Σόιμπλε: Ο ανυποχώρητος εμπνευστής του «μαύρου μηδέν» και της δημοσιονομικής πειθαρχίας
Γεννημένος στο Φράιμπουργκ στις 18 Σεπτεμβρίου του 1942 ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ήταν το μεσαίο από τα τρία παιδιά της οικογένειάς του, γιος φοροτεχνικού.
Ο πατέρας του και οι μητέρα του ήταν ένθερμοι υποστηρικτές του χρηστιανοδημοκρατικού κόμματος και υπήρξαν λουθηρανοί στο θρήσκευμα, όπως και ο ίδιος.
Σε μία από τις λίγες συνεντεύξεις που παραχώρησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο «κραταιός» υπουργός οικονομικών των κυβερνήσεων Μέρκελ συμπύκνωσε τα πολιτικά αλλά προσωπικά του πιστεύω στην εξιστόρηση μίας ιστορίας από τα παιδικά του χρόνια: «όταν μαλώναμε με τα αδέλφια μου, ο πατέρας μου πάντοτε παρενέβαινε λέγοντας στον μεγαλύτερο να κάνει πίσω, ήταν χρέος του ισχυρότερου να υποχωρήσει».
Στην ίδια συνέντευξη φρόντισε να αναφέρει και μία ιστορία με την μητέρα του απαντώντας στο τι θεωρεί ο ίδιος «χρέος»: «είχε παρκάρει μία ημέρα σε θέση ελεγχόμενης στάθμευσης χωρίς να έχει πληρώσει το αντίτιμο.
Κανένας δεν είχε καταλάβει την “ατασθαλία” της αλλά η ίδια την ακριβώς επόμενη ημέρα πλήρωσε το πρόστιμο χωρίς να της έχει καταλογιστεί».
Οι πολιτικές απαρχές
Σπούδασε οικονομικά και νομικά, ενώ από την ηλικία των 19 ετών υπήρξε ενεργό πολιτικό μέλος του CDU. Συγκεκριμένα υπήρξε μέλος της νεολαίας του CDU (Junge Union) από το 1961 και για πρώτη φορά γίνεται μέλος της Γερμανικής Βουλής σε ηλικία 30 ετών το 1972.
Η επάρκειά του σε νομικά αλλά και οικονομικά θέματα αλλά και η ανυποχώρητη θέση του στα πιστεύω του πολύ σύντομα τον φέρνουν στο πλευρό του Χέλμουτ Κολ με τον οποίο αναπτύσσει στενότατη προσωπική σχέση και γίνεται το δεξί του χέρι.
Θιασώτης της δημοσιονομικής «ορθοδοξίας» πρωταγωνιστεί στην ειρηνική ένωση Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας αναδεικνύεται σε έναν από τους πλέον ισχυρούς υπουργούς της Κυβέρνησης Κολ.
Είναι λίγο μετά την Ένωση της Γερμανίας όταν θα συναντήσει την Άνγκελα Μέρκελ μία ντροπαλή πολιτικό, εκπρόσωπο τύπου τότε του μοναδικού δημοκρατικά εκλεγμένου πρωθυπουργού του ανατολικού τμήματος της χώρας, Lothar de Maiziere.
Το μαύρο 1990 και η αναπηρία
Στις 12 Οκτωβρίου του 1990 ο Σόιμπλε έχει προγραμματίσει να δώσει προεκλογική ομιλία στο Οπενάου. Ο Σόιμπλε ολοκληρώνει την ομιλία του όταν ο Ντίτερ Κάουφμαν πυροβολεί προς το μέρος του τρεις φορές.
Δύο από τις σφαίρες από το 38αρι περίστροφο του Κάουφμαν θα χτυπήσουν τον Σόιμπλε η μία από αυτές στην σπονδυλική στήλη.
Η 3η θα τραυματίσει έναν από τους σωματοφύλακές του. Ο Κάουφμαν, ψυχικά ασθενής, μετά την σύλληψή του θα δηλώσει πως οι κεραίες του Σόιμπλε του προκαλούσαν αφόρητους πόνους ενώ οι αρχές θα βρουν δεκάδες απειλητικά γράμματα του δράστη προς το υπουργείο εσωτερικών στο οποίο επικεφαλής ήταν ο Σόιμπλε.
22 χρόνια μετά την καταδίκη του ο Κάουφμαν θα στείλει επιστολή συγχώρεσης στον Σόιμπλε ζητώντας στον επίλογό της την συνδρομή του στο αίτημα αποφυλάκισής του. Ο Σόιμπλε αρνήθηκε. Η αναπηρία του θα είναι πλήρης και ο Σόιμπλε θα περάσει μεγάλο διάστημα αποκατάστασης που ο ίδιος ζήτησε προκειμένου να είναι αυτοεξυπηρετούμενος έστω και από αναπηρικό καρότσι.
Σε μία από τις συνεντεύξεις του σε γερμανικό δίκτυο είχε σοκάρει τους Γερμανούς με την σκληρή στάση που κρατούσε ακόμη και απέναντι στα όσα του είχαν συμβεί: «ας μην κρυβόμαστε» είχε πει στον δημοσιογράφο με τον οποίο μοιράζονται κοινή καταγωγή από το Φράιμπουργκ, «όλοι μας ξέρουμε πως λένε στην περιοχή από την οποία καταγόμαστε ανθρώπους στην δική μου κατάσταση…».
Η λέξη που εννοούσε ο Σόιμπλε και με την οποία έδειξε να έχει συμφιλιωθεί δεν είναι άλλη από τον «σακάτη» αναφέρει σε κείμενό του χρόνια αργότερα ο Γερμανός δημοσιογράφος.
Η ηγεσία του CDU το σκάνδαλο και το Grexit
Έναν χρόνο μετά την απόπειρα δολοφονίας ο Σόιμπλε επέστρεψε στην πολιτική δριμύτερος. Ο Χέλμουτ Κολ του παραδίδει τα ηνία του κόμματος και το 1998 αντιμετωπίζει ως φαβορί τον Γκέρχαντ Σρέντερ.
Απέναντι σε όλα τα προγνωστικά θα ηττηθεί και η πολιτική του θα βρεθεί στο επίκεντρο της κριτικής και από το εσωτερικό του CDU. Μέσα σε όλα τα παραπάνω θα αποκαλυφθεί ένα σκάνδαλο χρηματισμού ομάδας του κόμματος στην οποία φαίνεται να συμμετέχει και ο ίδιος.
Στην αποκάλυψη του σκανδάλου πρωταγωνίστησε η Άνγκελα Μέρκελ η οποία έχει χαράξει την δική της πορεία προς την κορυφή. Το 2000 είναι η δική της σειρά να αναλάβει τα ηνία του κόμματος που έμελλε να κάνει κραταιό για περισσότερα από 19 χρόνια.
Η σχέση Σόιμπλε – Μέρκελ θα περάσει από 40 κύματα αλλά η πρώην Γερμανίδα Καγκελάριος από την πρώτη της θητεία θα εμπιστευτεί τις πολιτικές ικανότητες του Σόιμπλε δίνοντάς του ξανά το υπουργείο Εσωτερικών.
Το 2009 σε μία εξαιρετικά κρίσιμη για την Ευρώπη περίοδο με την οικονομική κρίση παρούσα η Μέρκελ αναθέτει στον Σόιμπλε το υπουργείο Οικονομικών, ο ίδιος κατά δήλωσή του είχε αρνηθεί σθεναρά να το αναλάβει.
Ο Σόιμπλε θεωρείται ο πατέρας του «μαύρου μηδενός», της πολιτικής που ουσιαστικά βάζει φρένο σε οποιαδήποτε κρατική δαπάνη εάν διακυβεύεται ένας απόλυτα ισοσκελισμένος προϋπολογισμός.
Αυτή την πολιτική θέλησε και σε μεγάλο βαθμό κατάφερε να επιβάλλει και κατά την διάρκεια της Ευρωπαϊκής και φυσικά της ελληνικής κρίσης από το 2009 και μετά.
Στην Ελλάδα έγινε αντιδημοφιλής για την στάση του και την εμμονή του με το συγκεκριμένο σχέδιο αλλά μεγάλη μερίδα και των Γερμανών έχει την ίδια ακριβώς απέχθεια προς το συγκεκριμένο σχέδιο. Ο Γερμανός πολιτικός ήταν εμπνευστής, όπως είχε ανοιχτά παραδεχθεί και του Grexit όταν η χώρα μας βρέθηκε στη δίνη της κρίσης του ευρώ.
Οι διαφορές ανάμεσα σε Σόιμπλε και τον τότε υπουργό οικονομικών της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, Γιάνη Βαρουφάκη έχουν την δική τους θέση στην ιστορία. Σφοδρή ήταν η αντιπαράθεση που είχε ο Σόιμπλε και με τον Μάριο Ντράγκι, όταν ο τελευταίος ως επικεφαλής της ΕΚΤ είχε καταφέρει να υλοποιήσει το σχέδιο διάσωσης της ελληνικής οικονομίας.
Ο Σόιμπλε υπήρξε από το 1969 παντρεμένος με την Ίνγκεμπορ Χέσλε με την οποία απέκτησαν τέσσερα παιδιά, τρεις κόρες και έναν γιό.
