Γιατί η απόφαση του Ισραήλ να καταλάβει τη Λωρίδα της Γάζας μπορεί να οδηγήσει σε χάος χωρίς τέλος
Η απόφαση της ισραηλινής κυβέρνησης να επεκτείνει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Λωρίδα της Γάζας αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο μόνιμης παρουσίας της στο θύλακα φέρνει για μία ακόμη φορά τη Μέση Ανατολή στο χάος.
Πρώτον, καταδεικνύει την αποτυχία του Ισραήλ να επιτύχει τους στόχους του μέχρι στιγμής. Παρά τις συνεχείς στρατιωτικές επιχειρήσεις δεν έχουν καταφέρει τη Χαμάς να καταθέσει τα όπλα, ούτε έχουν οδηγήσει στην απελευθέρωση περισσότερων ομήρων.
Το υπουργικό συμβούλιο αποφάσισε ότι ο πιο πιθανός τρόπος για να πετύχει είναι να αυξήσει τη στρατιωτική πίεση. Ένας Ισραηλινός αξιωματούχος μου εξήγησε την αλλαγή στρατηγικής ως απομάκρυνση από το «καθαρίστε και φύγετε» σε ένα «καθαρίστε και κρατήστε». Αυτή είναι μια στρατιωτική τακτική που χρησιμοποιήθηκε από τις δυτικές δυνάμεις στο παρελθόν, για παράδειγμα από τις ΗΠΑ και τους Βρετανούς σε μέρη του Ιράκ και του Αφγανιστάν.
Άγνωστο παραμένει αν το σχέδιο αφορά όλη τη Λωρίδα της Γάζας ή απλώς μεγάλα τμήματα αυτής. Εξίσου ασαφές είναι πόσο θα διαρκέσει η παραμονή των Ισραηλινών. Μέχρι να απελευθερωθούν οι όμηροι; Μέχρι να μην είναι πλέον σε θέση να πολεμήσει η Χαμάς; Ή μόνιμα; Ο λόγος είναι ότι ακόμα δεν έχει αποφασιστεί αλλά το δεύτερο – μια μόνιμη ισραηλινή κατοχή της Γάζας – δεν είναι πλέον μια αδιανόητη προοπτική.
Ειδικά ύστερα από την ανακοίνωση του προέδρου Τραμπ τον Φεβρουάριο ότι η Αμερική θα πρέπει να «κυριαρχήσει» και να ανακατασκευάσει τη Γάζα, με όλους τους Παλαιστίνιους να αναγκάζονται να φύγουν. Σύμφωνα με πληροφορίες, ήδη διεξάγονται συζητήσεις με ορισμένες χώρες για την επαναστέγαση των κατοίκων της Γάζας.
Εάν το Ισραήλ έχει δεσμευτεί για την ολοκληρωτική ήττα της Χαμάς, σε αντίθεση με μια πολιτική λύση που βλέπει τους ηγέτες της Χαμάς να εγκαταλείπουν τη Γάζα και την ομάδα να αφοπλίζεται για παράδειγμα, τότε αυτή είναι μια φιλοδοξία που θα μπορούσε να χρειαστεί πολλά ακόμη χρόνια μάχης για να υλοποιηθεί, αν ποτέ.
Την ίδια στιγμή οι συνθήκες που αναγκάζονται να υπομείνουν οι οικογένειες στη Γάζα είναι τραγικές. Ο λιμός πλήττει τον πληθυσμό αφότου το Ισραήλ αποφάσισε πριν από δύο μήνες να «παγώσει» την αποστολή βοήθειας στη Λωρίδα της Γάζας η οποία έχει μήκος μόλις 42 χιλιόμετρα και φιλοξενεί 2,3 εκατομμύρια ανθρώπους. Η επιστροφή του ισραηλινού στρατού σε συνδυασμό με την έλλειψη ανθρωπιστικής βοήθειας θα κάνει ακόμη πιο χειρότερη την καθημερινότητα των Παλαιστινίων αλλά ενδεχομένως και των 59 Ισραηλινών ομήρων.
Σε μία τέτοια περίπτωση θα σβήσει κάθε ελπίδα για μια διπλωματική, μακροπρόθεσμη, ειρηνική και βιώσιμη επίλυση αυτής της σύγκρουσης. Η μόνη διέξοδος από αυτόν τον εφιάλτη είναι μια εκεχειρία, που θα επιτρέπει την απεριόριστη είσοδο βοήθειας στη Γάζα, και μέσω αυτών των διεξοδικών διαπραγματεύσεων για μια μακροπρόθεσμη, βιώσιμη ειρηνευτική συμφωνία. Γιατί πολύ απλά όπως ξέρουν πολύ καλά όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις σε αυτό το κομμάτι της γης η βία γεννά βία.
