Αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
*** Δεν υπάρχει μεγαλύτερη μπαρούφα στην Ιστορία τού Είδους μας,
από τον όρο «Ακομπλεξάριστος Άνθρωπος»·
άπαντες είμαστε -εκ γενετής και εξ υπάρξεως- άρρηκτα συνδεδεμένοι με το Κόμπλεξ,
καθώς υπάρχει ο εσαεί άκοφτος ομφάλιος λώρος, το «Εγώ»,
που μάς συνδέει ισοβίως με το κάθε λογής έμφυτο ή επίκτητο σύμπλεγμα
(χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι το «Οιδιπόδειο»,
το οποίο σαλπίζει την έναρξη τής παρέλασης).
Ο Παναθηναϊκός έχει δεκατέσσερα χρόνια να κατακτήσει το Πρωτάθλημα,
αυτή η δυστοπική δυσαναλογία είναι πλέον «Σισύφειος Δοκιμασία»,
και τώρα πια καθίσταται πασίδηλο
ότι η πολυετής αποχή από την Κορυφή έχει παγιώσει την αίσθηση κατωτερότητας,
με συνέπεια να ανασύρονται διαρκώς στην επιφάνεια
οι καταστροφικές συνεπαγωγές που επιφέρει ο Χρόνος.
Ο Χρόνος. Τα Χρόνια.
Ενικός Αρσενικού, Πληθυντικός Ουδέτερου. Ο Πατέρας και τα Παιδιά.
Ο μεν παραμένει σταθερός, όμως τα παιδιά αυξάνονται.
Και μαζί τους, επιτείνεται το Κόμπλεξ,
επιτείνονται ο Φόβος, το Άγχος, το Τρέμουλο, ο Πανικός, ο Ριψασπιδισμός, η Υποταγή.
Ο Χρόνος και τα Χρόνια έχουν καταστεί «Οι Χείριστοι Εχθροί τού Παναθηναϊκού».
…
Οι τρεις πρόσφατες αναμετρήσεις με τον Ολυμπιακό,
έφεραν ξανά στο προσκήνιο -και μάλιστα, εκκωφαντικώς- την Παθογένεια.
«Ποιο Κύπελλο; Εμείς ενδιαφερόμαστε μόνο για το Πρωτάθλημα.».
«Ποιο “μπρίκι”; Εμείς ζούμε κι αναπνέουμε μόνο για το Πρωτάθλημα.».
Μπούρδες. Θλιβερές δικαιολογιούλες. ΜΑ-ΛΑ-ΚΙ-ΕΣ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Ήταν άκρως εξοργιστική η νοοτροπία που επρέσβευσε ο Παναθηναϊκός
σε αυτά τα απανωτά «αιώνια ντέρμπι»,
με αποκορύφωμα τη θλιβερή εμφάνιση στο κρίσιμο ματς πρωταθλήματος.
Πάμε, όμως, να πάρουμε τα πράγματα με χρονολογική σειρά…
…
15 Ιανουαρίου 2025:
Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός 1-1 (πρώτος προ-ημιτελικός Κυπέλλου)
Οι γηπεδούχοι αντιμετωπίζουν τον αγώνα με εμφανώς συντηρητική διάθεση,
ο Ιωαννίδης κάνει χείριστο τελείωμα σε τετ-α-τετ στο 35΄,
οι «Πράσινοι» προηγούνται στο 51΄
μετά από το τεράστιο λάθος τού Πασχαλάκη και το πλασέ τού Τζούρισιτς,
ο Πελίστρι χάνει κι αυτός τετ-α-τετ και αδυνατεί να αυξήσει το σκορ στο 69΄,
οι «Ερυθρόλευκοι» ισοφαρίζουν στο 75΄ με τον νεοεισελθόντα Γιάρεμτσουκ,
ο Παναθηναϊκός χάνει τεράστια διπλή ευκαιρία στο 83΄
με δύσκολη απόκρουση τού Πασχαλάκη σε ωραίο πλασέ τού Ιωαννίδη
και με τον Μαντσίνι να αδυνατεί να αξιοποιήσει το «ριμπάουντ»
στέλνοντας την μπάλα πάνω στον -αυταπαρνητικώς οριζοντιωμένο- τερματοφύλακα,
στα τρία λεπτά των καθυστερήσεων
η μοναδική ομάδα που κυνηγά τη νίκη είναι ο Ολυμπιακός,
ο Βέλντε κόβεται την τελευταία στιγμή σε τετ-α-τετ,
στην αμέσως επόμενη φάση ο Βέλντε κερδίζει πέναλτι
αλλά η φάση είναι «μη γενόμενη» από οριακό οφ-σάϊντ τού Ελ Κααμπί.
Φαινομενικώς, ουδείς χαρούμενος μεν, ουδείς στεναχωρημένος δε,
φαινομενικώς, η ισοπαλία αφήνει ανοιχτούς λογαριασμούς,
όμως η πραγματικότητα λέει ότι
ο Παναθηναϊκός δεν εκμεταλλεύθηκε την έδρα του
και ο επαναληπτικός αγώνας είναι στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης».
26 Ιανουαρίου 2025:
Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 1-1 (20ή αγωνιστική Πρωταθλήματος)
Ο Παναθηναϊκός υπολείπεται βαθμολογικώς κατά τέσσερις βαθμούς,
αλλά πάλι αντιμετωπίζει τον αγώνα με εμφανώς συντηρητική διάθεση,
η οποία -ιδίως στο ξεκίνημα τού αγώνα- φτάνει στην Παθητικότητα.
Έτσι, ουδεμία έκπληξις ότι ο Ολυμπιακός μπαίνει μπροστά στο σκορ από το 14΄,
ενώ στη συνέχεια ελέγχει απολύτως τον ρυθμό μέχρι τη φάση στο 42΄
όπου ο εφορμών Τζούρισιτς κερδίζει την κόκκινη κάρτα τού Κοστίνια.
Παρά το γεγονός ότι απομένει ένα ολόκληρο ημίχρονο με παίκτη παραπάνω,
οι φιλοξενούμενοι δείχνουν παντελώς ανίκανοι να σκοράρουν
και δίνουν την αίσθηση ότι δεν πρόκειται να βάλουν γκολ στον αιώνα τον άπαντα,
αλλά το επιπόλαιο μαρκάρισμα τού Κάρμο στον Ιωαννίδη
φέρνει ένα πέναλτι από το πουθενά.
Ο επιθετικός τού Π.Α.Ο. ισοφαρίζει στο 74΄,
μα και πάλι η μοναδική ομάδα που κυνηγά τη νίκη είναι ο Ολυμπιακός,
αφού προσπαθεί παντί τρόπω
-ήτοι, με μαζικές προωθήσεις σε φάουλ, σε κόρνερ, μέχρι και σε πλάγια άουτ-
να φτάσει στο γκολ που θα αποφέρει τούς τρεις βαθμούς.
Φαινομενικώς, ουδείς χαρούμενος μεν, ουδείς στεναχωρημένος δε,
φαινομενικώς, η ισοπαλία αφήνει ανοιχτούς λογαριασμούς,
όμως η πραγματικότητα λέει ότι
ο Παναθηναϊκός δεν εκμεταλλεύθηκε το αριθμητικό πλεονέκτημά του
και απέτυχε να μειώσει τη διαφορά από τον προπορευόμενο αντίπαλό του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
5 Φεβρουαρίου 2025:
Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 1-0 (επαναληπτικός προ-ημιτελικός Κυπέλλου)
Από το ρεσιτάλ διαιτησίας που μάς είχε προσφέρει ο Πολωνός διαιτητής Μαρτσίνιακ
στην αναμέτρηση τού «Ο.Α.Κ.Α.»,
ερχόμαστε στην άκρως προβληματική -σε επίπεδο πειθαρχικού ελέγχου- παρουσία
που είχε ο εξ Ισπανίας ερχόμενος Μουνουέρα,
ο οποίος ενόμιζε ότι διηύθυνε αγώνα «Mixed Martial Arts»
(ελληνιστί: «Μεικτές Πολεμικές Τέχνες»),
ή ότι οι θεατές είχαν μαζευτεί για να παρηκολουθούσαν το βάρβαρο έθιμο
που αποτελεί πολιτισμικό αξιοθέατο τής πατρίδας του.
Ο Ορτέγκα συμπεριφερόταν επί ένα ολόκληρο ημίχρονο ωσάν αιμοδιψής ταυρομάχος,
οι φιλοξενούμενοι ήταν τα θύματα των απανωτών χτυπημάτων,
ο Κάρμο προσπαθούσε να προσέφερε παρηγόρια στους πληγέντες
με σφιχτές «αγκαλιές» όταν επεχειρούσαν να βρίσκονταν σε θέση βολής,
το ατιμώρητο σκληρό παιχνίδι εβόλευε τον Ολυμπιακό
διότι ήταν η ομάδα που υπερείχε σε Πάθος, σε Πίστη, σε Αποφασιστικότητα.
Για ακόμα μία φορά,
οι παίκτες τού Ολυμπιακού έπαιζαν με το μαχαίρι στα δόντια,
για ακόμα μία φορά,
οι παίκτες τού Παναθηναϊκού ήταν ενεργειακώς «light» και κατώτεροι των περιστάσεων.
Ως εκ τούτων,
η διαιτησία δεν έπαιξε καταλυτικό ρόλο και ουδόλως διεμόρφωσε το αποτέλεσμα,
όσο κι αν αμφότεροι οι αντίπαλοι επιδόθηκαν σε θορυβώδεις παπάτζες·
εν αντιθέσει με το καραμπινάτο πέναλτι
που δεν καταλογίστηκε εις βάρος τού Ολυμπιακού στη Λιβαδειά,
όταν βαφτίστηκε «τζαρτζάρισμα» το εξόφθαλμο «γκρέμισμα» τού Ρέτσου στον Ζίνι
(βίαιη και μονόπλευρη επαφή που δεν είχε την παραμικρή σχέση με σωματικό διαγκωνισμό
και με την επιτρεπόμενη σκληρή επαφή «ώμος με ώμο»),
το απολύτως χλιαρό «hand checking» που έκανε ο Ρέτσος στον Πελίστρι
δεν συνιστά καν υποψία παράβασης,
ενώ η έτερη μπούρδα που διακινείται ευρέως
για το «χέρι» που έκανε ο Τζούρισιτς στο ξεκίνημα τής τεράστιας ευκαιρίας του,
δεν θα απετελούσε λόγο ακύρωσης τού ενδεχόμενου γκολ,
διότι η μπάλα κατευθύνεται προς το χέρι του
από την εξ επαφής κόντρα που γίνεται όταν ο Τζούρισιτς ντριμπλάρει τον Ροντινέϊ
(μάλιστα, ο παίκτης τού Π.Α.Ο. κάνει εμφανέστατη κίνηση να αποφύγει την παράβαση).
…
Απολογιστικώς,
οι «Πράσινοι» είχαν μεν καλύτερη εικόνα από τα δύο προηγούμενα ντέρμπι,
αλλά ο τρόπος που ενήργησαν στις τρεις τεράστιες ευκαιρίες τους
πιστοποιεί αδιαμφισβητήτως το Κόμπλεξ και την Ηττοπάθεια.
1η τεράστια ευκαιρία – 36ο λεπτό
Η λανθασμένη συνεννόηση Κάρμο-Πασχαλάκη
και η σπασμωδική απομάκρυνση τής μπάλας από τον αμυντικό τού Ο.Σ.Φ.Π.,
φέρνει την μπάλα στον Ουναχί
που αποτυγχάνει παταγωδώς να κάνει το ζυγισμένο μακρινό σουτ
και να σκοράρει στην κενή εστία.
Έτσι, η «Στρογγυλή Θεά» τίθεται σε τροχιά γύρω από τη Γη,
μετατρεπόμενη σε άμεση ανταγωνίστρια τής Σελήνης
(Σελήνη αγαπάει Χόχο, Σελήνη αγαπάει Ουναχί).
…
2η τεράστια ευκαιρία – 52ο λεπτό
Ο Ροντινέϊ αποτυγχάνει να ανακόψει την κάθετη πάσα τού Τετέ,
ο Πελίστρι βγαίνει τετ-α-τετ με τον Πασχαλάκη
και προς -μαζική έκπληξη- αντί να πλασάρει με λόμπα
ή να εφορμήσει στην αφύλακτη δεξιά πλευρά τού αντίπαλου τερματοφύλακα,
πάει και χώνεται ανάμεσα στον Πασχαλάκη και στον Ροντινέϊ,
αφήνοντας άναυδους τούς ερευνητές που ασχολούνται με τα μυστήρια τού πλανήτη μας.
…
3η τεράστια ευκαιρία – 93ο λεπτό
Ετούτη η τεράστια ευκαιρία έμελλε να μπει στο «Πάνθεον τού Ελληνικού Ποδοσφαίρου»,
αφού (θα) τη συνοδεύουν για πάντα
ένας συγκλονιστικός πρόλογος και ένας συγκλονιστικός επίλογος.
Στο 88ο λεπτό, ο λίαν ταλαντούχος, μα και ιδιαιτέρως επιπόλαιος Βαγιαννίδης,
διαπράττει έγκλημα κάνοντας τσαλιμάκια εντός περιοχής
και εν τέλει -όταν με χαρακτηριστική καθυστέρηση- αποφασίζει να πράξει το αυτονόητο,
αντί να απομακρύνει το τόπι, καταλήγει να απομακρύνει… τού Μπιανκόν το πόδι,
αφού ο κεντρικός αμυντικός τού Ολυμπιακού
-όντας προωθημένος στην αμέσως προηγηθείσα εκτέλεση κόρνερ-
βάζει σωστά την προβολή και κερδίζει την «εσχάτη των ποινών».
Μετά κι από τη σχετική επιβεβαίωση από το «V.A.R.»,
το πέναλτι εκτελεί στο 92ο λεπτό ο συνήθης σκόρερ Ελ Κααμπί,
η μπάλα χτυπάει στο δοκάρι, το γήπεδο χτυπιέται, ο Παναθηναϊκός την έχει γλυτώσει.
Και σα να μην έφτανε αυτό για τούς γηπεδούχους,
μόλις ένα λεπτό μετά από την ψυχρολουσία τής μεγάλης απώλειας,
οι οπαδοί τού Ολυμπιακού υφίστανται ακραίο καρδιο-εγκεφαλικό «crash test»,
αφού ο Τζούρισιτς κάνει μία μαγική ενέργεια αδειάζοντας τη μισή άμυνα,
βρίσκεται από πλάγια θέση τετ-α-τετ με τον Πασχαλάκη
και αντί να πλασάρει εντός εστίας ή να πασάρει σε δύο αμαρκάριστους συμπαίκτες του,
επιχειρεί κι αυτός να θέσει τη «Στρογγυλή Θεά» σε τροχιά γύρω από τη Γη
(Σελήνη αγαπάει Χόχο, Σελήνη αγαπάει Ουναχί, Σελήνη αγαπάει Τζούρισιτς).
Ήταν, μάλιστα, τέτοια η ένταση τής στιγμής,
που οι «ερυθρόλευκοι» στις κερκίδες έπιαναν με απόγνωση τα κεφάλια τους,
μην μπορώντας να πιστέψουν ότι μόλις είχαν αποφύγει μία ανεπανάληπτη «κηδεία».
Και σα να μην έφτανε αυτό για τούς φιλοξενούμενους,
μόλις ένα λεπτό μετά από την ψυχρολουσία τής μεγάλης απώλειας,
ο Ροντινέϊ εκτελεί ένα μακρινό πλάγιο άουτ μέσα στην περιοχή τους
(ειρήσθω εν παρόδω,
το πλάγιο το είχε παραχωρήσει με ανεπίτρεπτη ανεμελιά ο Τζούρισιτς),
ο Ίνγκασον απομακρύνει με κεφαλιά την μπάλα,
ο «μπέμπης» Μουζακίτης πιάνει ένα στυγνό αριστερό βολέ
και η «Στρογγυλή Θεά» τερματίζει τη διαστημική τροχιά της στα δίχτυα.
Ο Ολυμπιακός προκρίνεται, ο Παναθηναϊκός αποκλείεται.
…
Ανακεφαλαιώνοντας…
Αδιανόητα ποδοσφαιρικά εγκλήματα.
Τρεις τεράστιες ευκαιρίες πετάχτηκαν στα σκουπίδια.
Τι δικαιούνται να περιμένουν και να προσδοκούν οι φίλαθλοι τής ομάδας,
όταν ουδεμία από αυτές τις τρεις τεράστιες ευκαιρίες
κατεγράφη -έστω- στις «Τελικές εντός εστίας».
Το γκολ τού Μουζακίτη το έβαλε ο Παναθηναϊκός.
Ο Παναθηναϊκός ευθύνεται για το γκολ τού Μουζακίτη,
διότι ο Παναθηναϊκός τροφοδοτούσε διαρκώς τη σιγουριά τού Ολυμπιακού.
Όταν ο αντίπαλός σου μπαίνει στη διαδικασία
-αφ’ ότου έχει χάσει πέναλτι και έχει γλυτώσει από τεράστια ευκαιρία σου-
να θέλει να σε απειλήσει με μακρινό πλάγιο άουτ
και δεν συμβιβάζεται με την απολύτως λογική σκέψη
«Ας μην ανοιχτώ κι άλλο σε αυτά τα τελευταία δευτερόλεπτα,
και ας λύσουμε τις διαφορές μας στην παράταση (ή και στα πέναλτι).»,
σημαίνει πως -όχι απλώς δεν σε φοβάται, αλλά ότι…-
γνωρίζει από πρώτο χέρι, γνωρίζει από εσένα τον ίδιον,
ότι εσύ είσαι ο «Φοβισμένος τής Ιστορίας».
Ο Παναθηναϊκός επέτυχε δύο γκολ στα τρία ντέρμπι με τον Ολυμπιακό
και είχε ελάχιστες ευκαιρίες που προήλθαν από την ομαδική ανάπτυξη.
Οι τρεις τεράστιες χαμένες ευκαιρίες στο ματς Κυπέλλου
κατέδειξαν ότι απουσιάζουν το «Καθαρό Μυαλό» και η Αυτο-Πεποίθηση,
ενώ συνάμα είναι συχνώς και ανησυχητικώς παρούσα η νοοτροπία
«Θέλω μία μπάλα μόνος μου
και παίζω μόνο για να προσθέτω φάσεις στα προσωπικά μου “high-lights”.».
Και βεβαίως,
τα ηλίθια-αμόρφωτα-απαίδευτα-ακαλλιέργητα-ατάλαντα-γλοιώδη δημοσιογραφοειδή
που έχουν πάρει ένα «επί πληρωμή πτυχίο» με αξία κουρελόχαρτου
από κάτι απατεωνίστικα εργαστήρια με μαυραγορίτικα δίδακτρα,
πουλάνε εκδούλευση στους εφέντες τους και στους χρηματοδότες τους
αναρτώντας πομπώδεις παπαριές που ζέχνουν σπέκουλα
(χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το -μέχρι προσφάτως- θλιβερό αφήγημα
«Ο Ολυμπιακός έχει μόλις 1 νίκη στα τελευταία 17 ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.»,
όπου υποβαθμιζόταν εσκεμμένως
ότι σε αυτά τα 17 ματς υπήρξαν 10 ισοπαλίες,
ότι ένα παιχνίδι κρίθηκε «στα χαρτιά» υπέρ τού Παναθηναϊκού
και -κυρίως- ότι αυτή η μία νίκη τού Ο.Σ.Φ.Π. εστέρησε τον τίτλο από τον Π.Α.Ο.)
Επιμύθιο:
Κόμπλεξ. Σύμπλεγμα. Φόβος. Άγχος. Τρέμουλο. Πανικός. Ριψασπιδισμός. Υποταγή.
Ο Παναθηναϊκός έστελνε εξ αρχής το μήνυμα
ότι τα δύο ντέρμπι Κυπέλλου ήταν ένα «πάρεργο»
(όσο κι αν η «Αιώνια Αντιπαλότητα» το μετέτρεπε σε «πάρεργο πολυτελείας»)
και εν τη εξελίξει αυτών των αναμετρήσεων
η ενδεχόμενη πρόκριση έφτασε να φαντάζει «κάτεργο»,
αφού ο ασθμαίνων και βαρυγγωμών «Πράσινος Οργανισμός»
διετυμπάνιζε -μέσω τής αγωνιστικής συμπεριφοράς του και των επιλογών του-
ότι «Ποιος αντέχει να παίζει δύο επιπλέον ντέρμπι με την Α.Ε.Κ. και μετά έναν τελικό;
Ποιος αντέχει αυτήν τη βαβούρα με τα ανεγγύητα αποτελέσματα,
ιδίως αν συνυπολογίσουμε ότι έχουμε και τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις
όπου ίσως μάς προκύψει μία πορεία που θα ανεβάσει τις μετοχές μας..;
Εμείς θέλουμε να επικεντρωθούμε στο Πρωτάθλημα.».
Η συγκεκριμένη προσέγγιση θα ήταν απολύτως σεβαστή
-αν και δεν συνάδει με την Ιστορία τού Παναθηναϊκού,
αλλά τέτοια ώρα, τέτοια λόγια, όταν υπάρχει η 14ετής σκιά-
όμως πρέπει να σταθούμε στην αντιφατικότητα λόγων και έργων,
καθώς το χειρότερο παιχνίδι τους απέναντι στον Ολυμπιακό
οι «Πράσινοι» το έκαναν στο ματς πρωταθλήματος.
Ως εκ τούτων, το μέγα ανακύπτον ερώτημα είναι το εξής:
«Μπορεί ο Παναθηναϊκός να κατακτήσει το φετινό Πρωτάθλημα Ελλάδος;».
Ε, λοιπόν, η απάντηση είναι κάθετη, η απάντηση είναι ένα ηχηρό «ΟΧΙ».
Και βεβαίως, έρχεται -ως άμεση συνεπαγωγή- το επόμενο εύλογο ερώτημα:
«Γιατί ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να κατακτήσει το φετινό Πρωτάθλημα Ελλάδος;».
Διότι αυτό δηλώνει η ψυχολογία του, αυτό δηλώνει η εικόνα του,
αυτό δηλώνουν οι αντιδράσεις του στις κρίσιμες στιγμές.
Ο Παναθηναϊκός -όσο κι αν ο Ρουΐ Βιτόρια είναι σοβαρός προπονητής-
εξακολουθεί να κλώθει τις σεσημασμένες παθογένειές του,
έχει ελλιπές ρόστερ, η «χημεία» τής ομάδας βρίσκεται σε μέτρια επίπεδα
(επί παραδείγματι,
η εξαιρετική επιθετική «χημεία» που διαθέτουν ο Βαγιαννίδης και ο Τετέ,
αντισταθμίζεται από την καταφανώς ανύπαρκτη «χημεία»
που διακρίνουμε ανάμεσα στον Ιωαννίδη και στον Τετέ)
και εν γένει ο Π.Α.Ο. αποδεικνύει συνεχώς
ότι δεν αντέχει το βαρύ φορτίο που λέγεται «Πρωταθλητισμός».
Πάμε ξανά τώρα να απαντήσουμε στο ίδιο ακριβώς ερώτημα
«Μπορεί ο Παναθηναϊκός να κατακτήσει το φετινό Πρωτάθλημα Ελλάδος;»,
χρησιμοποιώντας την έτερη σημασία που έχει η κομβική πρώτη λέξη.
Το «Μπορεί» είναι συνώνυμο με το ρήμα «Δύναται»,
αλλά δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι είναι συνώνυμο με το επίρρημα «Ίσως».
Ε, λοιπόν, εδώ η απάντηση αλλάζει άρδην και γίνεται ένα φειδωλό «ΝΑΙ»,
αφού μιλάμε για Πιθανότητες.
Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί-δεν δύναται να πάρει το Πρωτάθλημα
έχοντας τον χαρακτηρισμό τού «Φαβορί».
Μόνον ως αουτσάϊντερ αντέχει να πάρει πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός,
μόνον ως αουτσάϊντερ θα πάρει το φετινό πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός,
μόνον αν τού λάχει μία ευνοϊκή συνθήκη όπως αυτή που έλαχε πέρυσι στον Π.Α.Ο.Κ.,
όμως τη φετινή χρονιά ο Ολυμπιακός δεν δείχνει -έως τώρα, τουλάχιστον-
τις τάσεις αυτοχειρίας που έδειξε η Α.Ε.Κ. την προηγούμενη σεζόν.
Συνελόντι ειπείν, αν δεν προκύψει δραματική διαφοροποίηση επί τα βελτίω,
αν στα επερχόμενα παιχνίδια δεν αποτιναχθεί η συντηρητική νοοτροπία
και ιδίως αν στα έξι ντέρμπι των «Play-Offs»
-για να το πω μέσω παρήχησης- κυριαρχήσει η αδυναμία κυριαρχίας,
το κοντέρ τής αποτυχίας θα δείξει τον αριθμό «15»
και θα ενταθούν έτι περαιτέρω η Μειονεξία, η Εσωστρέφεια, η Μιζέρια.
Ο Παναθηναϊκός πάσχει διοικητικώς,
ο Παναθηναϊκός πάσχει στελεχειακώς,
ο Παναθηναϊκός πάσχει ποδοσφαιρικώς,
ο Παναθηναϊκός πάσχει οπαδικώς,
ο Παναθηναϊκός πάσχει παντού.
Ο Παναθηναϊκός θα βρει από αυτό το διαρκώς ανακυκλούμενο αδιέξοδο,
μόνο αν αποτάξει τη Λογική και ασπαστεί την Τρέλα.
Ο Παναθηναϊκός θα ξαναδεί φως μόνο από «μάτια που γυαλίζουν»
κι όχι από βολεμένα υπαλληλάκια
που μεταμφιέζουν σε «Λογική» την ασχετοσύνη τη και δουλοπρέπειά τους.
…
Ο Χρόνος. Τα Χρόνια.
Ενικός Αρσενικού, Πληθυντικός Ουδέτερου. Ο Πατέρας και τα Παιδιά.
Ο μεν παραμένει σταθερός, όμως τα παιδιά αυξάνονται.
Και μαζί τους, επιτείνεται το Κόμπλεξ,
επιτείνονται ο Φόβος, το Άγχος, το Τρέμουλο, ο Πανικός, ο Ριψασπιδισμός, η Υποταγή.
Ο Χρόνος και τα Χρόνια έχουν καταστεί «Οι Χείριστοι Εχθροί τού Παναθηναϊκού».
Κλείνω σημειολογικώς,
με στίχους από τη συγκλονιστική οιμωγή «Και μπήκαμε στα χρόνια»
(Σύνθεση-Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης, Ερμηνεία: Ελένη Βιτάλη).
Και μπήκαμε στα χρόνια
που όλα εξηγούνται
και όλα συζητιούνται,
κανένας μας δεν φταίει.
Και μπήκαμε στα χρόνια
που όλα έχουν γίνει,
τι τάχα να ’χει μείνει
που ακόμα να μάς καίει..;
Ο Αθλητάμπουρας
