Για τον Αντώνη, για όλους τους Αντώνηδες!
Οι ανθρώπινες κοινωνίες στα βάθη των χιλιετιών μετασχηματίζονται αδιάλειπτα, γεμάτη από πισωγυρίσματα και μακρόχρονες “νεκρές” – “μαύρες” περιόδους
Να μη συνηθίσουμε τον θάνατο… Κατά την προσωπική μου άποψη, πρόκειται για το πιο επιδραστικό σύνθημα-φράση που ακούγεται – και γράφεται – τα τελευταία 24ωρα με αφορμή το έγκλημα με θύμα τον 36χρονο Αντώνη Καργιώτη στο λιμάνι του Πειραιά. Η πορεία της ανθρωπότητας μέχρι τη σύγχρονη εποχή, εν γένει η εξέλιξη του ανθρώπινου είδους από την “εμφάνισή” του στη Γη μέχρι σήμερα δε διαγράφει μια απρόσκοπτα ανοδική πορεία… Οι ανθρώπινες κοινωνίες στα βάθη των χιλιετιών μετασχηματίζονται αδιάλειπτα, γεμάτη από πισωγυρίσματα και μακρόχρονες “νεκρές” – “μαύρες” περιόδους. Ωστόσο, κάποια κεκτημένα του ανθρώπινου πολιτισμού είναι (ή για να είμαστε ακριβείς, θα έπρεπε να είναι) αδιαπραγμάτευτα. Δυστυχώς, η δολοφονία του Αντώνη Καργιώτη στον Πειραιά αποδεικνύει το αντίθετο. Εμείς, ωστόσο, θα συνεχίσουμε να ζούμε και να παλεύουμε για τον Αντώνη και γενικότερα για όλους τους Αντώνηδες αυτού του κόσμου… Με κάθε κόστος! Όπως είχε πει κάποτε ο σπουδαίος Μενέλαος Λουντέμης: «Χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να γίνουν τα τέσσερα πόδια δύο. Δε θα τα κάμω πάλι τέσσερα εγώ».