Η άρχουσα τάξη των ΗΠΑ έχει εργαλειοποιήσει τον Τραμπ για το συμφέρον της, αλλά τον ελέγχει;
Η ντόπια ελίτ είναι δίπλα στον Τραμπ και τον βλέπει ως εργαλείο για την αναδιαμόρφωση της αμερικανικής ηγεμονίας στον κόσμο. Πολλά γίνονται καθημερινά από μια κυβέρνηση ανορθολογισμού…
Ο ίδιος ο Τραμπ προχωράει από υπερβολή σε υπερβολή. Έτσι, η Αμερική δίνει την εντύπωση ότι είναι “μια διαλυμένη χώρα”, αυτό τουλάχιστον είναι το κυρίαρχο αίσθημα. Εντός του Οβάλ Γραφείου εξευτέλισε κυριολεκτικά τον Ζελένσκι πέρα από κάθε λογική.
Σαφώς ο Τραμπ σε πολλά που λέει ή κάνει είναι πιο κοντά στην κοινή λογική από άλλους, αλλά και πάλι αυτό δε σώζει την κατάσταση. Ας σημειωθεί πως η ισχύς της Αμερικής δεν είναι μόνο οικονομική και στρατιωτική, αλλά και τόσα άλλα, που τώρα υπονομεύονται. Η Αμερική είχε πάντα μια καλή εικόνα, αλλά αυτή τώρα “στραγγαλίζεται”. Η Michelle Goldberg έγραψε ένα πρόσφατο άρθρο στους “New York Times” με τον εύγλωττο τίτλο “Trump is running America the way America ran Iraq”.
Πιθανώς ένας από τους λόγους για τους οποίους ο Τραμπ εξελέγη το 2016 και το 2024 ήταν ο πόλεμος στο Ιράκ, ο οποίος ξεκίνησε από τη βεβαιότητα ότι το Ιράκ διέθετε πυρηνικά όπλα, κάτι που αποδείχθηκε αναληθές. Πανάκριβο λάθος. Κόστισε δισ. δολάρια και πολλές ζωές Αμερικανών. Μετά τον πόλεμο στο Ιράκ, οι Αμερικανοί άρχισαν να χάνουν την πίστη τους στην κυβέρνησή τους. Γιατί συνέβη αυτό; Μα γιατί η φτώχια εκτοξεύτηκε στα ύψη σε κάθε γειτονιά της Αμερικής.
Η Ουκρανία θυμίζει σε πολλούς Αμερικανούς την ακριβή γκάφα με το Ιράκ. Και με όσα ο Τραμπ πράττει, είναι σαν να έχει αρχίσει, όχι μόνο να διαλύει την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, μα και την ίδια τη χώρα. Τα εργαλεία ψηφιακής τεχνολογίας δεν μπορούν ακριβώς να αντικαταστήσουν τους εργαζόμενους σε νευραλγικούς τομείς, όπως η φύλαξη και συντήρηση των πυρηνικών. Σαν να έχει αρχίσει μια διαδικασία μετατροπής του πολιτεύματος σε δικτατορία. Οι δικαστές φοβούνται.
Το βαθύ κράτος κι ο Τραμπ
Ταυτόχρονα, είναι μία σκέψη, πως το βαθύ κράτος δε θα αφήσει τον Τραμπ να διαλύσει τελείως τη Δύση. Γιατί; Μα, δε θα κινδυνέψει μόνο η Αμερική έτσι, θα κινδυνέψει κυρίως το Ισραήλ, ίσως και άλλες χώρες που τυγχάνει να έχουν παντοδύναμες μυστικές υπηρεσίες (η DGSE στη Γαλλία, η ΜΙ6, η BND στη Γερμανία…). Το βαθύ κράτος (που ελέγχεται από το Industrial – military complex και τους Εβραίους) δε θα τον αφήσει, σαν παράδειγμα, να παρατήσει τους Κούρδους στις ορέξεις των Τούρκων, όπως διαφαίνεται, ή τους Χριστιανούς και τους Αλαουίτες στα χέρια των “τζιχαντιστών με γραβάτα”.
Ως γνωστόν, η Αμερική είναι η ηγέτιδα δύναμη της Δύσης, παρά τα όσα στραβά, μα δεν μπορεί ένας Αμερικανός πρόεδρος να αποκαλεί δικτάτορα τον Ζελένσκι – κυβερνάει για πέντε χρόνια – για να “χαϊδέψει τα αφτιά” του Πούτιν, που είναι στην εξουσία για περίπου τρεις δεκαετίες.
Η λανθασμένη επέκταση του ΝΑΤΟ στα ανατολικά λειτούργησε ως η άριστη δικαιολογία, για να γίνει επιθετική η αχανής Ρωσία, που κατέχει ήδη το 10% της επιφάνειας της Γης.
Ένας Πούτιν που εισέβαλλε και κατέστρεψε, σχεδόν ολοκληρωτικά, την Ουκρανία, με όποια οπτική και να το εξετάσεις. Η Ρωσία έχει μείνει σχεδόν άθικτη και λόγω μεγέθους “δε θα χάσει ποτέ”. Έτσι, δεν υπάρχει λογική παρά μόνο ένας παραλογισμός.
Ένας παραλογισμός, που γεννάει ένα στυλ ρωμαϊκής ηγεσίας, που είναι άγνωστο στην Ευρώπη για πολλές δεκαετίες. Είναι γεγονός πως η Ευρώπη-ικέτης έχει δείξει ανεπάρκεια. Μιας και η Ευρώπη έχει υπάρξει ο στρατηγικός σύμμαχος της Αμερικής για χρόνια και έχει καλύψει και τις “βρόμικες δουλειές της” σε διάφορα μέρη του κόσμου. Η Ευρώπη δε θέλει να αγνοείται με έναν τέτοιο τρόπο, και πλέον για την Αμερική “η Ευρώπη δεν υπάρχει”. Δεν είναι μόνο πως από τη Γηραιά Ήπειρο ξεκίνησαν τα πάντα (δημοκρατία, κράτος δικαίου, ανθρώπινα δικαιώματα, κ.λπ.), μα είναι ο τόπος που έχει βιώσει και δύο καταστροφικούς Παγκόσμιους Πολέμους. Θέλοντας η Ευρώπη να περιοριστεί περαιτέρω η Ρωσία σήμερα, ίσως θέλει έτσι να αποφύγει έναν νέο μεγάλο πόλεμο, αύριο.
Ταυτόχρονα, στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα η Αμερική σέβεται μόνο τη Ρωσία και την Κίνα και χλευάζει στην πράξη την Ευρώπη, της οποίας είναι βλαστάρι. Ειρήσθω εν παρόδω, στην Ουάσινγκτον δεν μπορεί να υποτιμάται τόσο πολύ η “ειδική σχέση” Αμερικής και Βρετανίας, όταν ιδίως η δεύτερη είναι μέσα στους μεγάλους νικητές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Προσωρινά φαίνεται πως γλιτώνει τους δασμούς η Βρετανία, λόγω της ειδικής αυτής σχέσης, εκτός ενός 25% σε χάλυβα.
Και, αν όντως οι Αμερικανοί ήθελαν πολύ να διαλύσουν την Ε.Ε. με το Brexit, τότε απέτυχαν, και τώρα θα ωθήσουν τη Βρετανία να ξαναγίνει μέλος της Ε.Ε. (με το Brexit ήρθε οικονομική κρίση και οι Βρετανοί είδαν καθαρά πως δε φταίνε οι μετανάστες). Ίσως εκεί θα οδηγηθεί η Βρετανία και η όλη κατάσταση να είναι ο καταλύτης για να ενωθεί η Ευρώπη εκ νέου, και τούτη τη φορά και στρατιωτικά. Θα προχωρήσει η Ευρώπη σε πολιτική και στρατιωτική ενοποίηση στο κοντινό μέλλον; Μόνο αν γίνει αυτό θα αποφύγει η Ευρώπη να βρίσκεται στη μέγγενη μεταξύ Μόσχας και Ουάσινγκτον.
Η σύγκρουση Τραμπ-Μπάιντεν
Για να γυρίσουμε λίγο πίσω το νήμα του χρόνου, στο debate μεταξύ του Τραμπ και Μπάιντεν που έλαβε χώρα τον Ιούνιο του 2024, ο Τραμπ τον κατηγορούσε και έλεγε «the whole World is blowing up because of him». Ίσως τότε να είχε δίκιο και αργότερα ο γηραιός Μπάιντεν αποσύρθηκε. Για την ιστορία, ας ειπωθεί πως στο ίδιο debate ο Μπάιντεν πρόλαβε και του είπε «you have the morals of an alley cat».
Μα σήμερα, τα πράγματα, δυστυχώς, είναι χειρότερα, με τον ίδιο τον Τραμπ να τινάζει τον κόσμο στον αέρα, ξεπλένοντας το “βενζινάδικο με πυρηνικά” (Ρωσία), που δεν αλλάζει μυαλά και έχει γυρίσει στις πρακτικές του Στάλιν. Ακόμη και ένας Ρωσοαμερινακός κουρέας στο Μπρούκλιν θα σου πει “ο Πούτιν ήταν καλός και πατριώτης τα πρώτα δέκα χρόνια, μετά τρελάθηκε”.
Και το χειρότερο είναι πως στο εσωτερικό της Αμερικής με το ongoing coup, με μία κυβέρνηση ανορθολογισμού κάθε κριτική σκέψη θα μπει στη γωνία. Βιβλία θα απαγορευτούν. Ο Καντ θα κλαίει στη γωνία και ο Πινοτσέτ θα χαίρεται. Άνθρωποι δεν θα μπορούν πλέον να μιλούν ανοιχτά για τα πιστεύω τους. Θα μπορεί να συλληφθείς είσαι ή δεν είσαι Αμερικανός πολίτης. Σαφώς ο Τραμπ και οι συν αυτώ έλεγαν τι θα κάνουν πριν τις εκλογές, αλλά τα πράγματα είναι χειρότερα στην πράξη, σαν ένα ούρλιασμα λύκου.
Τα περίφημα check and balances δε θα έχουν καμία αξία. Διακυβεύεται το μέλλον της δημοκρατίας, της First Amendment (ελευθερία λόγου) και των ατομικών ελευθεριών. Στην Αμερική πλέον θα φοβάσαι να μιλήσεις, εκτός και είσαι στην ομάδα από κόλακες και κολακευθέντες που στελεχώνει τον Λευκό Οίκο. Και θα χασκογελάνε οι εχθροί της Αμερικής που λένε «Death to America», όταν δυστυχώς, αυτός ο θάνατος έρχεται από μέσα… η έμπνευση είναι ο “Βίκτωρας του Δούναβη”, το Κρεμλίνο και η Γερμανία του 1933!
* Πρώτη δημοσίευση slpress.gr.
