Ο Άδωνις Γεωργιάδης παίζει έναν πολύ δεδομένο ρόλο σε όλες τις κυβερνήσεις στις οποίες έχει συμμετάσχει: είναι ένας συνδυασμός “αχυράνθρωπου” και “λαγού”
Δηλαδή παίζει τον ρόλο του «αλεξικέραυνου». Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, έχει χρησιμοποιηθεί για μια σειρά από εξαιρετικά αντιδημοφιλείς κινήσεις, αποφάσεις και νόμους της κυβέρνησης.
Ο “λαγός”
Χρησιμοποιείται συνήθως ως “λαγός”, δηλαδή ως εκείνος που θα κάνει την πρώτη αναφορά σε ένα θέμα, σε μια μελλοντική απόφαση της κυβέρνησης, σε κάποιο νομοσχέδιο το οποίο είναι δεδομένο ότι θα ξεσηκώσει αντιδράσεις. Με τον γνωστό εικονοκλαστικό του τρόπο, ο Γεωργιάδης θα βγει και θα μιλήσει “έξω από τα δόντια”, ακόμη και κάνοντας… χονδροειδή λάθη, όπως προ ολίγων ημερών που έσπευσε να δηλώσει ότι μπορούν οι εργαζόμενοι πλέον να δουλεύουν έως και… 16 ώρες το 24ωρο – όταν κάτι τέτοιο απαγορεύεται ρητά από την… ίδια ακριβώς την οδηγία της Ε.Ε. που ενσωματώνει στο ελληνικό δίκαιο το νομοσχέδιο που φέρνει το υπουργείο του προς ψήφιση. Η οποία οδηγία προϋποθέτει ρητά και κατηγορηματικά ότι κανείς δεν μπορεί να εργάζεται πάνω από 13 ώρες το 24ωρο.
Καμία σχέση
Βεβαίως η τραγική ασχετοσύνη του Γεωργιάδη είναι απολύτως αναμενόμενη: Δεν έχει καμία σχέση με το αντικείμενο, ούτε και χρειάζεται να έχει για να παίξει τον ρόλο του “λαγού”. Απλώς του εξηγούν σε αδρές γραμμές τι να πει και αυτός… λέει το ποίημα. Προφανώς δεν έχει καν διαβάσει το νομοσχέδιο του υπουργείου “του”, διότι δεν είναι αυτή η δουλειά του. Δεν παράγει νομοθετικό έργο ο Γεωργιάδης, απλώς απασχολεί τα media και την κοινή γνώμη μέχρι να… περάσουν τα επίμαχα νομοσχέδια. Είπαμε, το “αλεξικέραυνο” της κυβέρνησης. Κανονικά βεβαίως η επίδειξη τόσο παχυλής αμάθειας για το ίδιο το αντικείμενο του υπουργείου “του” θα έπρεπε να επισύρει συνέπειες. Αλλά στην Ελλάδα είμαστε. Στο επιτελικό κράτος της Νέας Δημοκρατίας, όπου μια ομάδα “τεχνοκρατών” οι οποίοι λαμβάνουν υπόψη μόνο τρεις παραμέτρους (τη “νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία”, τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις εντολές των μεγάλων συμφερόντων που στηρίζουν τη Ν.Δ.) παράγουν όλο το νομοθετικό έργο της κυβέρνησης.
Ποια εργασιακά δικαιώματα;
Παρεμπιπτόντως, το διευθυντήριο της Ν.Δ. επέλεξε να “σπρώξει” το πρώτο από τα πολλά νομοσχέδια που θα αλλάξουν τα φώτα στους εργαζόμενους, μέσα στο κατακαλόκαιρο, ενώ τα 2/3 των εργαζόμενων της Αθήνας λείπουν σε άδειες, ακριβώς για να περιορίσει στο ελάχιστον τη διαβούλευση, τον θόρυβο και τις αντιδράσεις.
Κάπως έτσι θα περάσουν και τα υπόλοιπα, αν και δεν το ’χουν ανάγκη: είναι παντοδύναμοι.
Γ.Ψ.
