Λένε ότι μόνο όταν χτυπήσει την πόρτα σου το κακό, καταλαβαίνεις
Μόνο που για καθέναν από εμάς διαφοροποιείται στο όριο. Για κάποιους είναι απλά η πόρτα του σπιτιού τους. Για άλλους είναι η “πόρτα” της γειτονιάς τους, της πόλης τους, της χώρας, όπου ζουν, ή ακόμα και ολόκληρου του πλανήτη, αρκεί να εκτιμάς και να σέβεσαι την ζωή παρά τις διακρίσεις.
Συνηθίσαμε στη φρίκη, φοβάμαι.
Έχουν γίνει τόσα πολλά τα τελευταία χρόνια και η πληροφορία πλέον περνάει μπροστά από τα μάτια μας αστραπιαία, που η δολοφονία του Αντώνη είναι άλλο ένα θέμα στο βραδυνό δελτίο και κάποιοι επιλέγουν να πληρώσουν και να διασχίσουν τον καταπέλτη που δεν επέτρεψαν σε εκείνον… Ο Αντώνης δεν θα ξαναταξιδέψει, γιατί κάποιοι κατείχαν την δεδομένη στιγμή την εξουσία των συνθηκών.
Μετά από την χτεσινή κινητοποίηση στο λιμάνι του Ηρακλείου και αφού το πλοίο, απέπλευσε σήμερα τα ξημερώματα στις 02.30 π.μ. με όσους επιβαίνοντες πρόλαβαν να εισέλθουν πριν την συγκέντρωση, αποσύρεται το “Blue Horizon” της Anek Lines από το δρομολόγιο Ηράκλειο-Πειραιάς.
Το πρόβλημα δεν είναι οι λαμαρίνες.
Οι άνθρωποι είναι που εγκολπώνονται στις απαράδεκτες πρακτικές μιας εταιρείας.
Παρακαλώ, ας αποσύρουμε από τον συλλογισμό μας την εικασία ότι η κεφαλή της εταιρείας ενδέχεται να μη γνωρίζει πως συμπεριφέρονται οι εργαζόμενοί της.
Ακόμα και η άγνοια είναι επιλογή και φέρει ευθύνη.
Η ανοχή στην άγνοια των “δυνατών” φέρει ευθύνη.
Είναι συλλογικό και κοινωνικό το ρήγμα, όχι ένα ακόμα μεμονωμένο περιστατικό.
Ασχέτως από την κοινωνική ταυτότητα που φέρει ο καθένας μας από την εμφάνιση και μόνο… Ασχέτως από το αν ο Αντώνης ήταν άνδρας, άτομο με ειδικές ανάγκες, με ή χωρίς εισιτήριο, όποια και αν ήταν, ήταν Άνθρωπος, στην θέση του οποίου θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε από εμάς.
Δυστυχώς, ανάμεσα στους ανθρώπους που περίμεναν να επιβιβαστούν στο πλοίο και στους ήδη επιβαίνοντες στην κουπαστή υπήρχαν άνθρωποι που χλεύαζαν, παρακαλούσαν τους λιμενικούς να έρθουν δυνάμεις να διώξουν τον κόσμο.
Κάποια εξ’ αυτών, επίσης, τόλμησε να αρθρώσει “Κάντε ό, τι θέλετε, αλλά μην επηρεάζετε εμένα”
Αν χάσεις ένα ταξίδι, αδερφέ, την προδιαγεγραμμένη μέρα, δεν έχεις να χάσεις τίποτα πιο σημαντικό απ’ ό, τι έχασε ο Αντώνης. Γιατί εσύ είσαι ακόμα ζωντανός.
Το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε είναι να επιλέξουμε που επενδύουμε το εισόδημά μας. Την οικονομική αξία που κερδίζουμε με κόπο να επιλέξουμε να τη διοχετεύσουμε σε προϊόντα και υπηρεσίες, που πέραν της αντικειμενικής τους αξίας, διαμορφώνονται και παρέχονται με τρόπο ηθικό.
Ακόμα και το 1 ευρώ σου το που θα το δώσεις, αποτελεί πολιτική, κοινωνική και ηθική πράξη.
Καμία οικονομική στήριξη σε εταιρείες και επιχειρήσεις που δε συνάδουν με την κοινή ηθική – τουλάχιστον. Θέλω να πιστεύω ότι είναι κοινή μας ηθική ο σεβασμός και η αξιοπρέπεια της ζωής.
