Οδοιπορικό στα Μοναστήρια της Ελλάδας: Ιερά Μονή Αγάθωνος στη Φθιώτιδα
Ο ναός της Ιεράς Μονή Αγάθωνος, ένα θαυμάσιο αρχιτεκτονικό οικοδόμημα βυζαντινού ρυθμού, χρονολογείται πίσω στο 13ο αιώνα, ενώ η παράδοση αναφέρει πως το παλιό Μοναστήρι που ασκήτευε ο όσιος Αγάθωνας έπαθε καθίζηση και η εικόνα της Παναγίας εξαφανίσθηκε, για να βρεθεί σε κοντινή σπηλιά όπου και πλέον χτίστηκε το νέο μοναστήρι κατά τον 14ο αιώνα.
Η Ιερά Μονή Αγάθωνος κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης λειτούργησε ως κρυφό σχολειό αλλά και ως καταφύγιο για τους αγωνιστές του ’21.
Οι 35 μοναχοί που ζούσαν τότε στο μοναστήρι, αγωνίστηκαν για τα εθνικά ιδεώδη, την πίστη, την ορθοδοξία. Το Μάιο του 1822 όμως, το μένος των Τούρκων, οδήγησε σε μία μάχη που έχει καταγραφεί στην ιστορία ως η μάχη της Αγάθωνης.
Η στρατιά του Μαχμούτ Πασά Δράμαλη στην προσπάθειά της να εμποδίσει τα στρατεύματα των οπλαρχηγών – μεταξύ των οποίων και ο Κοντογιάννης – που επιχειρούσαν για την κατάληψη της Υπάτης, πυρπόλησαν τη Μονή καταστρέφοντας τα κελιά των μοναχών, πολύτιμα αρχεία, ιερά σκεύη και αντικείμενα, ενώ οδήγησαν στο θάνατο 32 μοναχούς. Οι τρεις μοναχοί που σώθηκαν εκδιώχθηκαν βιαίως από τον τόπο τους.
Επέστρεψαν δώδεκα αργότερα, εργάστηκαν για την ανοικοδόμηση του μοναστηριού, και ξανάνοιξαν τις κλεισμένες πύλες του.
Με εξαίρεση αυτή τη δωδεκαετία, η Ιερά Μονή Αγάθωνος λειτουργεί αδιάκοπα στους επτά αιώνες ζωής της, με συμμετοχή σε όλους τους αγώνες της πατρίδας μας και σε όλα τα προσκλητήρια. Σε ένα από αυτά, το 1940, ο πατήρ Γερμανός Δημάκος, ο Καθηγούμενος της Μονής, ο οποίος ήταν σύμφωνα με όσους τον γνώρισαν ένας ξεχωριστός, με πολύ σοφία και γνώση άνθρωπος της πατρίδας και της πίστεως, συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση με την ομάδα του Άρη Βελουχιώτη.
Ειδικότερα, συμμετείχε στο πρώτο αντάρτικο και η προσφορά του – όχι μόνο ως σύμβουλος και πνευματικός του Βελουχιώτη – ήταν σημαντική, όπως και η παρουσία του.
Αποσόβησε εγκλήματα και λάθη που θα μπορούσαν να συμβούν στην όλη προσπάθεια, ενώ με την έναρξη του εμφυλίου διαχώρισε τη θέση του και επέστρεψε στη μονή.
Για πολλούς, η Ιερά Μονή Αγάθωνος, έχει ταυτιστεί με το σκήνωμα του Οσίου Βησσαρίωνα, το οποίο βρέθηκε άφθαρτο 15 χρόνια μετά το θάνατό του.
Διέμενε στη Μονή από το 1951 μέχρι το 1991 και εκείνοι που τον γνώρισαν, μιλούν με συγκίνηση για τη ζωή του γέροντα, τη διακονία του στην Εκκλησία του Χριστού, καθώς και για τη δράση και την προσφορά ενός πνευματικού ανθρώπου που έγινε υπηρέτης όλων.
Όπως αναφέρει στο Πρώτο Θέμα, ο ηγούμενος Ιεράς Μονής Αγάθωνος στην οποία μένουν σήμερα δώδεκα μοναχοί, γέροντας Γερμανός, «όσοι τον πρόλαβαν και τον έζησαν, τον είχαν ως άγιο. Εμείς που τον ζήσαμε, το ξέραμε, το γνωρίζαμε και το είχαμε δει στην ολότητά του ότι ήταν άγιος. Και οι άνθρωποι φυσικά, το γνώριζαν με τα τόσα θαυμαστά που είχε κάνει, πολλά θαύματα εν ζωή».
Στο σημείο αυτό, και δεδομένου ότι σήμερα ξεκινά η Μεγάλη Εβδομάδα, είναι χρήσιμο να παραθέσουμε ένα από τα δείγματα γραπτής επικοινωνίας του Γέροντα Βησσαρίωνα που έχουν διασωθεί: «Έρχονται εορτές άγιες. Κάνετε μία καλή προσπάθεια για να πάτε στο Άγιον Ποτήριον. Τις άγιες μέρες να είστε πάντα έτοιμοι για την εκκλησία και τη σωτηρία της ψυχής μας. Το τέλος εγγίζει και είμαστε όλοι μακράν από τον Κύριο. Μας έχει απορροφήσει η ύλη και ξεχάσαμε το Δημιουργό μας και τον προορισμό μας. Είθε ο Κύριος να είναι μαζί μας».
Ο γέροντας Γερμανός σημειώνει: «Η περίοδος αυτή προσφέρεται για να μπορεί ο άνθρωπος κάπως να αναπτερώσει το ηθικό και την ψυχή του. Να την καθαρίσει. Είναι αγώνας. Μπαίνουμε και στην νηστεία και αυτό μετράει. Η νηστεία βοηθάει τον άνθρωπο να γίνεται πιο εγκρατής, να ελέγχει τις επιθυμίες του, τα πάθη του κτλ», ενώ παράλληλα τονίζει «Ξέρετε, ο Θεός μας δεν μας έβαλε δύσκολα πράγματα. Δύο πράγματα ζητάει στην ουσία από εμάς: τη μετάνοιά μας και την αγάπη μας και τη συμπαράστασή μας στον συνάνθρωπο. Αυτά τα δύο. Πάνω σ’ αυτά τα δύο θα απολογηθούμε και θα μας κρίνει ο Θεός. Σε τίποτα άλλο».
Από την πλευρά του, ο Μητροπολίτης Φθιώτιδας κ. Συμεών, αναφέρει πως «το Πάσχα είναι ό, τι πιο οικουμενικό, ό, τι πιο ζωντανό, ό, τι πιο ελπιδοφόρο».
Συγχρόνως, υπογραμμίζει τη σημασία που έχει όχι το πού αλλά το πώς βιώνουμε τη Μεγάλη Εβδομάδα μέσα μας «γιατί η Ορθοδοξία είναι τρόπος ζωής. Δεν είναι lifestyle, δεν είναι μόδα, δεν είναι μια εναλλακτική επιλογή ζωής, αλλά είναι η αληθινή ζωή που είναι ο Χριστός. Ο Χριστός μας βεβαιώνει ότι “Εγώ ειμί η οδός καί η αλήθεια καί η ζωή”».
Πηγή: protothema
