Εορτή επανακομιδής της Τιμίας Κάρας του Αγίου Τίτου – Η επιστροφή της στις 15 Μαΐου 1966

Την Κυριακή 19η Μαΐου, η Εκκλησία μας εορτάζει την επέτειο της Επανακομιδής της Τιμίας Κάρας του Αγίου Αποστόλου Τίτου, Πρωτεπισκόπου της Εκκλησίας της Κρήτης. Ο εορτασμός αυτός συμπίπτει εφέτος με την 200ή επέτειο της Μαρτυρικής Τελειώσεως των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων των εν Ρεθύμνης μαρτυρησάντων. Για τον λόγο αυτό θα έχομε την ευλογία να συμπανηγυρίσουμε τους Αγίους στον Καθεδρικό μας Ναό κατά το εξής πρόγραμμα:

* Το Σάββατο 18 Μαΐου, ώρα 7 μ.μ.: Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός, προεξάρχοντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κνωσού κ. Μεθοδίου.

* Την Κυριακή 19 Μαΐου, ώρα 7 π.μ.: Όρθρος, μετά του οποίου θα γίνει η υποδοχή των Τιμίων Καρών των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων και εν συνεχία το Αρχιερατικό Συλλείτουργο κατά το οποίο θα προεξάρχει ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ.κ. Ευγένιος.

Ώρα 7 μ.μ.: Το εσπέρας της Κυριακής, κατά το έθος της τοπικής μας Εκκλησίας θα γίνει ο Εσπερινός και στη συνέχεια η πάνδημος λιτάνευσις της Τιμίας Κάρας του Αγίου Αποστόλου Τίτου και των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων δια των οδών: 25ης Αυγούστου (κάθοδος), πλατεία 18 Άγγλων (δέησης υπέρ των πεσόντων), 25ης Αυγούστου (άνοδος).

Προσκαλούνται και προτρέπονται να μετάσχουν εις τον εορτασμόν οι Τοπικές Αρχές και ο Ευσεβής και Φιλάγιος Λαός μας.

Η επιστροφή της Κάρας

Το Ηράκλειο ποτέ δεν ξέχασε τα ιερά κειμήλια που “έφυγαν” από το νησί. Αν και η Μεσοπαντίτισσα έμεινε στη Santa Maria della Salute, η Κάρα του Αποστόλου Τίτου στάθηκε δυνατόν να επιστρέψει στην Κρήτη μετά από άοκνες προσπάθειες του τότε Πατριάρχη Αθηναγόρα, του τότε Μητροπολίτη Κρήτης Ευγενίου και φυσικά με τη συνδρομή των ιεραρχών της Ρώμης και της Βενετίας.

Στις 7:30 το πρωί της 15ης Μαΐου 1966, το αντιτορπιλικό “Δόξα” έμπαινε στο λιμάνι του Ηρακλείου μεταφέροντας το πολύτιμο φορτίο του μετά από αιώνες ολόκληρους. Οι μνήμες που ξαναζωντάνεψαν στο λιμάνι του Ηρακλείου εκείνο το πρωινό αποτυπώνονται στο σπάνιο φωτογραφικό υλικό και τις περιγραφές των τελετών που έλαβαν χώρα.

Η αρχή έγινε με την ανταλλαγή δύο επιστολών από το μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Κρήτης Ευγένιο και τον καρδινάλιο της Βενετίας Ουρμπάνι, για να ακολουθήσει αποστολή της Εκκλησίας της Κρήτης στη Βενετία με επικεφαλής το Μητροπολίτη Κισσάμου και Σελίνου Ειρηναίο για να συνοδεύσει ως την Κρήτη την Κάρα του Αποστόλου. Από εκεί ορίστηκε αποστολή καθολικών, με επικεφαλής το ρωμαιοκαθολικό Επίσκοπο Ολιβότι, που μαζί με την κρητική αποστολή μετέφεραν το ιερό λείψανο στο Ηράκλειο.

Η τελετή υποδοχής

Ο τότε Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Μακαριστός Ευγένιος Ψαλιδάκης υποδέχεται την Τίμια Κάρα του Αγίου Τίτου με δόξα και τιμή στο Ηράκλειο (φωτογραφία πάνω)

Το πρωινό της 15ης Μαΐου, μόλις το αντιτορπιλικό “Δόξα” έδεσε στο λιμάνι του Ηρακλείου, το πλήθος που είχε συγκεντρωθεί ξέσπασε σε ζητωκραυγές.

Ο επίσκοπος Ολιβότι παρέδωσε τη χρυσοποίκιλτη λειψανοθήκη, που είχε κατασκευαστεί ειδικά για αυτό το σκοπό, εκφωνήθηκαν οι απαραίτητοι λόγοι που επισήμαναν τη σημασία του ιστορικού αυτού γεγονότος και ξεκίνησε η μεγάλη πομπή συνοδεία της Φιλαρμονικής του Ηρακλείου και της 5ης Μεραρχίας του Ναυτικού που απέδιδε τιμές.

Η πομπή πέρασε από κεντρικούς δρόμους της πόλης για να καταλήξει στο ναό του Αγίου Τίτου. Η τελετή συνεχίστηκε με συλλειτουργία, ενώ το απόγευμα της ίδιας ημέρας πραγματοποιήθηκε επίσημη εκδήλωση στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου, ένα από τα πλέον σημαντικά μνημεία της πόλης, άμεσα συνδεδεμένο με την ενετοκρατία στο Ηράκλειο, την αλλοτινή Candia ή τον περίλαμπρο Χάνδακα.

Προστάτης του νησιού

Ο Απόστολος Τίτος ήταν για τους Βενετούς ένα πολύτιμο συμβολικό “όπλο” στα πλαίσια της αφομοίωσης του πληθυσμού του νησιού. Ακόμα και μετά την υιοθέτηση του Αγίου Μάρκου ως προστάτη της Candia, ο Άγιος Τίτος παρέμενε ο προστάτης του νησιού.

Για τη μεγάλη σημασία που αποδιδόταν από τη Γαληνοτάτη στον Άγιο Τίτο και άρα στην προσπάθεια σωτηρίας της Κάρας του, μετά την πτώση της πόλης στα 1669, είναι εξόχως χαρακτηριστική η υπόσχεση του Πάπα Ιννοκέντιου ΙΙΙ στα 1209, ότι όποιος μετέβαινε στην Κρήτη για προσκυνηματικό ταξίδι στην εκκλησία του Αποστόλου θα είχε άφεση αμαρτιών.

Ακόμα πιο χαρακτηριστικό είναι ίσως το γεγονός ότι ο ίδιος ο Μοροζίνι επέλεξε ώστε στο λάβαρό του, το οποίο σήμερα φυλάσσεται στο Μουσείο Κορέρ της Βενετίας, να εικονίζεται τόσο ο Απόστολος Τίτος, όσο και η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Μεσοπαντίτισσας.