Διεθνής επικαιρότητα

Πετάει το γάντι στην Κίνα ο Τραμπ – Η ανορθόδοξη στρατηγική «εξόντωσής» της και οι δασμοί

Τουλάχιστον αυτό φαίνεται από την απόφασή του να κλιμακώσει τον μεταξύ τους εμπορικό πόλεμο ανακοινώνοντας δασμούς 125% σε βάρος του Πεκίνου την ίδια στιγμή που έκανε γνωστό ότι θα εφαρμοστεί μια παύση 90 ημερών στους νέους δασμούς και μια ουσιαστική μείωση 10%, επίσης με άμεση ισχύ.

Πρακτικά αυτό σημαίνει, ότι προσώρας, καθώς κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι θα επακολουθήσει, η αναδιάταξη της παγκόσμιας οικονομικής τάξης βρίσκεται σε αναμονή, τουλάχιστον προς το παρόν και η υποσχόμενη χρυσή εποχή της αμερικανικής μεταποίησης που έχει υποσχεθεί ο Αμερικανός πρόεδρος θα πρέπει να περιμένει.

Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με σαφήνεια εάν αυτό ήταν το σχέδιο του Τραμπ από την αρχή ή μια αντίδραση στον πανικό των επενδυτών και την αυξανόμενη δημόσια αποδοκιμασία και ανησυχία για το μέλλον. Ίσως και να μην το μάθουμε ποτέ.

Πάντως αν πιστέψουμε τον Υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ Σκοτ ​​Μπέσεντ οι δασμοί ήταν μέρος του σχεδίου του εξαρχής για να ενθαρρύνει τα έθνη να κάτσουν στον τραπέζι των διαπραγματεύσεων ενώ άφησε να εννοηθεί ότι η Κίνα έπεσε στην παγίδα με τον τρόπο που αντέδρασε.

Η πραγματικότητα είναι με την κίνηση αυτοί οι ΗΠΑ αντάμειψαν τις χώρες που δεν αντέδρασαν δυναμικά στους δασμούς, επέτρεψαν στο χρηματιστήριο να ανακάμψει και οδηγούν σε διεύρυνση του μετώπου με την Κίνα.

Αυτό θα έχει τις δικές του παγκόσμιες οικονομικές επιπτώσεις, αλλά είναι περισσότερο σύμφωνο με την πρόσφατη αμερικανική εξωτερική πολιτική, που επιδιώκει να περιορίσει τις κινεζικές φιλοδοξίες.

Το ζητούμενο Τραμπ μια συμμαχία κατά της Κίνας;

Το μεγάλο ερώτημα, ωστόσο, είναι εάν οι ενέργειες του Τραμπ την περασμένη εβδομάδα – βάζοντας στο στόχαστρο συμμάχους και απειλώντας την καθιερωμένη παγκόσμια τάξη – θα κάνουν πιο δύσκολη την επιδίωξη μιας τέτοιας στρατηγικής.

Γιατί αν ο στόχος του Αμερικανού προέδρου ήταν να φτιάξει μια συμμαχία απέναντι στην Κίνα ο τρόπος που επέλεξε να το κάνει είναι τουλάχιστον ανορθόδοξος.

Οι κινήσεις του δείχνουν ότι πιστεύει ότι η Κίνα αποτελεί οικονομική και γεωπολιτική απειλή για τις ΗΠΑ – μεγαλύτερη ίσως από ότι η Σοβιετική Ένωση – και φαίνεται να βλέπει τους δασμούς ως ισοδύναμο της μαζικής αύξησης των στρατιωτικών δαπανών από τον Ρόναλντ Ρίγκαν τη δεκαετία του 1980 που συνέβαλε στην κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.

Η αλήθεια είναι ότι η ισχύς της Κίνας από τις μεταρρυθμίσεις του Ντενγκ Ξιαοπινγκ στα τέλη της δεκαετίας του 1970 μεγαλώνει σε πείσμα εκείνων που πιστεύουν ότι η μία από τις δύο μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου θα καταρρεύσει.

Στο βάθος… ύφεση

Ένα ακόμη ερώτημα που θα απαντηθεί στο μέλλον είναι αν η Αμερική θα γλιτώσει την ύφεση καθώς υψηλόβαθμα οικονομικά στελέχη είχαν κρούσει καμπανάκι κινδύνου μετά τις εξελίξεις των τελευταίων ωρών.

Related Articles

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button