Το όνομα του παιχνιδιού είναι “αποσταθεροποίηση”. Η Φυσική λέει “η μεγάλη φούσκα απορροφά τις μικρές φουσκάλες”. Η ελληνική θυμοσοφία λέει “ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται”. Όσο πιο αλλοπρόσαλλη μοιάζει μια πολιτική, τόσο πιο αποδοτική γίνεται για τους ισχυρούς. Οι ΗΠΑ από το 1980 δεν παράγουν παρά ελάχιστα. Ήδη τότε το κτήριο της ΙΒΜ το είχαν αγοράσει οι Κινέζοι. Τι λένε όσοι έχουν βρεθεί τελευταία στις ΗΠΑ;
Υπάρχει τεράστια ανησυχία στον κόσμο. Περιμένουν “κραχ” τύπου 1929. Αυτό το “κραχ” έχει σχεδιαστεί. Σήμερα επιχειρείται αναζωογόνηση της αμερικανικής ανταγωνιστικότητας και παραγωγής, με σταδιακή υποτίμηση του δολαρίου, ενίσχυση της αμερικανικής παραγωγής με τους δασμούς και συνεπακόλουθα καταστροφή αντιπάλων και ανταγωνιστών. Φυσικά με κόστος και των Αμερικανών. Ποιων όμως, των χαμηλότερων μεσαίων στρωμάτων και της λαϊκής-εργατικής φτωχολογιάς. Ωστόσο, αυτοί πιστεύουν στον ανταγωνισμό μέσα στη χώρα τους. Θα κερδίσουν φυσικά οι υπερπλούσιοί τους.
Η Ευρώπη είναι τριτοκοσμική πλέον περιοχή. Δεν μπορεί να κάνει τίποτα διότι δε σχεδιάζει και δεν παίρνει αποφάσεις. Εμείς απλή ανάλυση κάνουμε, δεν τα επικροτούμε, αλλά έτσι είναι το “παιχνίδι” της αποσταθεροποίησης.
