Στέλιος Βοργιάς: «Σκληρή η πραγματικότητα της ζωής και στην Κρήτη» – Ο πρόεδρος του ΕΚΗ εφ’ όλης της ύλης στο neakriti.gr

Φτώχια, δυσκολίες ζωής, διεκδικήσεις, κοινωνική πολιτική, μάχη για τις εργασιακές συνθήκες και πολιτική στις αναφορές του προέδρου του ΕΚΗ και αντιπεριφερειάρχη Κοινωνικής Πρόνοιας Στέλιου Βοργιά στην εφημερίδα “Νέα Κρήτη” και το neakriti.gr.

Ο πρόεδρος του ΕΚΗ μιλά για την Κρήτη, την “εθνική ομάδα” Κρήτης με την ένωση ετερόκλητων πολιτικών δυνάμεων με απόφαση Σταύρου Αρναουτάκη, το προσωπικό του στοίχημα, που είναι η ανάδειξη των αξιών που έχουν στο DNA τους οι Κρητικοί, τους αποδεδειγμένα δουλευταράδες Έλληνες εργαζόμενους, την απογοήτευση και δυσαρέσκεια των Ελλήνων από κυβερνήσεις και κόμματα, τον στρατηγικό σχεδιασμό και την κοινωνική πολιτική της Περιφέρειας Κρήτης. 

* Με τη διπλή ιδιότητα του προέδρου του ΕΚΗ και του αντιπεριφερειάρχη Κοινωνικής Πρόνοιας κι έχοντας μπροστά σας όλα τα δεδομένα, ποιες εκτιμάτε ότι είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις του σήμερα; 

«Οι μεγαλύτερες προκλήσεις είναι οι κοινωνικές πολιτικές με επίκεντρο τον άνθρωπο. Λόγω της παντελούς έλλειψης κοινωνικών πολιτικών και πολιτικών πρόνοιας τα τελευταία σχεδόν 15 χρόνια, τα ελληνικά νοικοκυριά δέχονται τεράστιες πιέσεις, μειώσεις μισθών, ακρίβεια και στεγαστική κρίση, με αποτέλεσμα να υπάρχει ντόμινο δυσμενών κοινωνικών φαινομένων (αλκοολισμός, ενδοοικογενειακή βία, εφηβική βία, βία κατά των γυναικών, κύμα μετανάστευσης στο εξωτερικό, υπογεννητικότητα, δημογραφικό πρόβλημα, κλπ. 
Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τη συντηρικοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν ως αποτέλεσμα κοινωνικές παροχές να απουσιάζουν παντελώς, και στόχος μου ως πρόεδρος του ΕΚΗ είναι η ανάδειξη όλων αυτών των προβλημάτων, αλλά και ως αντιπεριφερειάρχης η επίλυση όλων αυτών των κοινωνικών προβλημάτων ως βασική πρόκληση του “σήμερα”, παρά τις τεράστιες ευθύνες της εκάστοτε κυβέρνησης».

* Με ποιες σκέψεις κατεβήκατε στον “στίβο” της πολιτικής; 

«Το βασικό ερέθισμα ήταν ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου και νυν περιφερειάρχης, Σταύρος Αρναουτάκης, τον οποίο το μόνο που απασχολεί είναι το συμφέρον της Κρήτης και αυτό που επιδίωξε και κατάφερε είναι να φτιάξει τη λεγόμενη “Εθνική” Κρήτης, ενώνοντας ετερόκλητες πολιτικές δυνάμεις, που σαν ομάδα λειτουργούν για το συμφέρον του νησιού μας, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σε κεντρικό επίπεδο. 
Το προσωπικό μου στοίχημα δεν ήταν άλλο από το να αναδειχτούν οι αξίες που έχουν στο DNA τους οι Κρητικοί και γενικά οι Έλληνες, όπως η αλληλεγγύη, η ανθρωπιά και ο καλά νοούμενος πατριωτισμός, και να δοθούν λύσεις στα μείζονα κοινωνικά προβλήματα». 

* Εργασία και επιδοματική πολιτική, ανεργία και επιδοματική πολιτική. Ποιο λάθος διεκδίκησης μάς οδήγησε σε αυτήν την κατάσταση σήμερα; Πολλές φορές σας επιρρίπτουμε ευθύνες ότι αφήσατε το συνδικαλιστικό κίνημα να φτάσει εδώ. Ποια είναι η θέση σας; 

«Όσο υπάρχει έστω και ένας άνεργος στον νομό μας, θεωρώ ότι έχω την ευθύνη σε απόλυτο προσωπικό επίπεδο, ως πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου. Από ’κει και πέρα, διαχρονικά και αδιάλειπτα το ΕΚΗ με προτάσεις και παρεμβάσεις και όχι με στείρο συνδικαλισμό προσπαθεί για την ανάδειξη των προβλημάτων και την επίλυσή τους. Παρά το γεγονός ότι οι Έλληνες αποδεδειγμένα είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι στην Ε.Ε., αλλά και επαγγελματίες στον χώρο τους – και αυτό αποδεικνύεται από την αναζήτηση ελληνικού και μόνο προσωπικού από ξενοδόχους της Ελβετίας, μαγείρους σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, από οδηγούς τουριστικών λεωφορείων από την αστική συγκοινωνία της Γερμανίας κ.λπ., πολλοί εξακολουθούν να τους χαρακτηρίζουν “τεμπέληδες”, οι οποίοι παίρνουν επιδόματα ανεργίας και δε θέλουν να εργαστούν. Φυσικά, όλοι αυτοί δε γνωρίζουν τη φύση της ανεργίας που έχουμε στο νησί μας και στη χώρα γενικότερα, και η οποία αφορά συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, όπως ηλικίες 55-67, άνεργες μητέρες, “μαύρη” εργασία και μόλις 1 στους 12 ανέργους παίρνει κάποιο επίδομα ανεργίας. 
Η θέση του ΕΚΗ είναι ναι μεν η επιδότηση της εργασίας κατηγορηματικά, όμως όχι έτσι όπως το εννοούν οι εργοδότες, που αποσκοπούν στην περαιτέρω μείωση του μισθολογικού κόστους. Το ΕΚΗ θέλει να εφαρμοστούν ειδικά προγράμματα στήριξης ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, όπως για παράδειγμα ηλικίας 55-67, ενίσχυση του ελάχιστου μισθού, δυνατότητα για εργασία σε εποχικούς εργαζομένους, χωρίς να χάνουν το ταμείο ανεργίας, αλλά και την επαναφορά της καταβολής του επιδόματος ανεργίας για όλους τους μήνες που μένουν άνεργοι οι εποχικά εργαζόμενοι, αν θέλουν κάποιοι να επενδύσουν στον τουρισμό». 

* Ποια είναι η εικόνα φτώχιας και ανεργίας στην Κρήτη; 

«Δυστυχώς, η πραγματικότητα είναι πολύ σκληρή. Το γεγονός ότι με επίσημα στοιχεία η Περιφέρεια Κρήτης κατρακύλησε στην 4η θέση του κατά κεφαλήν εισοδήματος στη χώρα μας – 10.600 και πλέον αιτήσεις Κρητικών που αποδεδειγμένα έχουν εισοδήματα κάτω των 4.500 ευρώ τον χρόνο για ένταξή τους στο πρόγραμμα για τρόφιμα και είδη καθαρισμού του πρώην ΤΕΒΑ – δείχνει ότι παρά το γεγονός ότι από το νησί μας περνάνε εκατομμύρια τουρίστες, παρά τον ισχυρό πρωτογενή τομέα, τις εξαγωγές, τις βιομηχανικές ζώνες, το εμπόριο κ.λπ., το χρήμα με τις κεντρικές κυβερνητικές πολιτικές διοχετεύεται σε λίγους και όχι σε πολλούς. Η ανεργία είναι στοχευμένη σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, αλλά είναι τραγικό κάποιος να εργάζεται και να αμείβεται με μισθούς πείνας που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν ακόμα και στις βασικές ανάγκες των νοικοκυριών.
Οι προτάσεις και στα πλαίσια των δυνατοτήτων που έχει η Περιφέρεια Κρήτης είναι στην κατεύθυνση που θέλει ο ίδιος ο περιφερειάρχης. Αντιμετωπίζονται τα μείζονα κοινωνικά ζητήματα, είμαστε κοντά στον πολίτη και αναδεικνύουμε καθημερινά την ανθρωπιά και την ευαισθησία της Περιφέρειας Κρήτης. Η διασφάλιση ανθρωπίνων συνθηκών για τους ανθρώπους της 3ης ηλικίας, τα παιδιά, τα ΑμεΑ και γενικά τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες είναι καθημερινότητα, παρά την υποστελέχωση των υπηρεσιών και την έλλειψη πόρων από την κεντρική Πολιτεία. Οι παρεμβάσεις είναι στοχευμένες και αφορούν στο σύνολο της κοινωνίας μας». 

* Θυμάμαι στο παρελθόν σε κρίσιμα ζητήματα να εγκαλείται το πολιτικό προσωπικό της χώρας, να τους απαιτείτε λύσεις σε θέματα που δυσκολεύουν τη ζωή των πολιτών. Να σας θυμίσω προβλήματα εξυπηρέτησης στο ΙΚΑ, σημερινό ΕΦΚΑ, εργασία, μισθούς… Εξακολουθείτε να κινήστε με τους ίδιους ρυθμούς; 

«Όχι μόνο με τους ίδιους, αλλά έχουμε αυξήσει τις αντιδράσεις μας, μιας και τα προβλήματα διαρκώς αυξάνουν. Δυστυχώς, σε αυτή τη χώρα οτιδήποτε αφορά σε φοροεισπρακτικό ζήτημα εφαρμόζεται άμεσα. Οτιδήποτε, όμως, αφορά σε κοινωνικές παροχές με νόμους και υπουργικές αποφάσεις, δημιουργούνται συνεχώς εμπόδια και περικοπές. Αυτό το βλέπουμε στις παροχές μητρότητας και γενικότερα στις παροχές του ΕΦΚΑ, στα νοσοκομεία-Υγεία, την Παιδεία και σε οτιδήποτε είναι προς όφελος του Έλληνα πολίτη. Η έλλειψη ΣΣΕ, παρά την εντολή της Ε.Ε. για αμοιβή του 80% των εργαζομένων με Συλλογικές Συμβάσεις, μας έχει οδηγήσει στον πάτο της Ευρώπης σε ζητήματα μισθοδοσίας και αγοραστικής δύναμης. Την ίδια ώρα, η ακρίβεια και τα ενοίκια έχουν ξεφύγει παντελώς». 

* Η δυσαρέσκεια και η απογοήτευση του κόσμου αποτυπώνεται σε κάθε έρευνα. Πολιτικοί και πολιτική, δυστυχώς, ξεστράτισαν. Ενδιαφέρονται περισσότερο για το δικό τους προσωπικό μέλλον. Ξέχασαν όσα υποσχέθηκαν, για ποιο λόγο εκλέχθηκαν. Οδός επιστροφής φαίνεται στον ορίζοντα; 

«Η δυσαρέσκεια και η απογοήτευση του κόσμου είναι εντελώς δικαιολογημένη, κυρίως από τις πρόσφατες κυβερνήσεις και τα κόμματα που έχουν κυβερνήσει, αφού, όπως ανέφερα προηγουμένως, η κοινωνική ασφάλεια και η πρόνοια τα τελευταία 15 τουλάχιστον χρόνια βρίσκονται υπό διωγμό. Δυστυχώς, το πολιτικό σύστημα, αντί να ενισχύει τις συνεργασίες των κομμάτων, ενισχύει τις μειοψηφίες, με αποτέλεσμα κόμματα του 20% να κυβερνούν τον τόπο ασκώντας πολιτικές για τους λίγους και όχι για τους πολλούς.
Θα πρέπει να ασκήσω μεγάλη προσπάθεια για να βρω κάποια “συν” της πολιτικής σκηνής. Στο μόνο που μπορώ να αναφερθώ είναι η τεράστια απογοήτευση των Ελλήνων και η έλλειψη αισιοδοξίας και πολλές φορές η έλλειψη ελπίδας. Σήμερα, οι περισσότεροι νιώθουμε ξένοι στην ίδια μας τη χώρα, απογοήτευση, ο κόσμος μεταναστεύει στο εξωτερικό, ενώ αυτοί που παραμένουν ευελπιστούν ότι κάποια στιγμή θα δουν αλλαγή των πολιτικών, η οποία θα είναι προς όφελος των Ελλήνων και της Ελλάδας».

* Οι Έλληνες αδυνατούν να αντιμετωπίσουν το μέγεθος της ακρίβειας, κύριε Βοργιά. Υπάρχει κοινή πολιτική μεταξύ ΕΚΗ και Περιφέρειας στον τομέα της Κοινωνικής Πρόνοιας και Πολιτικής; Αν ναι, πόσο συχνά επιχειρείται μέσω αυτού του πεδίου προς όφελος εργαζόμενων, ανέργων, ευάλωτων; Αν όχι, μπορεί να υπάρξει κοινός βηματισμός; 

«Φυσικά και υπάρχει άμεση συνεργασία, μιας και ο περιφερειάρχης μας και η Περιφέρεια Κρήτης στέκεται δίπλα στους εργαζόμενους, ενώ δεν είναι λίγες οι κοινές δράσεις ΕΚΗ-Περιφέρειας Κρήτης. Η πρόσφατη κατασκευή του μνημείου για τα θύματα των εργατικών δυστυχημάτων με πλήρη χρηματοδότηση από την Περιφέρεια Κρήτης, η ημερίδα που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες βδομάδες για τη σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο της εργασίας, η ένταξη όλων των Εργατικών Κέντρων της Κρήτης στο πρόγραμμα “Ενεργειακή Αναβάθμιση” του ΕΣΠΑ, η δημιουργία πλατφόρμα εύρεσης εργασίας σε ανέργους κ.λπ., αλλά ειδικότερα οι παρεμβάσεις του ίδιου του περιφερειάρχη μας Σταύρου Αρναουτάκη για την επίλυση εργασιακών ζητημάτων αποδεικνύουν ότι υπάρχει κοινή πολιτική μεταξύ ΕΚΗ και Περιφέρειας Κρήτης. Το βασικό είναι ότι η εν λόγω συνεργασία φέρνει και θεαματικά αποτελέσματα». 

Περιφέρεια Κρήτης – Ο σχεδιασμός για την κοινωνική πολιτική 

* Ποιος είναι ο στρατηγικός σχεδιασμός και η κοινωνική πολιτική της Περιφέρειας Κρήτης; Ποιος είναι ο στόχος πάνω στον οποίο “χτίζει”; 

«Δυστυχώς η κεντρική εξουσία μοιράζει ευθύνες στην Περιφέρεια, χωρίς πόρους. Η Περιφέρεια από μόνη της δεν μπορεί να ασκήσει πολλές φορές κοινωνική πολιτική χωρίς πόρους, παρά το γεγονός ότι πολλές φορές ακόμα και για ανθρωπιστικούς λόγους αναλαμβάνει ευθύνες και κόστη χωρίς να της αναλογούν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Μεταναστευτικό, όπου καθαρά είναι ευθύνη του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου και η Περιφέρεια για ανθρωπιστικούς λόγους αναλαμβάνει έξοδα διατροφής, υγιεινής, την εγκατάσταση χημικών τουαλετών κ.λπ., ενώ διαθέτει και ανθρώπινο δυναμικό για τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας. Φυσικά υπάρχει σχεδιασμός και κοινωνική πολιτική από την Περιφέρεια Κρήτης, με ένα τεράστιο φάσμα αντικειμένων, που με την καθοδήγηση του περιφερειάρχη μας προσπαθούμε να υλοποιήσουμε. 
Ο εποπτικός έλεγχος των δομών, οι υιοθεσίες, μια σειρά παρεμβάσεων που αφορούν στη δημόσια υγεία, αντιμετώπιση μεγάλων κοινωνικών ζητημάτων (αλκοολισμός, ενδοοικογενειακή βία, εφηβική βία κ.λπ.), αλλά και μια σειρά διαχείρισης μεγάλων προγραμμάτων για τη στήριξη των ευάλωτων νοικοκυριών (ΤΕΒΑ, προγράμματα ΗLIOS κ.λπ.), στέγαση κακοποιημένων γυναικών, κοινωνικά παρατηρητήρια σε Δήμους είναι λίγα από αυτά που αφορούν στην κοινωνική πολιτική της Περιφέρειας Κρήτης».