Τι συμβαίνει όταν πεθαίνει ένας Πάπας: Βήμα-βήμα η παράδοση αιώνων (graph)

Ο θάνατος ενός Πάπα είναι ένα σπάνιο και μεγάλου συμβολισμού γεγονός για την Καθολική Εκκλησία. Η διαδικασία που ακολουθείται είναι αυστηρά καθορισμένη και βασίζεται σε παράδοση αιώνων, η οποία περιλαμβάνει τελετουργίες, περίοδο πένθους, ταφή και τελικά την εκλογή του νέου Ποντίφικα.

Το πρώτο βήμα είναι η επίσημη επιβεβαίωση του θανάτου από τον Καμεράριο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας – έναν καρδινάλιο ορισμένο ειδικά γι’ αυτό τον σκοπό. Παραδοσιακά, ο Καμεράριος επιβεβαιώνει τον θάνατο χτυπώντας απαλά το μέτωπο του Πάπα τρεις φορές με ένα μικρό ασημένιο σφυρί και λέγοντας το όνομά του.

Αν δεν υπάρξει απάντηση, κηρύσσεται επίσημα το τέλος της παπικής του διακονίας.

Αμέσως μετά, καταστρέφεται το προσωπικό παπικό δαχτυλίδι – το λεγόμενο «δαχτυλίδι του ψαρά» – για να αποτραπεί οποιαδήποτε κατάχρηση ή παραποίηση εγγράφων.

 Τα προσωπικά διαμερίσματα του Πάπα σφραγίζονται και το Βατικανό ανακοινώνει επίσημα τον θάνατο σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ακολουθεί το Novendiale, μια εννιαήμερη περίοδος επίσημου πένθους, κατά την οποία τελούνται καθημερινές λειτουργίες για την ψυχή του εκλιπόντος Πάπα.

Παράλληλα, η Ιταλία, λόγω της έδρας του Βατικανού, κηρύσσει εθνικό πένθος.

Το σώμα του Πάπα προετοιμάζεται για λαϊκό προσκύνημα. Συνήθως εκτίθεται σε φέρετρο χωρίς καπάκι μέσα στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου, αν και κάθε Πάπας μπορεί να εκφράσει διαφορετική επιθυμία για τον τρόπο έκθεσής του.

Το φέρετρο παραμένει ανοικτό ώστε οι πιστοί να μπορέσουν να του αποδώσουν τις τελευταίες τιμές.

Η κηδεία τελείται εντός 4 έως 6 ημερών από τον θάνατο και προΐσταται σε αυτήν ο επικεφαλής του Κολλεγίου των Καρδιναλίων.

 Οι Πάπες ενταφιάζονται παραδοσιακά στις  Κατακόμβες του Βατικανού, κάτω από τη Βασιλική, σε τριπλό φέρετρο από ξύλο, μόλυβδο και ξανά ξύλο. Ωστόσο, μερικοί Ποντίφικες ζητούν απλούστερη ταφή ή διαφορετική τοποθεσία.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το Βατικανό τελεί υπό το Sede Vacante – δηλαδή «κενή έδρα» – και η εξουσία μεταβαίνει προσωρινά στο Κολέγιο των Καρδιναλίων, το οποίο και προετοιμάζει την εκλογή του νέου Πάπα.

Περίπου δύο έως τρεις εβδομάδες μετά την κηδεία, οι καρδινάλιοι συγκεντρώνονται στο Παρεκκλήσι της Κάπελα Σιξτίνα για το κονκλάβιο, μια αυστηρά μυστική διαδικασία εκλογής. Η εκλογή απαιτεί πλειοψηφία δύο τρίτων.

Αν δεν υπάρξει αποτέλεσμα, καίγονται τα ψηφοδέλτια και από την καμινάδα βγαίνει μαύρος καπνός. Όταν επιλεγεί νέος Πάπας, ο καπνός είναι λευκός – ένδειξη ότι ο κόσμος έχει ξανά Ποντίφικα.

Τότε ανακοινώνεται με την ιστορική φράση “Habemus Papam” – “Έχουμε Πάπα” – και ο νέος Πάπας εμφανίζεται στο μπαλκόνι της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου για την πρώτη του ευλογία προς τον λαό.