Υπολογίζεται ότι από αυτήν την υπόθεση η Τεχεράνη έχασε πετρέλαιο αξίας περίπου 56 εκατομμυρίων δολαρίων
Η κατάληψη του, ελληνικών συμφερόντων, δεξαμενόπλοιου St. Nikolas, με σημαία Νήσων Μάρσαλ, από το ιρανικό πολεμικό ναυτικό έγινε στο πλαίσιο της ιρανικής στρατηγικής της «ενεργητικής αντίστασης», η οποία επιτάσσει σκληρά αλλά συνάμα προσεκτικά υπολογισμένα αντίποινα σε όποια ναυτιλιακή εταιρεία ή χώρα τολμήσει να συνεργαστεί με τις ΗΠΑ στην κατάσχεση εξαγωγών ιρανικού πετρελαίου.
Η εν λόγω ιρανική πολιτική οδόντα αντί οδόντος αποσκοπεί τόσο στην ανάκτηση του απολεσθέντος πετρελαίου, ακόμη κι από άλλη πηγή, όσο και στο να αποτρέψει/αποθαρρύνει μελλοντικά άλλες ναυτιλιακές εταιρείες από το να διανοηθούν να παραδώσουν ιρανικό πετρέλαιο προς κατάσχεση στις ΗΠΑ. Η «ενεργητική αντίσταση» εγκαινιάστηκε από το Ιράν το 2019 ως απάντηση στις κινήσεις της τότε αμερικανικής διοίκησης να ξεκινήσει τις κατασχέσεις ιρανικού πετρελαίου καθώς και των δεξαμενόπλοιων που το μετέφεραν.
Ο τότε πρόεδρος Τραμπ επιθυμούσε να μηδενίσει τοιουτοτρόπως τις σχετικές ιρανικές εξαγωγές, προκειμένου να εξαντλήσει οικονομικά το Ιράν.
Στην προκειμένη περίπτωση, η εμπλεκόμενη ελληνική ναυτιλιακή εταιρεία ονόματι Empire Navigation προέβη σε έναν δικαστικό διακανονισμό με τις ΗΠΑ το περασμένο έτος, κι παρέδωσε στις τελευταίες 980.000 βαρέλια ιρανικού αργού πετρελαίου, που βρισκόταν στο δεξαμενόπλοιο Suez Rajan (σήμερα ονομάζεται St. Nikolas) και προορίζονταν αρχικώς να μεταφερθούν στην Κίνα για λογαριασμό του Ιράν.
Σημειωτέον, το Suez Rajan βρισκόταν επί δυόμισι μήνες στα ανοικτά του Τέξας, προτού ξεκινήσει η μεταφορά πετρελαίου σε ένα μικρότερο πετρελαιοφόρο, κι αυτό της εταιρείας Empire Navigation, το οποίο στη συνέχεια εκφόρτωσε στις αμερικανικές ακτές. Αυτή η καθυστέρηση οφειλόταν στο ότι υπήρχε δυσκολία να βρεθεί ναυτιλιακή εταιρεία που θα αναλάμβανε αυτόν τον ρόλο, καθότι υπήρχε έντονος φόβος για ιρανικά αντίποινα σε πλοία που διαβαίνουν τον Περσικό Κόλπο και τον Κόλπο του Ομάν.
Όσον αφορά τις ΗΠΑ, πούλησαν το ιρανικό πετρέλαιο, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις στην Ισλαμική Δημοκρατία.
Υπολογίζεται ότι από αυτήν την υπόθεση η Τεχεράνη έχασε πετρέλαιο αξίας περίπου 56 εκατομμυρίων δολαρίων.
Τούτων δοθέντων, το Ιράν ήθελε να τιμωρήσει την εν λόγω εταιρεία και τις ΗΠΑ και να περάσει ταυτόχρονα ένα μήνυμα αποτροπής προς πάσα κατεύθυνση, προκειμένου να αποσοβηθούν ανάλογες κατασχέσεις στο μέλλον. Μάλιστα, ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι τα ιρανικά κρατικά μέσα ενημέρωσης επιμένουν να αναφέρονται στο δεξαμενόπλοιο ως αμερικανικό (αντί για ελληνικό), κι ότι το πετρέλαιο που φέρει είχε ως προορισμό τις ΗΠΑ, όχι την Τουρκία. Είναι γεγονός ότι το πετρελαιοφόρο ανήκε έως τα τέλη Μαΐου του 2023 στην αμερικανική εταιρεία Oaktree Capital Management με έδρα το Λος Άντζελες.
Ωστόσο, τούτο φαίνεται ότι δεν ισχύει πια. Εν πάση περιπτώσει, το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Iran Press αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «το Suez Rajan έκλεψε το φορτίο πετρελαίου που ανήκε στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ και το μετέφερε στα λιμάνια της χώρας αυτής. Με όνομα πλέον ST Nicholas, το πλοίο μετέφερε πετρέλαιο στη Θάλασσα του Ομάν, το οποίο κατέλαβε η στρατηγική ναυτική δύναμη του Ιράν με δικαστική απόφαση, ως αντίποινα για την κλοπή πετρελαίου από τις ΗΠΑ.
Το πετρελαιοφόρο θα παραδοθεί στις αρμόδιες δικαστικές αρχές». Μήνες νωρίτερα, πριν δηλαδή ολοκληρωθεί η κατάσχεση από τις ΗΠΑ του ιρανικού πετρελαίου στο πλοίο Suez Rajan, ο υπαρχηγός των Φρουρών της Επανάστασης, Αλί Φανταβί, είχε απειλήσει ότι «εάν οι εχθροί διαπράξουν μια ανοησία κι αδειάσουν το ιρανικό δεξαμενόπλοιο, θα ενεργήσουμε με το ίδιο νόμισμα. Μία από τις πολιτικές της χώρας από τον επιβληθέντα [Ιρακινό] πόλεμο είναι να ενεργούμε με το ίδιο νόμισμα».
Στο κάτωθι άρθρο μου είχα αναλύσει διεξοδικά την ιρανική στρατηγική της «ενεργητικής αντίστασης».
Υ.Γ. Για όσους αναρωτιούνται, γιατί ανέλαβε τούτη τη φορά το ιρανικό πολεμικό ναυτικό την επιχείρηση κατάληψης, κι όχι το ναυτικό των Φρουρών της Επανάστασης, όπως είθισται, ο λόγος είναι ότι το πρώτο είναι επιχειρησιακά υπεύθυνο για τον Κόλπο του Ομάν, εν αντιθέσει με το δεύτερο που έχει αναλάβει την προστασία των ιρανικών χωρικών υδάτων στον Περσικό Κόλπο. Εν ολίγοις, υπάρχει ένας καταμερισμός ευθυνών μεταξύ των δύο (παράλληλων) ναυτικών σωμάτων.
