Η Ομοσπονδία Συλλόγων Οικογένειας ΚΕΘΕΑ απαντά στον ΕΟΠΑΕ: «Δεν θα σωπάσουμε»

«Η ιστορία του ΚΕΘΕΑ δεν σβήνεται. Συνεχίζεται μέσα από κάθε άνθρωπο που πάλεψε και νίκησε», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Συλλόγων Οικογένειας ΚΕΘΕΑ απαντώντας στις τοποθετήσεις του Εθνικού Οργανισμού Πρόληψης και Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων (ΕΟΠΑΕ) και κάνοντας λόγο για μονομερή προσέγγιση της απεξάρτησης. Με τη στεγνή απεξάρτηση ως σταθερή επιλογή ζωής, η ΟΣΟΚΕΘΕΑ «πορεύεται με αξιοπρέπεια, αγώνα, φωνή και αλήθεια», αναφέρει. 

Στην απάντησή της προς τον ΕΟΠΑΕ, η Ομοσπονδία εκφράζει τη βαθιά ανησυχία της για την πορεία των στεγνών θεραπευτικών προγραμμάτων και διαμηνύει ότι δεν θα σωπάσει μπροστά στις θεσμικές, οργανωτικές και φιλοσοφικές μετατοπίσεις που απειλούν την ταυτότητα και το έργο του ΚΕΘΕΑ.

Η απαντητική επιστολή της ΟΣΟΚΕΘΕΑ

«Προς απάντηση των τοποθετήσεων του ΕΟΠΑΕ στη συνάντηση της 28ης Απριλίου 2025

Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στις οικογένειες που στέκονται δίπλα στον αγώνα, στους θεραπευόμενους που τον δίνουν σήμερα και στους αποφοίτους των προγραμμάτων που ολοκλήρωσαν με επιτυχία τη θεραπευτική τους πορεία, αλλά και απέναντι στην ιστορική διαδρομή και την ταυτότητα του ΚΕΘΕΑ, η ΟΣΟΚΕΘΕΑ οφείλει να τοποθετηθεί δημόσια στις απαντήσεις που λάβαμε από τη Διοίκηση του ΕΟΠΑΕ. Η στάση της αποτυπώνει μια μονομερή προσέγγιση της απεξάρτησης, καθώς λειτουργεί περισσότερο ως διοίκηση του ΟΚΑΝΑ, παρά ως ενιαίος δημόσιος φορέας εποπτείας και στήριξης όλων των θεραπευτικών προσεγγίσεων και κυρίως των στεγνών προγραμμάτων. Παρά τις διαβεβαιώσεις για διατήρηση της φιλοσοφίας και των δομών των στεγνών προγραμμάτων, οι διοικητικές αποφάσεις και οι πρακτικές υλοποίησης που παρουσιάστηκαν αποκαλύπτουν μια διαφορετική πραγματικότητα: 

1. Διάσπαση της θεραπευτικής συνέχειας

Η οργανωτική αποσύνδεση κρίσιμων τμημάτων από τον θεραπευτικό κορμό δεν είναι απλή διοικητική πράξη αλλά υπονομεύει τη συνοχή του θεραπευτικού μοντέλου. Ο χαρακτηρισμός αυτής της μετάβασης ως «τυπικής αλλαγής διεύθυνσης» αποκαλύπτει πλήρη αδυναμία κατανόησης της ψυχοκοινωνικής φιλοσοφίας του ΚΕΘΕΑ.

2. Απαξίωση της ταυτότητας των Προγραμμάτων

Η κατάργηση των ιστορικών ονομάτων ισοδυναμεί με διαγραφή της μνήμης και της πολιτισμικής συνέχειας των Προγραμμάτων. Τα ονόματα δεν είναι απλώς «ταμπέλες», είναι σύμβολα ελπίδας, αγώνα και μεταμόρφωσης.

3. Υποβάθμιση των Συλλόγων Οικογένειας

Οι αναφορές περί «παρατυπιών» στη χρήση χώρων από Συλλόγους Οικογένειας αδικούν κατάφωρα τη διαχρονική, ανιδιοτελή και ουσιαστική προσφορά τους. Η απαίτηση για «επίσημα παραχωρητήρια», χωρίς καμία μέριμνα για τη στέγασή τους, απειλεί να τους αποκόψει από την ίδια τη θεραπευτική καθημερινότητα στην οποία αποτελούν κρίσιμο στήριγμα.

4. Γραφειοκρατία εις βάρος της θεραπευτικής λειτουργίας

Το σύστημα «ΠΑΠΥΡΟΣ», η καθυστέρηση στις βεβαιώσεις παρακολούθησης, η μη λειτουργία δομών, η έλλειψη χρονοδιαγράμματος για κρίσιμες δομές όπως αυτή της Πάτρας και οι δυσκολίες καθημερινής λειτουργίας, δεν είναι λεπτομέρειες. Είναι ενδείξεις απομάκρυνσης από τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα του ΚΕΘΕΑ.

5. Ενορχηστρωμένη υποτίμηση των στεγνών προγραμμάτων

Η αριθμητική σύγκριση με τα υποκατάστατα δεν αναιρεί την αξία και την ανάγκη ύπαρξης των στεγνών προγραμμάτων. Το ΚΕΘΕΑ δεν είναι ανταγωνιστής άλλων προσεγγίσεων – είναι εναλλακτική που σώζει ζωές. Τα παγκοσμίως αναγνωρισμένα αποτελέσματα των προγραμμάτων, τα ποσοστά επιτυχίας άνω του 80%, φανερώνουν τη σημασία να ενισχυθούν και να είναι η βασική θεραπευτική προσέγγιση συνολικά στην κοινωνία. Η απόπειρα υποβάθμισής του, στο όνομα της εξίσωσης της απεξάρτησης με τη διαχείριση της εξάρτησης, μας βρίσκει κάθετα αντίθετους.

6. Θεσμική υποβάθμιση της φωνής των οικογενειών και των θεραπευμένων

Η επιλογή μελών του Επιστημονικού Συμβουλίου που δηλώνουν ανοιχτά υπέρ της «νομιμοποίησης της χρήσης», προσβάλλει βάναυσα τις οικογένειες και τα ίδια τα παιδιά μας που έδωσαν μάχη και βγήκαν – κυριολεκτικά – από τον τάφο.

Η παρουσία προσώπων σε θεσμικά όργανα που αποσυνδέουν τη χρήση από την ανάγκη για θεραπεία και δεν πιστεύουν στη δυνατότητα της απεξάρτησης – πόσο μάλλον στη φιλοσοφία της στεγνής θεραπείας – συνιστά πρόκληση. Υπονομεύει ευθέως τον πυρήνα του ΚΕΘΕΑ και απαξιώνει τη ζωντανή μαρτυρία χιλιάδων ανθρώπων που πάλεψαν, θεράπευσαν τη ζωή τους και στάθηκαν ξανά όρθιοι.

Αν αυτή είναι η νέα «επιστημονική προσέγγιση», μας βρίσκει κάθετα απέναντι. Το ΚΕΘΕΑ δεν χτίστηκε πάνω στην αποδοχή της εξάρτησης, αλλά στον καθημερινό αγώνα για ελευθερία από αυτήν.

Ως Ομοσπονδία, δηλώνουμε ξεκάθαρα: 

· Δεν δεχόμαστε την υπονόμευση της θεραπευτικής, κοινωνικής και ιστορικής ταυτότητας του ΚΕΘΕΑ.
· Δεν θα ανεχτούμε τη σταδιακή αποσάθρωση των στεγνών προγραμμάτων.
· Απαιτούμε σεβασμό στους Συλλόγους και στις δομές που στέκονται στο πλευρό των ανθρώπων και των οικογενειών τους.
· Ο νόμος δεν βελτιώνεται, χρειάζεται να αποσυρθεί.

Ζητάμε άμεσα: 

· Προτεραιότητα στα Στεγνά Θεραπευτικά Προγράμματα Απεξάρτησης και στις Θεραπευτικές Κοινότητες.
· Άμεση στελέχωση των δομών απεξάρτησης με μόνιμο και επαρκές προσωπικό.
· Δημόσιες, δωρεάν και ποιοτικές υπηρεσίες απεξάρτησης για όλους, χωρίς αποκλεισμούς και εμπόδια.
· Απομάκρυνση από θέσεις ευθύνης όσων, με τη δημόσια στάση ή λόγο τους, αμφισβητούν την ανάγκη για απεξάρτηση και ακυρώνουν τον ρόλο των στεγνών θεραπευτικών προγραμμάτων.
· Θεσμοθέτηση της μόνιμης εκπροσώπησης ενός αντιπροσώπου από τους Συλλόγους Οικογένειας ΚΕΘΕΑ και ενός από τον Σύλλογο Αποφοίτων του ΚΕΘΕΑ στο Επιστημονικό Συμβούλιο.

Καλούμε τα ΔΣ των Συλλόγων Οικογένειας για όποιο ζήτημα προκύπτει να επικοινωνούν άμεσα με την ΟΣΟΚΕΘΕΑ. Συνεχίζουμε με μαζικές διαδικασίες την πρωτοβουλία δράσεων σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο.

Η ιστορία του ΚΕΘΕΑ δεν σβήνεται – συνεχίζεται μέσα από κάθε άνθρωπο που πάλεψε και νίκησε!

Με τη στεγνή απεξάρτηση ως σταθερή επιλογή ζωής, πορευόμαστε
με αξιοπρέπεια, αγώνα, φωνή και αλήθεια!
Δεν θα σωπάσουμε!».