Αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Το παρόν πόνημα κυοφορείται από πέρυσι στο μυαλό μου
και πλέον υπάρχουν όλα τα στοιχεία που επιβάλλουν τη συγγραφή του.
Η διοργάνωση που -σε επίπεδο αίγλης και κύρους- σημαίνει για το Μπάσκετ
ό,τι σημαίνει το «Champions League» για το Ποδόσφαιρο,
αποτελεί μία απροκάλυπτη και αναίσχυντη «Μαφία τού Κολάρου»,
αποτελεί μία διεφθαρμένη λέσχη όπου υπάρχουν «παιδιά κι αποπαίδια».
Η «Euroleague» είναι η Διοργάνωση τής Πολυτελούς Σαπίλας.
(σημειωτέον ότι το άρθρο ήταν έτοιμο για τη σημερινή δημοσίευση
κάμποσες ώρες πριν διεξαχθεί το ματς-ντροπή τού Ο.Σ.Φ.Π. με τη Ρεάλ,
οπότε το περιεχόμενο ενισχύεται κι από τα χθεσινοβραδινά ντράβαλα)
…
Πάμε αρχικώς να ανατρέξουμε σε ένα περιστατικό με εκκωφαντική αλληλουχία,
το οποίο θα μάς οδηγήσει στην περαιτέρω ανάλυσή μας…
Είναι Δεκέμβριος τού 2023
όταν ο διαιτητής Ματέϊ Μπολτάουζερ συλλαμβάνεται στο αεροδρόμιο τού Βελιγραδίου,
όντας καταγεγραμμένος από τις κάμερες ασφαλείας
να τριγυρίζει υπόπτως επί ώρα στα «Duty Free» και να κλέβει μία κολόνια
(εν τέλει, πληρώνει πρόστιμο και αφήνεται ελεύθερος).
Το συμβάν παραμένει άγνωστο επί μήνες,
ο «μακρυχέρης» ρέφερι συνεχίζει ανενόχλητος την… άσπιλη καριέρα του,
στις 23 Απριλίου 2024 ορίζεται να διευθύνει -οποία σατανική σύμπτωσις-
το πρώτο ματς των «Play-Offs» ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και στη Μακάμπι,
οι «Πράσινοι» γνωρίζουν την ήττα και χάνουν το πλεονέκτημα έδρας.
Όμως, μετά από ελάχιστες ημέρες,
ο σερβικός Τύπος αποκαλύπτει την αποσιωπημένη και αποκρυμμένη ατιμία,
οπότε οι καλαθοσφαιρικοί «χαρτογιακάδες» υποχρεώνονται πια να πάρουν θέση
και να προβούν στη δέουσα τιμωρία προς τον ποταπό λειτουργό τους.
Εκεί, λοιπόν, αποδεικνύεται περίτρανα η καθεστωτική ανηθικότητα τής «Euroleague»·
αντί να ανακοινωθεί η προσήκουσα ποινή ισόβιου αποκλεισμού
και να διατυμπανιστεί η μηδενική ανοχή στην κάθε είδους διαφθορά,
αντί να τιμωρηθεί παραδειγματικώς ο διαβρωμένος διαιτητίσκος
που βροντοφωνάζει -διά τής συγκεκριμένης παραβατικής ενέργειάς του-
ότι «Είμαι πρόθυμος να κάνω τα πάντα για ’σένα,
είμαι έτοιμος να αλλοιώσω αποτελέσματα αγώνων για πάρτη σου,
αρκεί να μού δώσεις μία “βαλίτσα” γεμάτη με “αρώματα”.»,
επιβάλλεται «ποινή-χάδι» ενός έτους
και άπαντες οι πολίτες-φίλαθλοι μένουμε να αναρωτιόμαστε
πώς είναι δυνατόν να αντιμετωπίζεται με τέτοια σκανδαλώδη επιείκεια
ένας ξευτίλας που φτάνει στο απόπατο σημείο να διαπράττει μικροκλοπή
και -συνεπαγωγικώς- να μαρτυρά ότι είναι ευεπίφορος σε κάθε «βαλίτσα».
…
«Μπολτάουζερ-Ράντοβιτς-Γιαβόρ-Πουκλ»: Οι Εκπρόσωποι τού Διαιτητικού Σκουπιδότοπου.
Ακόμα μία σατανική σύμπτωση παρατηρείται στις χώρες προέλευσης,
καθώς αναδίνεται η μπόχα τής ανθυποβαλκάνιας διαπλοκής.
Ο Μπολτάουζερ είναι Σλοβένος.
Ο Ράντοβιτς είναι Μαυροβούνιος.
Ο Γιαβόρ είναι Σλοβένος.
Ο Πουκλ είναι Σλοβένος.
Είναι τουλάχιστον αφελής όποιος πιστεύει ότι είναι τυχαία αυτή η «εντοπιότητα»,
αφού τέτοια κοινά γνωρίσματα δηλώνουν πάντα
πως υπάρχει μία παγιωμένη κατάσταση με βαθιές ρίζες
και ότι πίσω από τις «σατανικές συμπτώσεις» κρύβεται ένα καθεστωτικό «Σύστημα»
(το φαινόμενο πιστοποιείται κοινωνιολογικώς,
αφού -επί παραδείγματι-
στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται η «Αλβανική Μαφία» και η «Γεωργιανή Μαφία»,
αλλά δεν έχει καν ελάχιστη παρουσία η «Ιταλική Μαφία»).
*** Κατόπιν τής ανωτέρω εισηγήσεως,
δυνάμεθα τώρα να προσεγγίσουμε με ενισχυμένη οπτική
τα τεράστια προβλήματα και τις κυρίαρχες παθογένειες που χαρακτηρίζουν τη «Euroleague».
Τα «Παιδιά» και τα «Αποπαίδια».
Ο Ολυμπιακός είναι το πιο αγαπημένο από τα «Παιδιά».
Ο Ολυμπιακός παίζει εδώ και χρόνια ατιμωρητί
ένα «μπάσκετ» που κινείται ανάμεσα στο Κατς και στο (γελοίο) Wrestling,
απολαμβάνοντας διαιτησίες που τού παρέχουν πλήρη προστασία
και ενίοτε διαμορφώνουν αποτελέσματα υπέρ του.
Ο Παναθηναϊκός είναι το πιο μισητό από τα «Αποπαίδια».
Ο Παναθηναϊκός σύρεται σε εξόφθαλμα και εξακολουθητικά «χειρουργεία»,
τα οποία είχαν ως επίσημη έναρξη τον περιβόητο ημιτελικό τού 2012 με την ΤΣ.Σ.Κ.Α.,
όπου διεπράχθη η «Σφαγή των Σφαγών» από τα ενεργούμενα τού Μπερτομέου·
οποία σατανική σύμπτωσις,
ένας από τούς τρεις δράστες εκείνης τής στυγνής λοβιτούρας ήταν ο Ράντοβιτς,
οποία σατανική σύμπτωσις,
ο Ράντοβιτς έφτασε το 2022 να ανταμειφθεί για τις πολυετείς υπηρεσίες του,
όντας εκλεγόμενος ως πρόεδρος στην «Ένωση Διαιτητών» τής διοργάνωσης,
οποία σατανική σύμπτωσις,
ο εφτάκις Πρωταθλητής Ευρώπης, Παναθηναϊκός,
έχει -άκουσον, άκουσον- μόλις 5% στις κατακτήσεις νικών
όταν διαιτητεύεται σε εκτός έδρας παιχνίδια από τον Ράντοβιτς,
οποία άρτι προκύψασα σατανική σύμπτωσις,
ο Ράντοβιτς ήταν παρών ΚΑΙ στο χθεσινό «σφαγείο» που υπέστη η Ρεάλ,
όπου υπήρξαν δεκάδες αισχρές αποφάσεις και άλλα τόσα «non calls»
(εν γένει αποτελεί αγαπημένο πρόσωπο για το «Παρακράτος τής Τρούμπας»).
Αυτό το έμεσμα, λοιπόν, ενσαρκώνει ένα ολόκληρο «Σύστημα»,
ενώ συνάμα -μέσω τής θεσμικής ιδιότητάς του- ασκεί κυριαρχική επιρροή
και στους έτερους διαιτητές που σφυρίζουν παιχνίδια τής διοργάνωσης
(πόσω μάλλον, όταν συνδιευθύνουν την εκάστοτε αναμέτρηση μαζί του),
καθώς δίνει το πλαίσιο και το παράγγελμα για τον τρόπο που (θα) αντιμετωπίζονται οι ομάδες.
…
Ας θυμηθούμε τώρα τι συνέβη και στο πρόσφατο ματς Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός
επιλέγοντας οκτώ χαρακτηριστικές φάσεις αλλά και ένα βίντεο-επιστέγασμα,
ώστε κατόπιν να συμπληρώσουμε το «Παζλ τής Διαφθοράς»
με την «αιματοχυσία» που έλαβε χώρα το βράδυ τής Πέμπτης στο «Ο.Α.Κ.Α.»,
αναγκάζοντας τον Παναθηναϊκό στην οδυνηρή ήττα από την Εφές
και στη συμπαρομαρτούσα απώλεια τού πλεονεκτήματος έδρας.
Παρών και κομβικός παράγων στις δύο αναμετρήσεις ο αισχρός Γιαβόρ
(η εμπνευσμένη λαϊκή παραφθορά τον μετεπωνυμεί σε «Γαυρόρ»).
1) Καταλογίζεται ανύπαρκτο flopping εις βάρος τού Χουάντσο
σε σουτ τριών πόντων που επιχειρεί να κόψει ο Βεζένκοφ,
ενώ αργότερα -αντί να καταλογιστεί flopping εις βάρος τού Βεζένκοφ,
για τον γελοίο θεατρινισμό του σε φάση με τον Μήτογλου-
δίνεται φάουλ υπέρ τού Βεζένκοφ και πάει στη γραμμή για τρεις βολές.
2) Ο Φουρνιέ τσεκάρει εξακολουθητικώς και εντόνως τον Ναν
-πρώτα με τον αγκώνα και μετά με το χέρι-
το οφθαλμοφανές φάουλ δεν καταλογίζεται,
όμως αμέσως μετά δίνεται προθύμως τεχνική ποινή στον Ναν για διαμαρτυρία.
3) Καταλογίζεται ανύπαρκτο επιθετικό φάουλ
σε πεντακάθαρο screen που κάνει ο Γκέϊμπριελ στον Λι
και -ακριβώς επειδή φέτος έχουμε δει πάμπολλες φορές το ίδιο κολπάκι-
είναι προφανές ότι οι παίκτες τού Ο.Σ.Φ.Π. εξασκούνται στην προπόνηση
πώς να εκμαιεύουν και να εκβιάζουν το σφύριγμα σε τέτοια συνθήκη,
καθώς είναι παρατηρημένο ότι πηγαίνουν επίτηδες
και μπαίνουν ωσάν πολιορκητικοί κριοί στον άξονα τού εκάστοτε ακίνητου αντιπάλου,
υποδυόμενοι κατόπιν ότι οδηγήθηκαν σε πτώση από το δήθεν κινούμενο απλωμένο σώμα του.
4) Η Διαιτητική Ξευτίλα στην κορύφωσή της,
αφού εδώ ξεδιπλώνεται απολύτως η «Γκάμα τής Μεθόδευσης».
Η αναμέτρηση βρίσκεται σε ιδιαιτέρως κομβικό σημείο,
η μπάλα καταλήγει άουτ από εξόφθαλμη παρέμβαση τού Μακ Κίσικ,
οι διαιτητές υποδεικνύουν ότι την μπάλα την έβγαλε ο Σλούκας,
ο Αταμάν ξοδεύει ένα πολύτιμο «challenge» για να σωθεί η κρίσιμη κατοχή,
οι διαιτητές βλέπουν την πεντακάθαρη φάση στο βίντεο
και -προς παγκόσμια έκπληξη- εμμένουν στην αρχική απόφασή τους.
Και επίθεση χαμένη, και «challenge» χαμένο,
διότι έτσι γίνονται οι σωστές δουλείτσες και χτίζεται η «Πρω(κ)τιά».
5) Ο Παναθηναϊκός φεύγει στον αιφνιδιασμό,
ο προπονητής τού Ολυμπιακού έχει μπει μέσα στο γήπεδο
φτάνοντας να βρίσκεται στην πλάγια γραμμή τού τριπόντου,
οι διαιτητές καταπίνουν το «στραγάλι» μπροστά στην εξόφθαλμη φάση
και χαρίζουν στον Μπαρτζώκα την προβλεπόμενη τεχνική ποινή.
6) Ο -προαλειφόμενος για ελληνοποίηση- Φαλ,
αποδεικνύει ότι ο πολυδιαφημισμένος «Μεγάλος Περίπατος» τού Μπακογιάννη
δύναται να έχει και την μπασκετική εκδοχή του.
Τα εξόφθαλμα βήματα δεν καταλογίζονται, καθώς σημασία έχει το Ταξίδι και όχι ο Προορισμός.
7) Ο Φαλ είναι να μην πάρει θάρρος,
διότι τότε είναι που ξεδιπλώνει όλα τα (ανύπαρκτα) ταλέντα του.
Έτσι, φτάνει να κατεδαφίσει τον Ναν σε προσπάθεια για σουτ δύο πόντων,
απολαμβάνοντας το γεγονός ότι και πάλι δεν καταλογίζεται η παράβασή του,
οπότε συμπεραίνουμε ότι οι διαιτητές έχουν το Ακαταλόγιστο ή το… Λογιστήριο.
8) Ο Παναθηναϊκός έχει επιστρέψει από το «-19»,
ο Σλούκας εκδηλώνει την τελευταία επίθεση τού ματς
και σηκώνεται από τη γραμμή των 6,75 μ. για να δώσει τη νίκη στην ομάδα του,
ο Φουρνιέ τού κάνει πεντακάθαρο φάουλ,
οι διαιτητές θα καταπίνανε μέχρι και ολόκληρο βυτίο με «στραγάλια»
για να μην επήγαινε στράφι ο πρότερος κόπος τους,
η αναμέτρηση λήγει με… δίκαιο θριαμβευτή τον Ολυμπιακό.
Χαρακτηριστικές και εξόχως εύγλωττες είναι οι αντιδράσεις που έχει αλλοδαπός youtuber,
παρακολουθώντας αποσβολωμένος τα διαιτητικά τερατουργήματα.
Δείτε κι ακούστε πώς οργίζεται ένας ουδέτερος φίλαθλος
όταν διαπιστώνει να εξελίσσεται ενώπιόν του η αναίσχυντη αδικία…
Κατόπιν τούτων,
ουδεμία έκπληξη προκαλείται από τα δύο «εγκλήματα»
που συντελέσθηκαν στο ματς Παναθηναϊκός-Εφές.
Για πάμε να (ξανα)δούμε τις επίμαχες φάσεις που αλλοίωσαν το αποτέλεσμα
και ακολουθεί το επιμύθιο…
1) «Γκολ-φάουλ» τού Τζέριαν Γκραντ,
μετατρέπεται σε απλό καλάθι και τεχνική ποινή εις βάρος τού Παναθηναϊκού,
επειδή (δήθεν) ο παίκτης έχει απλώσει το πόδι προς τον αντίπαλο του.
Εδώ πρόκειται για απόλυτη καταστρατήγηση τού κανονισμού,
καθώς -όπως διαπιστώνουμε στο ενδεικτικό ενσταντανέ και κυρίως στο βίντεο-
ο Τόμπσον δεν μαρκάρει κάθετα προς τον άξονα τού Γκραντ
αλλά κάνει μία περατζάδα μπροστά από τον γκαρντ των γηπεδούχων.
Άρα, λοιπόν, αν συζητάμε για το ενδεχόμενο παράβασης,
συζητάμε μόνο για παράβαση τού Τόμπσον.
Θέλετε και bonus για να αντιληφθείτε τα κρυπτόμενα κίνητρα;
Θέλετε και bonus για να αντιληφθείτε στο έπακρο τα «Δύο Μέτρα και Δύο Σταθμά»;
Πάρτε μία αντιπαραβολή φάσεων, ώστε να μη σάς μείνει η παραμικρή αμφιβολία.
Θέλετε και μία κλαυσίγελη ρετροσπεκτίβα;
Πάρτε κι αυτήν την αλήστου μνήμης φάση από το κοντινό 2022,
όπου ο θλιβερός Βεζένκοφ μετατρέπεται σε καρικατούρα τού «Καράτε Κιντ»
και -αντί να τιμωρηθεί με φλόπινγκ-
επιβραβεύεται με «γκολ-φάουλ» από τον Μεντί Ντιφαλά
(ναι, είναι ο διαιτητής που έχει στοχοποιηθεί όσο κανείς άλλος,
επειδή -παρά τα όποια ανθρώπινα λάθη του- αρνείται να προστεθεί στη «Λίστα των Ταγμένων»
και ετόλμησε αμερολήπτως να αποδίδει δικαιοσύνη σε αγώνες τού νυν Πρωταθλητή Ευρώπης).
2) Ο Ναν σηκώνεται για τρίποντο ισοφάρισης,
ο Πουαριέ τού κάνει πεντακάθαρο φάουλ (και μάλιστα, με παρατεταμένη διάρκεια),
η εξόφθαλμη παράβαση δεν καταλογίζεται
διότι (δήθεν) εμπίπτει στον περιβόητο κανονισμό τού «High Five».
Όμως, η συγκεκριμένη επαφή πρέπει να μένει ατιμώρητη,
μόνο αν ο αμυνόμενος διατηρεί κάθετη θέση στον άξονά του
και όχι όταν ίπταται ωσάν «Σούπερμαν» προς τον αντίπαλό του.
Επιμύθιο:
Η Διοργάνωση τής Πολυτελούς Σαπίλας.
Το «Σύστημα Μπερτομέου» είναι εδώ, δηλώνει παντί τρόπω την παρουσία του,
ο ξεκουμπισμένος «Γεννήτορας τής Μπασκετικής Σήψης»
εξακολουθεί να επηρεάζει καταστάσεις και να αφήνει το οχετώδες αποτύπωμά του
μέσω των ενεργούμενων που εφρόντισε να προωθήσει επί τής θητείας του.
Και βεβαίως,
αυτά τα ξευτιλισμένα τσιράκια που φτάνουν να κλέβουν μέχρι και κολόνιες,
άλλοτε πιάνονται επ’ αυτοφώρω από τις κάμερες των αεροδρομίων
και άλλοτε πιάνονται επ’ αυτοφώρω από τις τηλεοπτικές κάμερες
να κάνουν επιδείξεις δύναμης επειδή συγκαλύπτονται οι άνομες συναλλαγές τους,
ενώ ταυτοχρόνως προκαλούν και σημαντικές παράπλευρες ζημίες στο άθλημα,
αφού υπονομεύουν το έργο τού παραγοντικώς άπειρου Ντέγιαν Μποντιρόγκα
και κηλιδώνουν την τεράστια πορεία που διέγραψε ως αθλητής
(επιχαίροντας, μάλιστα, για την αντανακλαστική εσωστρέφεια που προξενούν στον Π.Α.Ο.,
καθώς ήδη αρκετοί οπαδοί τής ομάδας -όντες αγανακτισμένοι από τα τοξικά τεκταινόμενα-
στρέφονται ενάντια σε έναν άνθρωπο που αποτελεί «Παναθηναϊκή Σημαία»).
Μέχρι τον Απρίλιο τού 2024
ο Μπολτάουζερ ήταν ένας ρέφερι που δεν εσήκωνε μύγα στο σπαθί του,
αλλά εν τέλει αποκαλύφθηκε ότι ο ίδιος αποτελεί αγαπημένο μέρος για τις μύγες.
Ο Ράντοβιτς, ο Γιαβόρ, ο Πουκλ,
αυτά τα σφυριχτροφόρα τσιράκια τού Μπερτομέου,
εξακολουθούν να διαμορφώνουν-αλλοιώνουν αποτελέσματα,
ακόμη κι αν χρειάζεται να επιδίδονται σε σφαγές χωρίς αναισθητικό.
Η «Euroleague» δε,
έχει φτάσει πλέον στο θλιβερό σημείο
να θυμίζει την τσατσά στην ηθογραφική κωμωδία «Η Βίλα των Οργίων»,
που -όταν συλλαμβάνεται από την Αστυνομία-
απευθύνεται στο όργανο τής Τάξης και τού λέει με στόμφο
«Να χαρείτε, μιλάτε μου στον Πληθυντικό. Είμαι κόρη ναυάρχου.».
Εν προκειμένω, λοιπόν,
η «“τσατσά” Ευρωλίγκα» φιμώνει τις δηλώσεις κατά των διαιτητικών αποφάσεων
με την προσχηματική αιτιολόγηση ότι έτσι θίγεται το κύρος τής διοργάνωσης,
αλλά δεν κάνει οποιανδήποτε ενέργεια για να προστατεύσει το προϊόν της
και εκπέμπει -επί τής ουσίας- το μήνυμα ότι η μοναδική πρεμούρα της είναι το «Φαίνεσθαι»
(άραγε, το «Κύρος τής Διοργάνωσης» δεν πλήττεται από τις διαιτητικές «σφαγές»;).
Εν κατακλείδι, εδώ έχουμε μία άκρως επικίνδυνη κουλτούρα,
η οποία καταδικάζει τα Θύματα και αθωώνει τούς Θύτες.
Ο Παναθηναϊκός έπεσε θύμα ασέλγειας προχθές, το σχέδιο στέφθηκε με επιτυχία.
Η Ρεάλ έπεσε θύμα βιασμού εχθές, το σχέδιο στέφθηκε με επιτυχία.
Η «EuroleagueMafia» επιβάλλει την «Ομερτά»,
η επικρεμάμενη απειλή είναι σαφής,
εσύ που έπεσες θύμα βιασμού απαγορεύεται να καταγγείλεις τον Βιαστή,
αν τολμήσεις να καταγγείλεις το Βιαστή θα σε βιάσουμε για δεύτερη φορά
(διά των υψηλών προστίμων
και των έτερων αδυσώπητων τρόπων που υπάρχουν στο οπλοστάσιό μας).
Ποινικοποίηση τού Θύματος, Αποποινικοποίηση τού Θύτη.
…
Η φετινή «Ευρωλίγκα» είναι ΣΤΗΜΕΝΗ.
Κι η περυσινή «Ευρωλίγκα» ήταν ΣΤΗΜΕΝΗ,
εξ ου και στις 26 Μαΐου 2024 οι «Μαφιόζοι τού Κολάρου»
-μαζί με τούς χρηματοδότες τους-
ήταν κάτωχροι και είχε απλωθεί νεκρική γυαλάδα στα άτιμα πρόσωπά τους,
καθώς ο «Σημαντικότερος Σύλλογος τής Ελλάδας» κατέκτησε το Τρόπαιο.
Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ 2023-2024!
Η ορόσημη 26η Μαΐου ήταν το «Κύκνειο Άσμα» για την «Ευρωλίγκα»,
η οποία χάνει μέρα με τη μέρα την πάλαι ποτέ αίγλη της
και -ιδίως μετά από τις πρόσφατες ξεδιάντροπες «σφαγές»-
καταποντίζεται στη Φίλαθλη Συνείδηση και δυσφημίζει βάναυσα το Μπάσκετ.
Μία «στημένη» και μαγαρισμένη διοργάνωση,
ένα τρόπαιο με «απ’ ευθείας ανάθεση»,
οι μαφιόζοι που παράγουν Βία μέσω τού Αθλητισμού.
Αυτοί οι διεφθαρμένοι και αδίστακτοι υπάνθρωποι
που μεθοδεύουν απροκαλύπτως την «Ιδιωτικοποίηση τού Τροπαίου»,
προσωποποιούν την περίφημη αφοριστική ρήση τού αείμνηστου λογοτέχνη Ζοζέ Σαραμάγκου.
Και οι νοούντες νοήτωσαν…
Ο Αθλητάμπουρας
