Το Μεταναστευτικό αλλάζει τις ισορροπίες στη νότια Κρήτη και φέρνει στο προσκήνιο νέα δεδομένα για ένα πρόβλημα που διογκώνεται αλλά δεν είναι ακόμα όσο πρέπει ορατό στο αθηνοκεντρικό κράτος
Αλήθεια, οι αριθμοί και οι συνεχόμενες μεταναστευτικές ροές δε σας προβληματίζουν ή μήπως όλοι μαζί κάνουμε τα στραβά μάτια; Δεν είμαι εγώ αυτός που θα απαντήσει σε αυτό το ερώτημα, όμως νομίζω πως η Πολιτεία οφείλει μια ξεκάθαρη απάντηση και κυρίως μια ουσιαστική θωράκιση των νότιων θαλάσσιων συνόρων μας.
Η Κρήτη, ως το μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας και στρατηγικό σημείο στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, βρίσκεται τα τελευταία χρόνια αντιμέτωπη με αυξανόμενες μεταναστευτικές ροές. Αν και παραδοσιακά δεν αποτελούσε τον πρώτο προορισμό για μετανάστες ή πρόσφυγες, η γεωπολιτική της θέση, η εγγύτητα με τη Βόρεια Αφρική και η γενικότερη αποσταθεροποίηση στην ευρύτερη περιοχή έχουν αυξήσει την ευαλωτότητά της.
Το νησί μας βρίσκεται στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων, Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής. Αυτή η θέση την καθιστά πιθανό σημείο διέλευσης ή πρώτης εισόδου για μετανάστες και πρόσφυγες, που προσπαθούν να φτάσουν στην Ε.Ε. από περιοχές κρίσης όπως η Μέση Ανατολή, η Υποσαχάρια Αφρική ή ακόμα και η Ασία, μέσω της Λιβύης και της Αιγύπτου. Γιατί όμως η Κρήτη, παρά τις μεγάλες σχετικά αποστάσεις από τη Βόρεια Αφρική, έχει μπει δυναμικά στον χάρτη;
Σίγουρα τα αυστηρότερα μέτρα φύλαξης στα χερσαία σύνορα του Έβρου και οι περιπολίες στο Ανατολικό Αιγαίο σε Λέσβο, Χίο, Σάμο αλλά και Δωδεκάνησα έχουν οδηγήσει τους διακινητές και τους μετανάστες να αναζητήσουν νέες διαδρομές. Η νότια Κρήτη παρουσιάζεται πλέον ως μία εναλλακτική διαδρομή μέσω της θαλάσσιας οδού από τη Λιβύη ή την Αίγυπτο προς την Ευρώπη. Οι εμφύλιες συγκρούσεις στη Λιβύη και τη Συρία προκαλούν πολιτικές αναταραχές και φτώχια, με αποτέλεσμα πολλοί εκδιωγμένοι άνθρωποι να αναζητούν την ευρωπαϊκή “γη της Επαγγελίας”.
Η Κρήτη, λόγω της σχετικής προσβασιμότητάς της από θαλάσσης, μπαίνει όλο και πιο συχνά στο “στόχαστρο” τέτοιων ροών. Σε αντίθεση με άλλες περιοχές που έχουν δεχτεί μαζικά κύματα μετανάστευσης (όπως τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου), η Κρήτη δε διαθέτει μέχρι σήμερα οργανωμένες υποδομές υποδοχής ή διαχείρισης προσφύγων και μεταναστών. Αυτό εντείνει την ευαλωτότητά της, καθώς κάθε μαζική άφιξη μπορεί να δημιουργήσει κοινωνικές, υγειονομικές ή διοικητικές πιέσεις.
Τα κυκλώματα διακινητών αξιοποιούν την απουσία ενισχυμένης επιτήρησης στη νότια Κρήτη, ιδίως στα νότια παράλια, και διοχετεύουν μετανάστες μέσω παλιών ψαροκάικων ή φορτηγών πλοίων. Πολλές φορές μάλιστα, η Κρήτη αποτελεί ενδιάμεσο σταθμό για τη μεταφορά τους σε άλλες χώρες της Ε.Ε.
Δυστυχώς, η Κρήτη είναι ευάλωτη στο μεταναστευτικό ζήτημα κυρίως λόγω της γεωγραφικής της θέσης και της μετατόπισης των διαδρομών λόγω της ενίσχυσης της φύλαξης σε άλλα σημεία εισόδου. Η έλλειψη επαρκών υποδομών και η αύξηση των παγκόσμιων μεταναστευτικών πιέσεων, είτε για πολιτικούς, είτε για οικονομικούς, είτε για περιβαλλοντικούς λόγους, καθιστούν επιτακτική την ανάγκη για καλύτερη προετοιμασία, συνεργασία με την Ε.Ε. και εφαρμογή μιας ολιστικής και ανθρωποκεντρικής πολιτικής διαχείρισης του ζητήματος.
Ζητούμενο η θωράκιση των συνόρων μας, αλλά και η ανθρωπιά μας!
