματήσουμε, να παρατηρήσουμε τον εσωτερικό μας διάλογο, να συγχωρήσουμε εμάς και τους άλλους, είναι πράξεις επανασύνδεσης με τον εαυτό μας.
Το Πάσχα μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε μόνο σώμα και υποχρεώσεις, είμαστε και η ψυχή μας, που συχνά στην εγρήγορση της ημέρας την αφήνουμε σε δεύτερο και τρίτο χρόνο. Γιατί, όπως φροντίζουμε τους αγαπημένους μας, έτσι πρέπει να μάθουμε να φροντίζουμε κι εμάς. Όχι με ενοχές, όχι με πίεση, αλλά με αποδοχή και αγάπη. Να ξεκουραστούμε, να ανασάνουμε, να ξαναδούμε τον εαυτό μας με συμπόνια.
Δεν είναι μόνο το πέρασμα από τον θάνατο στη ζωή. Είναι το πέρασμα από τον φόβο στην πίστη, από την αμφιβολία στην εμπιστοσύνη, από τη σιωπή στον λόγο, από τη μοναξιά στην αγάπη. Είναι ένα κάλεσμα να ξαναγίνουμε άνθρωποι και να ξαναγνωρίσουμε τον εαυτό μας.
Θρησκευτική και προσωπική Ανάσταση
Ενώ η Ανάσταση δεν είναι μόνο θρησκευτική, εν αντιθέσει, είναι και προσωπική. Είναι η στιγμή που διαλέγουμε, έστω και σιωπηλά, να σταθούμε στο φως μας. Ας αφήσουμε, λοιπόν, τη φλόγα της λαμπάδας απόψε να ανάψει και μέσα μας. Ας φέρουμε την ελπίδα εκεί που υπάρχει ανάγκη. Ας γίνουμε η Ανάσταση για κάποιον που έχει ξεχάσει πώς είναι να πιστεύει, ακόμα και στον εαυτό του – ακόμα και στον εαυτό μας.
Ας είναι, λοιπόν, αυτό το Πάσχα η αφετηρία για μια νέα σχέση με τον εαυτό μας. Με περισσότερη αλήθεια, φροντίδα και ουσιαστική αγάπη για τη ζωή.
Καλή Ανάσταση σε όλους μας και Χριστός Ανέστη, διότι όλα τώρα ξεκινούν!
