Η παγκόσμια αλυσίδα εφοδιασμού ημιαγωγών αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της σύγχρονης τεχνολογίας, καθιστώντας δυνατή την ανάπτυξη όλων των τομέων, από την τεχνητή νοημοσύνη και τα ηλεκτρικά οχήματα έως τις τηλεπικοινωνίες και το Πρόκειται για ένα βαθιά παγκοσμιοποιημένο δίκτυο στο οποίο διαφορετικές περιοχές κυριαρχούν σε διαφορετικά στάδια: οι Ηνωμένες Πολιτείες ηγούνται στον τομέα της πνευματικής ιδιοκτησίας, του σχεδιασμού και των προηγμένων εργαλείων αυτοματοποίησης ηλεκτρονικού σχεδιασμού (EDA), η Ινδία ηγείται στον σχεδιασμό ημιαγωγών, η Ταϊβάν και η Νότια Κορέα κυριαρχούν στην κατασκευή προηγμένων προϊόντων και άλλες ασιατικές οικονομίες ελέγχουν μεγάλο μέρος της παραγωγής τσιπ ώριμων κόμβων που είναι κρίσιμης σημασίας για την αυτοκινητοβιομηχανία και τα ηλεκτρονικά είδη ευρείας κατανάλωσης. Αυτή η συγκέντρωση – ιδίως η κυριαρχία της Ταϊβάν σε πάνω από το 80 % των προηγμένων τσιπ – Οι διαταραχές που προκάλεσε η COVID-19 και οι γεωπολιτικές εντάσεις ώθησαν τις κυβερνήσεις να επανεξετάσουν τις βιομηχανικές στρατηγικές, οδηγώντας σε μια έξαρση των πολιτικών «επαναβιομηχάνισης» και «friend shoring» σε όλο τον κόσμο.
Για τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο κινητήριος παράγοντας είναι ένας συνδυασμός ασφάλειας της εφοδιαστικής αλυσίδας, οικονομικής στρατηγικής και ανάγκης μείωσης της εξάρτησης από γεωγραφικά συγκεντρωμένους κόμβους. Το 2022, ο νόμος CHIPS and Science Act διέθεσε 52,7 δισεκατομμύρια δολάρια σε επιδοτήσεις και κίνητρα για την επέκταση της εγχώριας παραγωγής. Ενώ η αμερικανική βιομηχανία αντιπροσώπευε περίπου το 10-12% της παγκόσμιας παραγωγικής ικανότητας το 2022, ο στόχος είναι να φτάσει κοντά στο 14% έως το 2032. Πάνω από 130 έργα σε 28 πολιτείες, που αντιπροσωπεύουν 630 δισεκατομμύρια δολάρια σε ιδιωτικές επενδύσεις, βρίσκονται σε εξέλιξη. Αυτά περιλαμβάνουν τα εργοστάσια της TSMC στην Αριζόνα, που παράγουν τώρα τσιπ 4nm με 3nm και 2nm σε φάση σχεδιασμού, τις μαζικές επεκτάσεις της Intel στο Οχάιο και την Αριζόνα και τις επεκτάσεις της Samsung στο Τέξας. Ωστόσο, η πλήρης τοπικοποίηση της εφοδιαστικής αλυσίδας παραμένει οικονομικά ανέφικτη χωρίς επενδύσεις πολλών τρισεκατομμυρίων δολαρίων, οπότε η στρατηγική των ΗΠΑ βασίζεται σε ένα δίκτυο αξιόπιστων εταίρων όπως η Ταϊβάν, η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα και, όλο και περισσότερο, η Ινδία. Αυτή η προσέγγιση μειώνει την έκθεση σε στρατηγικά σημεία συμφόρησης, ενισχύοντας παράλληλα τις συμμαχίες.
Ο ρόλος της Ινδίας στην αλυσίδα αξίας των ημιαγωγών έχει επεκταθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Η εγχώρια αγορά ημιαγωγών προβλέπεται να αυξηθεί από περίπου 55 δισεκατομμύρια δολάρια το 2025 σε περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια δολάρια έως το 2030, τροφοδοτούμενη από τη ζήτηση σε AI, EV, τηλεπικοινωνίες και βιομηχανική ηλεκτρονική. Η χώρα διαθέτει ήδη περίπου το 20% του παγκόσμιου ταλέντου στον σχεδιασμό τσιπ, με περισσότερους από 35.000 μηχανικούς να ασχολούνται με το σχεδιασμό τόσο για πολυεθνικές εταιρείες όσο και για έναν αυξανόμενο αριθμό εγχώριων νεοσύστατων εταιρειών χωρίς εργοστάσια παραγωγής. Κυβερνητικά προγράμματα όπως το India Semiconductor Mission (ISM), το Production Linked Incentive (PLI) και το Design Linked Incentive (DLI) προσφέρουν επιδοτήσεις και πολιτική υποστήριξη για την ανάπτυξη δυναμικού κατασκευής, συναρμολόγησης και δοκιμών. Η εγκατάσταση ATMP της Micron στο Γκουτζαράτ και η επιχείρηση κατασκευής της Tata Electronics στη Ντολέρα, σε συνεργασία με την PSMC της Ταϊβάν, είναι αξιοσημείωτα παραδείγματα. Τον Μάιο του 2025, εγκαινιάστηκαν δύο προηγμένα κέντρα σχεδιασμού ημιαγωγών με έμφαση στον σχεδιασμό τσιπ 3 nm επόμενης γενιάς, ένα σημαντικό άλμα σε σχέση με τα προηγούμενα επιτεύγματα σχεδιασμού 7 nm και 5 nm.
Ωστόσο, η Ινδία αντιμετωπίζει μια απότομη άνοδο στην ανάπτυξη πλήρων δυνατοτήτων κατασκευής. Η κατασκευή και η λειτουργία ενός σύγχρονου εργοστασίου κοστίζει πάνω από 10-20 δισεκατομμύρια δολάρια και απαιτεί μεγάλες, σταθερές προμήθειες υπερκαθαρού νερού, αδιάλειπτη παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και εξειδικευμένα βιομηχανικά αέρια. Υπάρχει έλλειψη εξειδικευμένων μηχανικών κατασκευής σε παγκόσμιο επίπεδο και η Ινδία ανταγωνίζεται τόσο καθιερωμένα όσο και αναδυόμενα κέντρα κατασκευής, όπως το Βιετνάμ και η Μαλαισία. Υπάρχει επίσης η πρόκληση της διαχείρισης του αγώνα επιδοτήσεων, έτσι ώστε τα μέσα βιομηχανικής πολιτικής να αποφέρουν βιώσιμες δυνατότητες και όχι βραχύβια, κίνητρα που βασίζονται σε κίνητρα.
Εδώ είναι που οι στρατηγικές συνεργασίες παίζουν καθοριστικό ρόλο. Η πρωτοβουλία «TRUST» (Transforming the Relationship Utilizing Strategic Technology) μεταξύ των ΗΠΑ και της Ινδίας δίνει προτεραιότητα στις προηγμένες τεχνολογίες συσκευασίας, την κοινή έρευνα, την κατάρτιση του εργατικού δυναμικού και τη μεταφορά τεχνολογίας. Το Συμβούλιο Εμπορίου και Τεχνολογίας ΕΕ-Ινδίας (TTC) επεκτείνει αυτή τη συνεργασία σε ευρωπαίους εταίρους, δημιουργώντας ευκαιρίες για κοινή έρευνα και ανάπτυξη, πρόσβαση σε εξαγωγικές αγορές και σχεδιασμό ανθεκτικής εφοδιαστικής αλυσίδας. Διμερείς εμπορικές συμφωνίες, όπως αυτές μεταξύ Ινδίας και Ηνωμένου Βασιλείου, Ινδίας και Αυστραλίας και Ινδίας και Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, περιλαμβάνουν τη συνεργασία στον τομέα των ημιαγωγών ως στρατηγικό στοιχείο. Η συνεργασία της Ιαπωνίας με την Ινδία επικεντρώνεται στον συνδυασμό της τεχνογνωσίας της Ιαπωνίας στον τομέα της κατασκευής με τις σχεδιαστικές δυνατότητες της Ινδίας. Συνολικά, αυτές οι συμφωνίες τοποθετούν την Ινδία ως «αξιόπιστο εταίρο» στην εξελισσόμενη τάξη των ημιαγωγών.
Ωστόσο, η αναδυόμενη αρχιτεκτονική του friend shoring ενέχει επίσης κινδύνους. Οι συνεργασίες στον τομέα της τεχνολογίας των ημιαγωγών απαιτούν μακ
«Οι μεταβαλλόμενες παγκόσμιες εμπορικές συμμαχίες, οι έλεγχοι των εξαγωγών και οι ισχύουσες τιμολογιακές πολιτικές των ΗΠΑ αυξάνουν τους κινδύνους, καθώς αυξάνουν το κόστος των εισροών, δημιουργούν αβεβαιότητα για τις συμφωνίες προμήθειας και προκαλούν αντιποίνες σε εμπορικό επίπεδο».
Αυτές οι πιέσεις για την ευθυγράμμιση της αλυσίδας εφοδιασμού με βάση την ασφάλεια κατακερματίζουν το οικοσύστημα των ημιαγωγών σε περιφερειακούς συνασπισμούς. Αυτή η τεχνική και προδιαγραφική διαίρεση θα μπορούσε να αυξήσει το κόστος, να εμποδίσει τις οικονομίες κλίμακας και να επιβραδύνει την καινοτομία. Οι κανόνες του ΠΟΕ αμφισβητούνται όλο Αυτός ο πολυπολικός ανταγωνισμός ενέχει τον κίνδυνο δημιουργίας πλεονασμών και αναποτελεσματικότητας, ακόμη και αν μετριάζει τις ευπάθειες της εφοδιαστικής αλυσίδας.
Με το βλέμμα στραμμένο στο 2030, ξεχωρίζουν τρία γενικά σενάρια. Σε ένα σενάριο «πολυπολικής ισορροπίας», η κατασκευή και ο σχεδιασμός διαφοροποιούνται σε πολλές γεωγραφικές περιοχές, με την Ινδία, την ASEAN και την ΕΕ να αναδύονται ως μεσαίου επιπέδου κόμβοι παράλληλα με τις ΗΠΑ και την Ανατολική Ασία. Η ανθεκτικότητα βελτιώνεται, αλλά το κόστος παραμένει υψηλότερο. Σε ένα σενάριο «κατακερματισμού», οι κυρίαρχοι όμιλοι λειτουργούν σε μεγάλο βαθμό ξεχωριστά οικοσυστήματα ημιαγωγών και οι αναδυόμενες χώρες αναγκάζονται να ευθυγραμμιστούν με μία ομάδα ή να διακινδυνεύσουν την απώλεια πρόσβασης στην αγορά, οδηγώντας σε διπλές επενδύσεις και βραδύτερη διάδοση της τεχνολογίας. Μια «τρίτη οδός» θα μπορούσε να δει χώρες όπως η Ινδία, το Βιετνάμ και η Μαλαισία να εξισορροπούν τις σχέσεις τους με πολλαπλούς εταίρους, ειδικεύοντας σε εξειδικευμένες ικανότητες όπως η παραγωγή ώριμων κόμβων, η προηγμένη συσκευασία ή οι υπηρεσίες σχεδιασμού – μια προσέγγιση που προσφέρει ευελι
Η Ινδία θα βασίσει τελικά τις επιλογές συνεργασίας της στην προστασία των εθνικών της συμφερόντων, διασφαλίζοντας ότι οι παγκόσμιες συνεργασίες ενισχύουν τη στρατηγική αυτονομία και την εγχώρια ικανότητα. Για την Ινδία, ο δρόμος προς τα εμπρός είναι σαφής. Πρώτον, να επικεντρωθεί σε τμήματα υψηλής αξίας αλλά λιγότερο εντάσεως κεφαλαίου – σχεδιασμός, συναρμολόγηση, δοκιμή, συσκευασία και υλικά ημιαγωγών – τα οποία βασίζονται στα υπάρχοντα πλεονεκτήματα και ταλέντα. Δεύτερον, να καλλιεργήσει ένα υψηλά ειδικευμένο εργατικό δυναμικό μέσω της επέκτασης της εκπαίδευσης STEM, της επαγγελματικής κατάρτισης και των παγκόσμιων ανταλλαγών ταλέντων, με επι Τρίτον, να αξιοποιήσει πλήρως τις στρατηγικές συνεργασίες όχι μόνο για τη μεταφορά τεχνολογίας, αλλά και για την ενσωμάτωση σε μακροπρόθεσμες συμφωνίες προμήθειας. Τέταρτον, να δημιουργήσει στρατηγικά αποθέματα κρίσιμων ορυκτών όπως το γάλλιο και οι σπάνιες γαίες και να διαφοροποιήσει τις πηγές προμήθειας, ώστε να αποφύγει την εξάρτηση από μία μόνο χώρα. Τέλος, να προφυλαχθεί από την υπερβολική εξάρτηση από τις επιδοτήσεις και να διασφαλίσει ότι η κρατική υποστήριξη προάγει την καινοτομία, την αντα
Ο αγώνας για την εξασφάλιση της αλυσίδας εφοδιασμού ημιαγωγών δεν είναι απλώς ένας διαγωνισμός βιομηχανικής πολιτικής – είναι μια αναδιαμόρφωση της παγκόσμιας τεχνολογικής τάξης. Οι ΗΠΑ εργάζονται για να ενισχύσουν την ηγετική τους θέση, μειώνοντας παράλληλα την έκθεση σε μεμονωμένα σημεία αποτυχίας. Η Ινδία έχει μια μοναδική ευκαιρία να εξελιχθεί από μια δύναμη στο σχεδιασμό σε έναν κεντρικό κόμβο μηχανικής και κατασκευής, εάν καταφέρει να διαχειριστεί τις εμπορικές τριβές, να διαφυλάξει τη σταθερότητα των συνεργασιών της και να υπερασπιστεί τα εθνικά της συμφέροντα. Η διαχείριση των εγγενών εντάσεων μεταξύ ασφάλειας, αποδοτικότητας και καινοτομίας θα απαιτήσει ευελιξία και προνοητικότητα. Για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, η πρόκληση είναι να αξιοποιήσουν αυτή τη στιγμή αλλαγών για να οικοδομήσουν ένα διαφοροποιημένο, ανθεκτικό και βιώσιμο οικοσύστημα ημιαγωγών που θα μπορεί να αντέξει τόσο στην αστάθεια της αγοράς όσο και στις γεωπολιτικές αναταράξεις.
Σχετικά με τον αρθρογράφο Dr. Erol User
Multi-Award-winning entrepreneur, veteran businessman, philanthropist, business/financial coach and educator, Erol User is one of Turkish’s pioneering game changers in the business world. Born in Istanbul, in 1960, User brings over 30 years’ experience in a wide range of industries and sectors. As a distinguished entrepreneur, and Blockchain Analyst, he brings a proven track record and demonstrated excellence to transform digital services in the fields of Investment Banking, Energy, Blockchain, Cryptocurrency, Mergers, Acquisitions, Privatizations and IT.
Mr. User is currently the President and CEO of User Corporation, – a world-leading investment banking company, offering advisory services both to Turkish and International companies. He is a graduate of Economic Sciences with double majors in Business Administration and Finance from Istanbul University. As someone who loves to broaden his knowledge of study, Mr. User holds; an MBA degree from Harvard Business School, a postgraduate degree in International Leadership from Sophia University, Japan, an MSc degree in Renewable Energy from Vienna Technical University. He has also obtained a postgraduate degree in Blockchain Strategy from Oxford Said Business School and in Cryptocurrency and Disruption from the London School of Economics (LSE),in Blockchain Technologies from MIT Sloan School.
He is a visionary leader, with strong entrepreneur background; adept with the knowledge of organizational development, through visioning, strategic planning, evaluation, monitoring, and trusted advisory support. Mr. User is also the Founder, President and Board Member of many organizations or associations to include: JCI Turkey, Worldwatch Institute Europe, TUGIAD, DEIK, TESEV, TEMA, Conference Board, Club Of Rome, Club of Budapest, European Business Roundtable, R. Kennedy Human Rights Foundation Leadership Global Compact, Abraham’s Path, Mahatma Gandhi Arise India, The Aladdin Project and Kids parliament.
He is The Chairman of the Supervisory Board of the Blockchainacademy Istanbul Aydin University.As someone who loves giving back to his community, User is passionate about supporting many philanthropic initiatives. Seeking to impact his passion to many, he has written many books on Economy, Energy, Internet of Things ,Metaverse,Crypto Money and Blockchain.
User is Founder of Coinarmy Charter Member of INATBA.
User is Co-Chair of INATBA Metaverse Task Force.
User is Charter Founder of Metaverse World Council
